Het gaat helaas nog steeds niet echt lekker met mij, ook al ben ik dan wel weer actief op VP.

Wat velen van jullie niet weten is dat ik leef met een Bipolaire stoornis. Vroeger werd dit 'manisch depressiviteit' genoemd. Dit is een ingewikkelde geestelijke aandoening.

Ik weet dat het niet verstand is om online teveel persoonlijke details over jezelf te delen, daar er altijd mensen zijn die dit tegen jou gebruiken maar soms vindt ik een kleine uitleg wel op zijn plaats.

Sinds de 'corona crisis' ben ik onwijs getriggerd. De hele 'toestand' en alle bergen en bergen met informatie die van allerlei kanten op mij afkwam was voor mij zeer moeilijk te verwerken. Iemand die bipolair is is extra gevoelig voor alles wat er op hem of haar afkomt.

Toen ik van allerlei kanten werd bestookt met de meest uiteenlopende complotten had dit geen goed effect op mij. Ik moest goed waken om niet in een psychose terecht te komen.

Het is voor een 'gezond' persoon al lastig om al deze shit te verwerken maar voor een bipolair persoon is het extra heftig omdat 'wij bipolairen' alles 100 keer sterker voelen dan een 'gewoon' persoon. Alles wordt extreem uitvergroot, met als gevolg extreme psychische staten van 'zijn'.

Het is voor mij enorm moelijk geweest (en nog steeds) om mij staande te houden in deze situatie en er zijn dagen dat ik alleen maar op bed kan liggen, om de waanzin van waarin wij leven, te ontsnappen en de stormen in mijn hoofd uit te laten woeden.

Ik heb als een (letterlijk) gek overal bovenop gezeten vanaf het begin van 'de crisis' en ben echt als een bezetene bezig geweest met het delen van allerlei artikelen en heb zelf ook het nodige geschreven en heb dus constant, twee jaar lang, in een gigantische adrenaline-rush geleefd. Dit moet zich op den duur wel gaan wreken op je lichaam en geest.

Zoiets als dit waar we nu inzitten hebben we ook nóóit meegemaakt dus voor mij was dit een waanzinnige trigger.

Het begint nu wel een béétje tot rust te komen in mijn hoofd maar mijn hersens voelen aan als een sissende hoop vlees. Als je het aan zou raken zou het gaan sissen.

Dat is nogal moeilijk uit te leggen aan iemand die dit niet heeft. Meestal hebben mensen dan zoiets van: 'Ga eens iets leuks doen, dan voel je je weer beter'

Was het maar zo simpel, zo werkt dit niet met een stoornis als deze. Als je bijv, 'lang' in een manische toestand zit dan is de keerzijde van de medaille ALTIJD een depressie, gewoon omdat je geest zóveel energie heeft verbruikt dat alle reservoirs op zijn als het ware!

Dus, ik neem nog steeds veel rust en probeer me een beetje te beperken in het posten van allerlei shit en moet me een beetje afschermen voor alle ellende.

Zo, nu weten jullie meteen mijn 'verhaal' en snappen jullie het misschien beter als ik soms niet aanwezig ben

Goeiemorgen