Het blijft je kind.
Staat ineens zoonlief voor de deur: ‘pa je moet me helpen”. Ik dacht meteen dat er grote problemen waren, hij klonk ernstig en keek serieus. ”Eerst maar koffie”, zei ik. Eenmaal aan de koffie vroeg ik: “nou, vertel wat is er aan de hand”? Ik hield me vast, jong, groot en erg mannelijk, wordt ik opa "per ongeluk"? Geen werk meer? Ruzie met z’n moeder, mijn ex? Alles schoot door mijn hoofd. “mijn autoradio doet het niet goed”, kwam er uit. Ppff, nou ja, je begrijpt dat ik spontaan 20 kilo afviel. We liepen naar de auto, even wat kabeltje goed aangesloten en iedereen op de weg en in de straat heeft weer last van zijn “rotherrie”. Waar ze al niet mee kunnen zitten, nou ja, het blijft je kind, en ik hou van hem!
Vind ik leuk
Reacties
Delen
