Ik ga jullie de komende weken op de hoogte houden, van twee dingen die een slechte combinatie met elkaar vormen, maar waar de komende tijd duidelijkheid over gaat ontstaan.

Mijn dochter trouwt op 26 mei aanstaande. En we zitten met die nare onzinmaatregelen... Een slechte combinatie, je begrijpt het. 

Ik weet eigenlijk niet meer precies wanneer ze het aankondigden, in ieder geval meer dan een jaar geleden. Het was al coronatijd, maargoed, de trouwdatum lag ver in de toekomst, tegen die tijd zouden we er wel van af zijn toch? 

De locatie werd bepaald, we gingen al in augustus samen haar bruidsjurk uitkiezen en mijn outfit kopen in Bataviastad in Lelystad. Dat lag maar vast klaar. Kaarten werden ontworpen, plannen gesmeed. In februari ging ik met mijn dochter mee om de jurk te passen, samen met haar aanstaande schoonmoeder. Hij is prachtig! Uiteraard mag ik er niets over zeggen, my lips are sealed, maar ze straalt in die jurk en ze vond hem in februari nóg mooier dan hij was in haar gedachten. 

Ondertussen hadden we de lockdown, een boel geharrewar over cijfers en vaccinaties en hoopten we dat de horeca snel weer open mocht. Ook met het oog op de naderende bruiloft. Met Pasen zal het toch wel open zijn? Niet dus. Pas vorige week, de dag na Koningsdag, openden de terrassen en dan ook nog alleen maar tussen 12 uur 's middags en 6 uur 's avonds. Maar het opende weer iets. Want wat mag er nu? De ceremonie kan doorgang vinden, met iedereen op anderhalve meter die niet tot hetzelfde gezin behoort en met maximaal dertig mensen in de zaal. Nu de horeca weer geopend is, kan er een receptie gehouden worden, voor in totaal maximaal vijftig mensen, en buiten. De bruidstaart kan dus ook doorgaan. 

Twee weken geleden hebben we de jurk definitief opgehaald. Hij hangt te wachten. Waar de aanloop naar je trouwdag normaal gesproken al spannend genoeg is, is het nu nog spannender. Hoe zal de dag eruit gaan zien? Blijft het bij de ceremonie en de receptie en is het om zes uur afgelopen? Wat gaat het weer doen? Het weer is altijd spannend, maar in dit geval extra, aangezien we alleen op het terras mogen. Moeten er tenten gehuurd worden om het terras te overdekken?

Ik vind het spannend en het maakt me verdrietig. Zo'n dag, met alles erop en eraan, dat doe je maar één keer in je leven. En ik wil dat de dag van mijn dochter en mijn schoonzoon een schitterende dag wordt, een droomdag. En niet een dag die beperkt is door mondkapjes, afstand houden, niet binnen in een zaaltje mogen, geen diner en kritisch moeten kijken naar je gastenlijst om te bepalen wie er wel en wie er niet bij kunnen zijn. Mensen moeten schrappen die ook belangrijk voor je zijn en die je er graag bij wil hebben, alleen maar omdat het van de overheid niet mag. 

Het maakt de aanloop naar deze dag onnodig spannend. Zeker is wel dat we alles, maar dan ook alles uit deze dag zullen halen, om ervoor te zorgen dat ze een prachtig liefdevol begin krijgen van hun hopelijk lange huwelijk.