Back Off, Oh Masters of the Universe

Reacties · 668 Bekeken

Jordan Peterson 15-08-22 - the-telegraph.co.uk - https://archive.ph/HXNV0#selection-1363.1-1363.74

*

- Verkopers van de ecologische ondergang hebben hun ware totalitaire gezicht getoond

Deloitte is het grootste "professional services netwerk" ter wereld. Het hoofdkantoor is gevestigd in Londen. Het is ook één van de vier grote accountantskantoren ter wereld en biedt audit-, advies-, risicoadvies-, belasting- en juridische diensten voor zakelijke klanten.

Met een derde van een miljoen professionals die wereldwijd op die fronten actief zijn, en als het op twee na grootste particuliere bedrijf in de VS, is Deloitte een kolos met talloze en verreikende tentakels.

Kortom: het is een entiteit die we allemaal zouden moeten kennen, niet in de laatste plaats omdat dergelijke ondernemingen zich niet langer beperken tot hun eigen baljuwschap (zeg maar, winstgerichte bedrijfsstrategieën), maar – al dan niet bewust – de rol van raadgevers van gelovigen op zich hebben genomen in een ongecontroleerde globalisering waarvan het beleid over de gehele wereld voor veel onrust heeft gezorgd.

Als je op zoek bent naar de oorzaak van de Nederlandse landbouw- en visserijprotesten, het Canadese vrachtwagenkonvooi, de gele hesjes in Frankrijk, de boerenopstand in India een paar jaar geleden, de recente catastrofale ineenstorting van Sri Lanka of de energiecrisis in Europa en Australië kan je je laten instrueren door de recente uitspraken van Deloitte.

Hoewel ze niet direct verantwoordelijk zijn, bieden ze wel inzicht in het elitaire groepsdenken dat deze gebeurtenissen heeft veroorzaakt; in de kliek van utopisten die actief zijn in de media, het bedrijfsleven en de overheid, met een nachtmerrieachtige visie op een milieu-apocalyps.

- Bizarre beweringen

In mei 2022 gaf Deloitte een klaroengeschal uit voor overhaaste actie waarin de klimaatnoodtoestand, waarmee we worden geconfronteerd, werd aangekondigd. Het heet 'The Turning Point: A Global Summary' en is een uitstekend voorbeeld van een mentaliteit die vaker voorkomt onder ambtenaren in de EU: een mentaliteit van fundamentele bureaucratische overbelasting (en één die Brexit heeft voortgebracht - een zeer goede beslissing van de kant van de Britten, naar mijn mening) die het voortbestaan ​​van diezelfde EU bedreigt.

Het rapport begint met twee beweringen: ten eerste dat de stormen, bosbranden, droogtes, stortbuien en overstromingen over de hele wereld in de afgelopen 18 maanden uniek en ongekend zijn – een twijfelachtige bewering – en impliciet dat de “wetenschap” nu op een punt staat waar we zonder enige twijfel kunnen zeggen dat experts de hele ecologie en economie van de planeet kunnen en moeten modelleren en dat we ieders gedrag moeten aanpassen, met alle mogelijke middelen, om te voorkomen wat anders de duurste milieu- en sociale catastrofe in de geschiedenis zou zijn.

De 'modellen' van Deloitte stellen dat 'klimaateffecten' de wereldwijde economische output kunnen beïnvloeden, en zeggen dat ongecontroleerde klimaatverandering ons de komende 50 jaar $178 biljoen zal kosten - dat is $25.000 per persoon, om het in menselijke termen uit te drukken.

Wie durft zulke feiten, zo wiskundig geformuleerd, te ontkennen? Zo precies? Zo wetenschappelijk?

Laten we de beroemde uitspraak van Mark Twain actualiseren: er zijn leugens, verdomde leugens, en statistieken – en computermodellen.

"Computermodel" betekent niet "data" (en zelfs "data" betekent niet "feit"). "Computermodel" betekent op zijn best "hypothese" die zich voordoet als wiskundig feit.

Geen enkele oprechte wetenschapper zegt 'volg de wetenschap'. Toch is dit precies wat instanties zoals de EU consequent uitspreken, die aandringen op collectivistische oplossingen die meer kwaad dan goed doen.

- Oplossingen in soevereiniteit

Waar zouden we in plaats daarvan op kunnen vertrouwen om ons vooruit te helpen, in deze tijden van toenemende problemen en mogelijkheden?

Geldige autoriteit berust bij de mensen. Echt geldige gezagsstructuren zijn lokaal, niet gecentraliseerd om redenen van efficiëntie en "noodsituaties". Dit mag niet de generatie worden van weer een top-down Toren van Babel. Dat zal onze problemen niet oplossen, net zoals soortgelijke pogingen er in het verleden ook niet in zijn geslaagd onze problemen op te lossen.

Stel jezelf de vraag: zijn deze Deloitte-modellen – die verondersteld worden alle belangrijke beslissingen te sturen die we nemen over de economische zekerheid en kansen van gezinnen en de structuren van onze maatschappelijke organisaties – nauwkeurig genoeg om zelfs degenen die ze aanwenden enig voordeel te geven, laten we zeggen, bij het voorspellen van de prestaties van een aandelenportefeuille (bijvoorbeeld op basis van groene energie) voor de komende jaren?

Het antwoord is nee. Hoe weten we dat? Als zulke nauwkeurige modellen zouden bestaan ​​en zouden worden geïmplementeerd door een bedrijf met de middelen en het bereik van Deloitte, zou Deloitte al snel al het geld hebben.

Dat gaat nooit gebeuren. De wereldeconomie, laat staan ​​het milieu, is simpelweg te complex om te modelleren. Het is in wezen om deze reden dat we een vrijemarktsysteem hebben, en nodig hebben: de vrije markt is het beste model voor het milieu dat we kunnen genereren.

Laat me dat herhalen, met een codicil: de vrije markt is niet alleen het beste model van de omgeving dat we kunnen genereren, het is en blijft het beste model dat in principe ooit kan worden gegenereerd (met zijn wijdverbreide berekeningen, die de totaliteit van de keuzes van 8 miljard mensen uitmaken). Het kan eenvoudigweg niet worden verbeterd – zeker niet door aanmatigende machtsbeluste utopisten, die denken dat het inhuren van iemand die op mysterieuze wijze een paar zorgvuldig gekozen getallen manipuleert en vervolgens de samengevatte output leest, een echt contact zou betekenen met de realiteit van de toekomst en het genereren van kennis die onaantastbaar is op de wereld op zowel het ethische als het praktische front.

- De impact van waanvoorstellingen

Waarom is dit een probleem? Waarom zou het je iets kunnen schelen? Welnu, de redders bij Deloitte geven toe dat er op korte termijn kosten verbonden zijn aan het implementeren van hun remedie (netto-nulemissie tegen 2050, een volkomen belachelijk en onvergeeflijk doel, zowel praktisch als conceptueel). Dit is trouwens een doel dat identiek is aan het doel dat werd aangenomen door de waanleiders van Australië, die dat grondstofafhankelijke en productieve land bovendien verplichtten tot een vermindering van meer dan 40 procent tegen de normen van 2005 in "broeikasgasemissie" binnen het onmogelijke tijdsbestek van acht jaar. Het zal Australië verwoesten.

Hier is de bekentenis, vervat in bureaucratische dubbelspraak, van de Deloitte-consultants: "Tijdens de beginfase zouden de gecombineerde kosten van de voorafgaande investeringen in decarbonisatie, in combinatie met de reeds ingesloten schade van klimaatverandering, de economische activiteit tijdelijk verlagen, vergeleken met het huidige emissie-intensieve pad.”

De alwetende planners proberen dit vervolgens te rechtvaardigen met de standaard en loze dreigementen en beloften (het lijden is zeker, de voordelen etherisch): “Degenen die het meest worden blootgesteld aan de economische schade van ongecontroleerde klimaatverandering zouden ook het meest te winnen hebben bij het omarmen van een lage-emissies toekomst.” Echt? Zeg dat maar tegen de Afrikaanse en Indiase bevolking in de ontwikkelingslanden die door kolen en aardgas uit de armoede zijn getild.

En denk - denk echt na - over deze uitspraak: "Bestaande industrieën zouden opnieuw worden samengesteld als een reeks complexe, onderling verbonden, emissievrije energiesystemen: energie, mobiliteit, industrie, productie, voedsel en landgebruik, en negatieve emissies."

Dat klinkt moeilijk, vind je niet? Alles in één keer herbouwen en beter? Zonder alles kapot te maken? Alles in een paar decennia in een paniekerige haast repareren en iedereen demoniseren die bezwaar durft te maken?

En wat is daarvoor nodig? Dit is het meest verontrustende deel: niets meer dan “een gecoördineerde transitie” die “regeringen, samen met de financiële diensten- en technologiesectoren, zal verplichten om vooruitgang te katalyseren, te faciliteren en te versnellen; informatiestromen tussen systemen te bevorderen; en individuele prikkels af te stemmen op collectieve doelen.”

Een duidelijker verklaring van totalitaire neiging kan nauwelijks worden geschreven.

- Bepaalde uitkomsten versus voorspelde uitkomsten

Het enige dat de Deloitte-modellen garanderen, is dat als we doen wat ze aanbevelen, we zeker armer zullen zijn dan we anders zouden zijn geweest voor een onbepaalde maar hypothetisch tijdelijke periode.

Toch zal elke vermindering van de economische productie (hoe "tijdelijk" en "noodzakelijk" dan ook) worden gekocht ten koste van het leven van degenen die het nu al nauwelijks redden. Punt!

Is het je opgevallen dat eten duurder is geworden? Dat woningen duurder zijn geworden? Dat energie duurder is? Dat veel consumptiegoederen simpelweg niet verkrijgbaar zijn? Zie je niet dat dit erger gaat worden, als de Deloitte-achtige moralisten hun zin krijgen? Hoeveel "kortdurende pijn" zal je moeten doorstaan? Tientallen jaren? Je hele leven, en het leven van de kinderen?

Het is zeer waarschijnlijk. Voor je eigen voordeel. Onthoud dat.

Al deze pijnlijke ontberingen zullen niet alleen de planeet niet redden, het zal het veel erger maken.

Ik werkte voor een subcommissie van de VN die hielp bij de voorbereiding van het rapport uit 2012 aan de secretaris-generaal over duurzame ontwikkeling. Of het al dan niet een goed idee was om aan zoiets bij te dragen, is een andere kwestie: ik geloof in ieder geval dat het rapport veel schadelijker zou zijn geweest dan het was zonder de inbreng van het Canadese contingent. We hebben verschillende lagen van utopisme, conceptualisering en cynisme uit de Koude Oorlog weggepoetst. Dat was in ieder geval iets.

Ik vergaarde een belangrijk en cruciaal inzicht door het vele jaren werk dat aan mijn bijdrage is gewijd: ik heb geleerd dat de snelste en zekerste weg vooruit naar de toekomst die we allemaal willen en nodig hebben (vreedzaam, welvarend, mooi) is door de economische verheffing van de absolute armen. Rijkere mensen geven om "het milieu" - wat tenslotte buiten de primaire en fundamentele zorg valt van degenen die wanhopig op zoek zijn naar hun volgende maaltijd.

Maak de armen rijk en de planeet zal verbeteren. Of ga in ieder geval uit de weg terwijl ze zichzelf rijk proberen te maken. Maak de armen armer – en dit is het concrete plan, onthoud dat – en dingen zullen erger worden, misschien wel erger dan we ons kunnen voorstellen. Observeer de chaos in Sri Lanka, als je bewijs nodig hebt.

Er zijn duidelijk belangrijkere prioriteiten dan kostbare en ineffectieve noodmaatregelen om klimaatverandering tegen te gaan. Het werk van Bjorn Lomborg (en van onder anderen Marian Tupy en Matt Ridley) heeft aangetoond dat andere dringende problemen politieke en economische prioriteit zouden kunnen en moeten krijgen, vanuit het perspectief van goed gedaan per bestede dollar.

Er zou bijvoorbeeld geld kunnen en moeten worden besteed om de huidige gezondheid en daarmee de toekomstige productiviteit (en milieubeheer) van momenteel arme kinderen in ontwikkelingslanden te waarborgen. Hoe zit het met het verhelpen van de werkelijke wereld van pijn en ontbering van zulke kinderen in plaats van de hypothetische wereld en de hypothetische wereld van toekomstige kinderen in abstractie te redden?

- De opstand roert

Burgers worden wakker. Nederlandse boeren en vissers komen in opstand, Canadese vrachtwagenchauffeurs komen in oproer. Dergelijke protesten verspreiden zich en nemen in hevigheid toe. Zoals ze zouden moeten.

Waarom? Omdat Deloitte-consultants en gelijkgestemde centralisten te ver gaan. Het zal niet de resultaten opleveren die ze hypothetisch van plan zijn. Deze agenda, gerechtvaardigd door een 'noodsituatie', zal in plaats daarvan iedereen armer maken, vooral degenen die al arm zijn. Dit gebruik van noodgeweld zal daarentegen het leven van de werkende mannen -van wie we allemaal afhankelijk zijn voor ons dagelijks brood en onderdak- moeilijker en minder lonend maken.

Ten slotte zal dit gebruik van noodgeweld ook de "omgeving" slechter maken, niet beter. Waarom? Als je je tijdelijke economische ravage vernielt om (uiteindelijk) de wereld te herstellen, zullen degenen die je zo terloops opoffert in die poging, tot chaos vervallen. In die chaos zullen ze dan, noodzakelijkerwijs, hun aandacht richten op zaken van onmiddellijk overleven - en op een manier die de complexe ecosystemen en economieën zal belasten en schaden, die alleen kunnen worden gehandhaafd met de langetermijnvisie die alleen welvaart en niets anders mogelijk maakt.

.

Critici van mijn visie zullen zeggen: "we moeten grenzen aan groei accepteren." Prima. Accepteer ze. Persoonlijk. Geef je positie op van planeetverslindende rijke privileges. Word lid van een ascetische orde. Grazen met het vee. Of, als dat teveel is (en dat is het waarschijnlijk ook), koop dan een elektrische auto, als je er een wilt (maar geen noodhulpvoertuig met dieselmotor of stroomgenerator voor jou). Koop wat aandelen in Tesla. Dat is waarschijnlijk de beste gok (maar je keurt Elon Musk niet goed, of wel?). Stop met vliegen. Stop met rijden, wat dat betreft, stap liever op je fiets. In je driedelige pak. In de winter, als je durft. Ik zal je besprenkelen met ijzige en zoute sneeuwbrij terwijl ik voorbijrijd, in mijn boosaardige maar warme Ford Bronco SUV, en je helpen met het ontlenen van het daaruit voortvloeiende delicate plezier van je eigen narcistische martelaarschap.

Red de planeet met je eigen keuzes. Maar stop met eisen dat de rest van ons blindelings jouw diktaten volgt. Houd op met ons te demoniseren en te hekelen, alleen omdat we niet zomaar alle bestaande macht aan jou afstaan. We zijn niet slecht omdat we niet geloven dat je alwetend bent. We zijn niet slecht omdat we niet willen dat je ook almacht en alomtegenwoordigheid aanneemt.

Er is simpelweg geen weg vooruit naar de groene en rechtvaardige utopie die de verdere verarming van de toch al armen, de dwang van de arbeidersklasse of het opofferen van economische zekerheid en kansen op het gebied van voedsel, energie en huisvesting noodzakelijk maakt. Er is eenvoudigweg geen weg vooruit naar de wereldwijde utopie die jij hypothetisch waardeert en die afhankelijk is van geweld. En zelfs als dat zo was, wat geeft jou dan het recht om jouw eisen af ​​te dwingen? Op andere soevereine burgers, in waarde gelijk aan jou?

- Een alternatieve oplossing

Een betere manier voorwaarts zou zijn om prioriteit te geven aan de problemen waarmee we allemaal worden geconfronteerd op deze nog steeds groene, functionele en steeds overvloediger wordende planeet, met de vereiste focus en aandacht die wordt gevraagd van een echte politieke klasse, gekozen door het volk, in staat en bereid om te kijken naar alles, proberen te regelen waar nodig, proberen zoveel mogelijk vrijheid en autonomie te behouden, en te stoppen met simpelweg narcistisch te kapitaliseren op de loutere schijn van actie, kennis en deugd.

We moeten echte, coöperatieve toestemming krijgen van de getroffenen – boeren, vrachtwagenchauffeurs, mensen uit de arbeidersklasse die zich in geïrriteerde wanhoop hebben overgegeven aan figuren als Donald Trump – en met hen samenwerken, in plaats van ze te verbieden met jouw macht of ze te verbeteren zodat ze eindelijk jouw tijd en aandacht waard zijn. Help vuile energie te vervangen door schone, als het moet, maar doe het op eigen kosten, en zorg ervoor dat de resultaten goedkoop en overvloedig zijn, als je daadwerkelijk de armen en de planeet wilt helpen.

De waarschuwingsbellen rinkelen. Luister naar ze, voordat ze in sirenes veranderen.

We zullen niet zonder weerstand vooruitgaan door de moeilijkheden van jouw gedwongen ontbering. We zullen niet toestaan ​​dat je de energie steelt en vernietigt die ons leven draaglijk maakt (en die ons voedsel, onderdak en huisvesting en de sporadische geneugten van het moderne leven voortbrengt), alleen maar om jouw existentiële terreur aan te pakken (vooral wanneer dat niet zal lukken, in geen elk geval). We zullen niet toestaan ​​dat onze kinderen eerst worden bekritiseerd omdat ze het lef hebben om alleen maar te bestaan ​​en vervolgens worden beroofd van de welvarende en kansenrijke toekomst die we zo hard hebben en geprobeerd voor te bereiden. We zijn nog steeds niet overtuigd van jouw bange en zelfgenoegzame moraliserende en intellectuele pretenties, onwetendheid over de grenzen van statistiek en misbruik van rekenenmodules.

Wij geloven niet, ten slotte en absoluut niet, dat jouw afgekondigde noodtoestand en de paniek die je daarmee zaait, betekent dat je nu alle noodzakelijke bevoegdheden moet krijgen.


Dus laat ons met rust, jullie, centralisten; jullie, aanbidders van Gaia; jullie, offeraars van de rijkdom en eigendommen van anderen; jullie zouden planetaire redders zijn; jullie, Machiavelliaanse huichelaars en deugdgevers, die bezwaar maken tegen macht, terwijl je het als een gestoorde om je heen verzamelt.

Laat ons met rust, om te gedijen of niet, als gevolg van onze eigen keuzes; als gevolg van onze eigen acties; in de uitoefening van onze eigen vereisten en onherleidbare verantwoordelijkheid.

Laat ons alleen, of oogst de wervelwind, en kijk als gevolg daarvan naar de verschrikkelijke vernietiging van wat je beweert te redden. https://www.youtube.com/watch?v=--QS_UyW2SY 


Gerelateerd:

'Zij Die De Wereld Regeren'
https://vriendenplek.nl/read-blog/909 


- Biblio:
https://vriendenplek.nl/read-blog/666 
https://vriendenplek.nl/read-blog/1177 
https://vriendenplek.nl/read-blog/2310 

Reacties