Bron: E.H. Patrick van der Vorst (www.christian.art) 🇪🇸🇮🇹🇬🇧🇧🇪🇱🇺
Evangelie van 5 september 2024

Laat mij, Heer, ik ben een zondig mens.

De tranen van Petrus (Sint Petrus bekeert zich),
Schilderij van El Greco Theotokopoulos (1541-1614),
Geschilderd in 1590,
Olieverf op doek
© Nationaal Museum, Oslo

Reflectie bij het schilderij:

Soms kunnen we ons in de aanwezigheid van Jezus scherp bewust zijn van onze eigen onwaardigheid. Verschillende figuren in de evangeliën uiten dit gevoel tegenover Jezus. Johannes de Doper voelde zich onwaardig om Jezus te dopen; de Romeinse centurio voelde zich onwaardig dat Jezus zijn huis bezocht. In de evangelielezing van vandaag voelt Simon Petrus zich al onwaardig door aanwezig te zijn bij Jezus. Elk van hen zag een enorme kloof tussen hemzelf en Jezus, zij geloofden dat zij Zijn nabijheid niet waard waren. Toch wijst Jezus in elk der gevallen hun bezwaren van de hand.

Bovendien staat Jezus erop om door Johannes gedoopt te worden, naar het huis van de centurio te gaan en bij Simon Petrus te blijven. In feite roept Jezus Petrus op om zich nauw bij Hem aan te sluiten in Zijn missie om mensen te verzamelen in Gods koninkrijk. De Heer wil niet dat ons gevoel van onwaardigheid een barrière vormt tussen ons en Hem. Hoewel we inderdaad onwaardig zijn, vraagt de Heer geen waardigheid, maar wel bereidwilligheid en ontvankelijkheid voor Zijn wil! Zijn plannen voor ons zijn altijd veel genereuzer dan de onze. Net als Simon Petrus kunnen we ontdekken dat juist op het moment dat we ons het meest onwaardig voelen, de Heer ons potentieel ziet en de rol die we kunnen spelen in Zijn werk in de wereld.

Het was niet alleen in de tekst van vandaag dat Petrus zich onwaardig voelde. Hij voelde zich vaak onwaardig tijdens Jezus' missie. Hij voelde zich ook onwaardig en had berouw nadat Jezus was gekruisigd, omdat hij zijn vriend drie keer had verloochend. Dit moment is prachtig weergegeven in De tranen van Petrus van El Greco. Op dit schilderij is de apostel Petrus halflang afgebeeld tegen een donkere berghelling, herkenbaar aan de Sleutels van de Hemel en zijn typische witte haar en baard. Hij draagt een gouden mantel over een blauwe of groene tuniek, traditionele elementen in zijn portretten. Petrus bekeert zich radeloos over zijn verloochening van Jezus in de nacht voor de kruisiging, met tranen in zijn ogen. Aan de linkerkant een vrouw, die Maria Magdalena voorstelt en en een albasten kruik draagt, die net de boodschap van de engel over de wederopstanding van Christus heeft ontvangen en op weg is om Petrus te informeren. Tijdens de Contrareformatie van de katholieke kerk werd het berouwvolle Petrus-motief vaak gebruikt in Spaanse en Italiaanse kunst om het sacrament van boete en verzoening te benadrukken.

Lucas 5:1-11

1 Toen Hij eens aan de oever van het meer van Gennézaret stond, drong de menigte op Hem aan, om het woord Gods te horen. 2 Nu zag Hij twee boten liggen aan de oever van het meer; de vissers waren er uitgegaan, en spoelden de netten. 3 Hij stapte in een der boten, die aan Simon toebehoorde, en verzocht hem, een weinig van wal te steken. Hij zette Zich neer, en begon van de boot uit de menigte te onderrichten. 4 Toen Hij zijn toespraak had beëindigd, zei Hij tot Simon: Steek nu verder van wal, en werp uw netten uit voor de vangst. 5 Maar Simon antwoordde Hem: Meester, we hebben de hele nacht gewerkt, en niets gevangen; toch werp ik op uw woord de netten uit. 6 Ze deden het, en vingen zoveel vis, dat hun net er van scheurde. 7 Nu wenkten ze hun makkers in de andere boot, om hen te komen helpen. Ze kwamen, en vulden beide boten tot zinkens toe. 8 Toen Simon Petrus dit zag, viel hij Jesus te voet, en sprak: Heer, ga weg van mij, want ik ben een zondig mens. 9 Ontzetting had hem aangegrepen over de vangst, die ze hadden gedaan; hem en allen die bij hem waren, 10 ook Jakobus en Johannes, de zonen van Zebedeüs, die tot de gezellen van Simon behoorden. Maar Jesus zei tot Simon: Vrees niet; van nu af zult ge mensen vangen. 11 Toen brachten ze de boten aan wal, verlieten alles, en volgden Hem.