Menselijke Wezens : De Grootste Hulpbron

Reacties · 3077 Bekeken

De realiteit van politieke macht is heel eenvoudig: amateuristische boeren bezitten gewassen en vee - professionele boeren bezitten land en mensen.

 

Introductie

Als je dit leest, betekent het dat je bent opgeklommen naar de hoogste regeringsniveaus, dus het is echt heel belangrijk dat je geen domme dingen doet of zegt, en de boel verpest voor de rest van ons.

Het eerste dat je moet onthouden, is dat je een boegbeeld bent, ongeveer net zo relevant voor de richting van de staat als een ornament op de motorkap voor de richting van een auto - maar je bent een zeer belangrijke afleiding, het "glimlachende gezicht" van de vuist van de macht.

Dus houd je neus dicht, kus de baby's en bedenk hoe goed je op een postzegel zou staan. Een postzegel, voor de post... Nee, geen e-mail, post. Okee, leggen we later uit...


Voordat we ingaan op jouw mediaverantwoordelijkheden, moet je de ware geschiedenis van politieke macht begrijpen, zodat je niet per ongeluk handelt naar het naïeve idealisme dat je naar het grote publiek moet uitdragen.

De realiteit van politieke macht is heel eenvoudig: slechte boeren bezitten gewassen en vee - goede boeren bezitten land en mensen.

Zo eenvoudig is het eigenlijk. Echter, het is lang niet zo simpel als het klinkt, vandaar de noodzaak voor deze handleiding: 'Menselijk Vee - De Geschiedenis van De Belastingboerderij'.

.


- Mensen : De Belangrijkste Hulpbron

De meest waardevolle hulpbron die een mens kan beheersen is niet natuurlijke hulpbronnen of gereedschappen of dieren of andere dingen - het is andere mensen.

Als wij, de heersende klassen, zeggen dat mensen de meest waardevolle hulpbron zijn, is het van belang om duidelijk te zijn over wat we bedoelen.

*

Kinderen : De Belangrijker Hulpbron

Wij, de heersende klassen, hebben altijd kinderen van hun ouders moeten scheiden, anders is het bijna onmogelijk om vreemde abstracties als 'de staat' of 'een god' te vervangen voor de ouder-kindband.

Mensenkinderen zullen, net als elk ander dier, een band aangaan met de personen, 'opvoeders' en instellingen die hen opvoeden. Daarom moeten wij, de heersende klassen, altijd de kinderen te pakken krijgen - bij voorkeur zo jong mogelijk - en 'opvoeden' via staatspropaganda, anders valt ons hele systeem in duigen.

Zolang we kinderen kunnen zaaien, kunnen we macht oogsten.

 

 

- De Mensentuin

Mensen worden van nature geboren met twee kenmerken: de eerste is een weerstand tegen willekeurig gezag, de tweede is een inherente vatbaarheid om de universele ethiek te gehoorzamen. Iedereen die aan het eerste kenmerk twijfelt, heeft nooit geprobeerd een kind van twee op te voeden, en iedereen die aan het tweede twijfelt, heeft nooit morele schuld teweeggebracht of ervaren.

Het domesticeren van het menselijke dier betekent niet dat iedereen hetzelfde moet worden, sterker nog, het zou een ramp voor ons zijn als ze dat wel zouden zijn. Animositeit is de sleutel.

Om de menselijke boerderij zo efficiënt mogelijk te controleren, heb je een meerderheid nodig van mentaal zwak, zelf-verachtend, onzeker, oppervlakkig, ijdel en ondergeschikt vee, voor altijd verteerd door inconsequenties als gewicht, buikspieren, beroemdheden, roddels enzovoort - en een minderheid van vluchtige, oppervlakkige, boze, zelf-verheven en dominante herdershonden die je een status kan geven door ze te kleden in een groen of een blauw kostuum of in bruine of zwarte uitdossing, te gebruiken om de kudde te bedreigen, aan te vallen en te beheren.

- Kinderen: de grotere hulpbron

Wij, de heersende klassen, hebben altijd kinderen van hun ouders moeten scheiden, anders is het bijna onmogelijk om vreemde abstracties als "de staat" of "een god" te vervangen door de ouder-kind band. Mensenkinderen zullen, net als het dierenjong, een band vormen met de opvoeders, individuen en instituties die 'zorg' voor hen dragen. Daarom moeten we er altijd voor zorgen dat de kinderen - hopelijk zo jong mogelijk - een band aangaan met de staat via kinderopvang en dat wat door de overheid 'onderwijs' wordt genoemd.

In het verre verleden maakten heersers de vergissing om kinderen met geweld van hun ouders te scheiden, wat de slavernij blootlegde en zo hun motivatie, en dus productiviteit, vernietigde. In de late middeleeuwen werden kinderen uitbesteed aan vroedvrouwen waarmee de band tussen ouder en kind werd verbroken. Een hele verbetering. In recentere tijden scheidde het internaatsysteem kinderen van hun ouders waardoor empathie werd vernietigd en de noodzakelijke brutale bestuurders en handhavers voor verschillende Europese rijken werden gecreëerd. (Zie: George Orwell.)

- 'Educatie'

Openbaar onderwijs werd ingevoerd met als doel de vaardigheden, capaciteiten en intelligentie van de armen en de achtergestelden te verbeteren. Natuurlijk was het echte doel precies het tegenovergestelde. In plaats van zich te concentreren op praktische, economische en ondernemers-kennis, verlegden overheidsscholen de educatieve focus naar patriottische geschiedenis, uit het hoofd leren en reciteren, Latijn en Grieks, en een eindeloze overvloed aan andere nutteloze en saaie trivia. Dit was het sportieve equivalent van het dwingen van de concurrentie om middagdutjes te doen in plaats van te trainen, wat resulteerde in een werkelijk handige afwezigheid van competitie voor medailles.

Overheidsscholen creëerden dus saaie, rancuneuze drones die alleen geschikt waren om bevelen aan te nemen zodat de bedreiging voor de managementklasse werd afgewend. Dit alles begon in Pruisen, dat middeleeuws, mystiek en militaristisch van aard was, iets dat voor iedereen een clou had moeten zijn, maar ja ... denken doet vreselijk pijn, naar het schijnt.

- De Omgekeerde Wereld

In onze constante zoektocht om mensen in eigendom te perfectioneren, hebben we nog een veel betere manier gevonden om deze familiebanden te verbreken en trouw aan onszelf te vervangen in de vorm van patriottisme en/of religiositeit. Het is één van die mooie win-win-win-situaties die zo zelden voorkomen, althans, zo lijkt het.

Ten eerste, het verhogen van de belastingen tot het punt waarop het erg moeilijk werd om een ​​redelijke levensstijl te behouden als één ouder thuis bleef bij de kinderen.

Vervolgens richtten we feministische groepen op en financierden ze met miljarden dollars - één van de beste investeringen die we ooit hebben gedaan - om vrouwen aan te moedigen hun kinderen in de steek te laten en de arbeidsmarkt te betreden. Dit hielp niet alleen de band tussen ouder en kind te verbreken, het bracht ook vrouwenarbeid van niet-belastbaar naar belastbaar - een heerlijk 'toeval' van eigenbelang en praktisch voordeel voor ons.

Ten derde, nu beide ouders aan het werk waren, hoefden we alleen nog maar angst te zaaien over de kwaliteit van de kinderopvang, zodat we die sector konden gaan controleren en reguleren, en deze herinrichten om ons het beste van dienst te zijn.

In sommige landen worden kinderen binnen een paar weken of maanden na de geboorte effectief door de staat uit de ouderlijke zorg verwijderd. In andere landen krijgen ouders directe subsidies om thuis te blijven, wat best grappig is als je erover nadenkt - en er is bitter weinig ruimte voor humor in dit alles.

Samenvattend: we houden met gelegaliseerd geweld geld van de ouders in, houden een groot deel voor onszelf, gebruiken een ander deel om schulden op te bouwen, die hun kinderen op de één of andere manier moeten afbetalen, druppelen een paar centen naar de moeder of de thuisblijfvader, die dan vinden dat we hen een groot plezier doen door ze thuis te laten blijven.

Muizen vinden zichzelf gevangen in de val omdat niet begrepen wordt waarom de kaas 'gratis' is

 

Soms zou het verleidelijk zijn om je een slecht gevoel te geven over het regeren van mensen, maar in werkelijkheid zijn ze zo ongelooflijk naïef dat het bijna nuttig lijkt. Het is tenslotte een geweldige ironie dat iedereen zo totaal blind blijft voor de realiteit dat ze naar òns toerennen om hun kinderen te beschermen tegen allerlei soorten van kwaad, terwijl wij degenen zijn die de toekomst van hun kinderen verkopen via staatsschulden. Het is werkelijk alsof je een dief inhuurt om je eigendom te bewaken - en het werkelijk verbazingwekkende is dat dit allemaal zo volkomen duidelijk is en er toch nooit of nauwelijks over wordt gesproken.

 

- Ouderschap

Het ouderschap is door de eeuwen heen over het algemeen verbeterd, wat ook een ernstige bedreiging voor ons vormt, want als kinderen worden opgevoed zonder agressie, zullen ze zowel onmiddellijk de realiteit van menselijk eigendom zien alswel het weigeren te accepteren.

Naarmate het ouderschap verbeterde, is het voor ons belangrijker geworden om vroeger en vroeger in te grijpen.
In de 19e eeuw was het oké om te wachten tot het toekomstige belastingvee vijf of zes jaar was voordat we ze begonnen te indoctrineren op overheidsscholen. Naarmate het ouderschap dus verbeterde - vooral in de periode na de Tweede Wereldoorlog - moesten we steeds vroeger beginnen in te grijpen en daarom proberen we kinderen nu zo snel na de geboorte te pakken te krijgen.

Toen kinderen in de na-oorlogse periode redelijk goed werden opgevoed, veroorzaakte dit de, voor ons rampzalige, opstandige jaren zestig, die ons bijna ten val bracht, en dus begonnen we radicaal feminisme te financieren, docenten meer onder controle te houden en de kinderen steeds vroeger weg te rukken uit de ouderlijke macht om dat allemaal te verhelpen.

- Opvoeding

We hadden dus ouders nodig om de schapen op te voeden en andere ouders om de wolven te creëeren; de sociopaten, op wie we kunnen vertrouwen om iedereen aan te vallen waar we naar wijzen. Deze sociopaten kunnen worden onderverdeeld in degenen die ons, de heersende klassen, bewaken: politie, politici, soldaten, gevangenisbewakers enzovoort, en de criminelen, degenen die we altijd naar voren kunnen schuiven om mensen angst aan te jagen zodat ze naar ons toerennen voor onze "bescherming".

De hoeveelheid dubbeldenk die nodig is om de waanvoorstelling in stand te houden dat de heersende klasse niet in misdaad is geïnvesteerd, terwijl we zelf, volgens onze eigen regels, de criminelen zijn, is wederom verbazingwekkend.

Regeringen controleren bijna de gehele omgeving van de armen, van volkshuisvesting tot voedselbonnen tot sociale uitkeringen tot openbare scholen enz., en het is deze omgeving die de meerderheid van de criminelen voortbrengt. Regeringen eisen, door middel van wat leerplicht wordt genoemd, dat kinderen rond de 15.000 uur onderwijs op staatsscholen besteden en wanneer ze uit deze enorme investering tevoorschijn komen als analfabete en gewelddadige criminelen, neemt niemand ons ooit ter verantwoording.

Onderschat nooit, maar dan ook nooit, de mate waarin mensen zich in een diepe mist zullen verbergen om de fundamentele realiteit van hun eigen kooien te kunnen ontkennen en vermijden: de instant wegkijk, hoofd in het zand, samenleving. Het sterkste slot op elke kooi is immers altijd ontkenning.

- Leven in Ontkenning

Zelfs als het mensen klip-en-klaar wordt uitgetekend, zwart op wit, Jip en Janneke-stijl, ook dan willen ze het nog niet zien. Ze weten het, onderhuids, heus wel, maar ze gaan het niet toegeven en dus hun eigen verantwoording nemen, want toegeven betekent eveneens dat ze toegeven; de confrontatie moeten aangaan met, dat ze zich hebben laten omkopen. Een onmogelijk geachtte barrière om te overwinnen, vanwege de vermeende eigenwaarde en de verregaande consequenties voor hun kinderen; de situatie waar ze zichzelf en bovenal hun eigen kroost in hebben laten zetten.

Een keiharde waarheid die, in alle redelijkheid, niet te ontkennen valt en toch ontweken wordt, betekent dus dat er in ontkenning verkeerd wordt. Het sterkste slot op elke kooi is niet dwang of geweld, het is ontkenning.

 

 

- Never-Ever Land

Stel je een wereld voor waarin bijna alle kinderen vreedzaam opgroeien - er zouden geen criminelen, geen politie, geen soldaten, geen politici en anderen met een bodemloze machtswellust zijn, geen pesterijen op de werkplek, geen witteboordenpredaties op de algemene rijkdom, geen aanranding, geen verkrachting, geen moord, geen diefstal, geen drugsmisbruik, geen alcoholisme, geen eetstoornissen, geen pedofilie, veel minder mentale en fysieke gezondheidsproblemen, heel weinig echtscheiding, promiscuïteit of ontrouw - aangezien al deze disfuncties direct kunnen worden teruggevoerd op trauma's in de vroege kinderjaren. https://vriendenplek.nl/read-blog/577_de-wereld-binnenin.html 

Welke noodzaak zou een dergelijke wereld voor ons heersers hebben? Dat is de wereld die we nooit kunnen laten ontstaan. Alles wat we kunnen doen om kinderen te traumatiseren, dient het hiërarchische geweld van onze macht: het systeem.

- Negatieve Aandacht is ook Aandacht

Kinderopvang is daarom een prima startpunt aangezien het kinderen voortdurend ziek maakt, hen blootstelt aan de wilde agressie van tientallen andere kinderen en de één-op-één tijd met hun ouders vernietigt die kinderen nodig hebben voor binding en emotionele volwassenheid. Kinderen in de kinderopvang blijven onzeker, hebben geen binding met een consistente verzorger, omdat het lerarenverloop zo hoog is, en leggen onvermijdelijk meer nadruk op relaties met leeftijdsgenoten dan op relaties met volwassen verzorgers, met name hun ouders en directe familie.

Deze relaties van kinderen met leeftijdsgenoten devalueren onvermijdelijk naar de laagste gemene deler, met pestkoppen en manipulatoren en de fysiek aantrekkelijke die naar de top stijgen, en de gevoelige, intelligente en empathische die zich onder de tafels verstoppen.

Kinderen merken snel dat de aandacht van volwassenen ook vaak negatief is, met andere woorden, dat ze, in de beleving, zelf negatief zijn, en dat ze alleen maar dienen om de stress van hun verzorgers te vergroten. Vanwege het gebrek aan tijd en middelen worden conflicten tussen kinderen zelden op een rechtvaardige manier opgelost, slechts met scheiding van elkaar en wederzijdse bestraffing, waardoor het natuurlijke verlangen van het kind naar integriteit en deugdzaamheid wordt verbroken en alle macht in de handen wordt gelegd van die oppervlakkige en potentieel gevaarlijke kinderen die niet bang zijn voor vergelding.

Wanneer de gestreste ouder het kind komt ophalen van de kinderopvang, voelt het kind zich verder gedevalueerd, wetende dat het een bron van ergernis is voor de ouders ("Schiet op, niet zeuren, in de auto, ik heb meer te doen!"). De praktische behoeften van het opvoeden van kinderen wordt gecomprimeerd tot een zeer korte en belastende tijd, waar niemand echt van geniet. Ouders zijn opvliegend en ongeduldig, kinderen zijn gestrest en ongelukkig, en dan begint het allemaal opnieuw wanneer de volgende ochtend de wekker afgaat ...

 

- Samengevat

Kinderen moeten zich bijeengedreven, geleid en gecontroleerd voelen door ongeduldige 'volwassen' verzorgers lang voordat we ze op school te pakken krijgen anders valt ons hele systeem in duigen.

Kinderen moeten het gevoel hebben dat ze een ongemakkelijke last zijn voor almachtige autoriteiten lang voordat ze volwassen worden - of zelfs schoolkinderen - anders hebben we geen controle over hen.

Kinderen moeten leren dankbaar te zijn voor alle kruimels aandacht en consideratie die hun kant op worden geschoven, en dus leren van heel weinig te 'leven', anders zullen ze nooit opgroeien met de wanhopige honger die, bij gebrek aan beter, alleen kan worden gevuld met conformiteit, patriottisme, sportverslavingen, religies, alcohol en drugs, geloofsovertuigingen, bijgeloof en alle andere surrogaten die denkbaar zijn.

Zolang we kinderen kunnen planten, kunnen we macht kweken.

.

Ref.
https://vriendenplek.nl/read-blog/818_the-handbook-of-human-ownership 


Gerelateerd:

https://vriendenplek.nl/read-blog/503_de-mensentuin

https://vriendenplek.nl/read-blog/1221_psychopaten-in-machtsposities 

 

- Biblio:
https://vriendenplek.nl/read-blog/666  
https://vriendenplek.nl/read-blog/1177  
https://vriendenplek.nl/read-blog/2310 
https://vriendenplek.nl/read-blog/3188 


https://vriendenplek.nl/FeitofFictie 

Reacties
Frank Remie 3 jr

👀 Goede blog 🤓 Hele zware onderwerpen en helaas de waarheid omtrend: kinderen / gezin / opleidingen en manipulatie ten behoeve van overheersing 🤡 Ja daarom heet het ook menselijk kapitaal in de economie en hierin ( in mensen dus) zit dan ook een inherente waarde altijd al geweest en daarom ook is goud ect ect als tegen waarde van zoiets als geld slechts een klein deel en is zoiets als vertrouwen (good will ) een deel van de boekhouding. Natuurlijk is dat menselijk kapitaal op diverse manieren voor het grote publiek gedownplayed we hoeven ons er alleen bewust van te worden en blijven. 😎 Peace Love Unity respect en Namaste 🙏