Cre(de)volutie - CPH4>TCBP

________________________

PREAMBULE

In Den Beginne ...

Toen (de) oneindige eenheid het begrip bewustzijn conceptualiseerde, en, uit eigen vrije wil, besloot om te reproduceren, om (zichzelf) te ervaren, vond (de) schepping plaats.

Van daaruit ging het ---> die kant op ---> om te ervaren ---> ad infinitum.

____________________________________________________________

ACT I

Oneindige Verveling

Door de dimensies reisden ze, almachtig, onbevlekt; multi-dimensionale wezens van licht. Ze wisten alle dingen (en nog een paar dingen ernaast). Ze waren oneindig(heid) plus één.

Het was hen bekend dat ze juist die vrijheid misten die de lagere schepselen wel hadden, de macht van de vrije wil; de vrijheid om te kiezen.

Ze bestonden, ze waren wat ze waren, ze hadden geen ander alternatief; almachtig, universeel, onsterfelijk; oneindig onsterfelijk, bewoners van overal en nergens. Ze hadden geen substantie, hoe konden ze? Substantie is gefixeerd, onveranderlijk. Hierin zagen zij hun devolutie.

ACT II

Achterwaarts Om Indruk Te Maken

Ze bedachten een ontsnapping uit hun oneindige verveling. Er werd besloten dat ze achterwaarts konden evolueren, achterwaarts gaan om indruk te maken, en in één dimensie vonden ze een de mogelijkheid om substantie te worden; een mogelijkheid om te vergeten, een mogelijkheid om niets te weten. Ze hadden keuze ontdekt. Substantie is feilbaar, het degradeert, het houdt op te bestaan. Substantie sterft. Ze konden de dood kiezen, ze konden ophouden te bestaan.

ACT III

Het Plan

In hun oneindige verveling waren ze niet zo waanzinnig geworden dat ze hun eigen ondergang wilden, ze ontwikkelden dus een plan. Ze kozen een aantal (van hen) om achter te blijven, om in rotatie te worden vervangen. Ze kozen meesters van (de) substantie om de overlevering te garanderen. Ze programmeerden deze meesters met de kennis om opnieuw licht te worden zodat substantie de mogelijkheid zou hebben om door te gaan als voorheen; de mogelijkheid om oneindigheid te herwinnen. Het enige dat nodig zou zijn, is de wil om opnieuw te leren, plus de kennis van de meester.

Het oneindige kon kiezen substantieel te zijn, het substantiële kon kiezen oneindig te zijn, een elegante oplossing. Het substantiële zou er ook voor kunnen kiezen om ... niets te worden; totale dood.

Het Spel Werd Geboren

ACT IV

"Genesis 1: 1-4"

In het begin ... was oneindige eenheid

Toen ... zag bewustzijn het licht

Angst volgde ... duisternis eiste zijn rol op

De strijd begon ...

ACT V

Macht

In het licht groeide een vlek, een plek waar geen licht bloeide, duisternis. Sommigen hadden de mogelijkheid van een andere evolutie gezien. Een einde aan gelijkheid.

Zoals gerelateerde, met elkaar verbonden, zaken de eigenschap hebben elkaar te beïnvloeden, had de ongelijkheid van substantie het licht geleerd om macht uit te oefenen. Sommigen zagen de kans om over het licht te heersen, om een, nooit eerder verbeeldde, universele hiërarchie te creëren.

ACT VI

De Strijd Begon

Duisternis bracht kennis in de substantie voort die geen meesters waren. Deze substantie hunkerde naar macht, zij gebruikten deze kennis om degenen te vinden die de overlevering hoog hielden. Ze grepen de overlevering voor zichzelf, ondermijnden het, verborgen het, beheersten het.

ACT VII

Verslagen

Voor het licht geworden substantie was er geen weg terug. Geen vrijheid om te kiezen, niets anders meer dan uitsterven. Toch ...

ACT VIII

Het Licht Vocht Terug

Zorgvuldig, om de voorschriften van hun visie na te leven; de vrijheid om te kiezen, zaaiden ze de oprechten met de mogelijkheid om terug te keren.

ACT IX

De Universele Strijd

In het verloop van tijd, achterwaarts en voorwaarts, ging de kennis over van de duisternis naar het licht, van het licht naar de duisternis. Nooit een equilibrium, nooit een echt evenwicht; de universele strijd, de enige echte strijd ... de strijd voor de vrijheid om te kiezen.

ACT X

O

Toen vergaten we ......