Leven met chronische pijn - Fysiotherapie

Reacties · 1625 Bekeken

Mijn naam is Aranka, ik ben 22 en ik heb chronische rugpijn. Onlangs ben ik begonnen met het bloggen over het leven met chronische pijn. Ik hoop op deze manier, mensen op verschillende manieren te kunnen inspireren en chronische pijn bespreekbaar te maken.

Ben je hier voor het eerst? Vergeet dan niet om ook mijn eerste post te lezen. Laat vooral een reactie achter, zodat we chronische pijn samen bespreekbaar kunnen maken.

Wat is het eerste dat je hoort, als je bij de huisarts zit met onverklaarbare pijn klachten? Fysiotherapie.

Onze huisartsenpraktijk werkt samen met de fysiotherapiepraktijk die er pal naast zit. Ik kan wel zeggen dat ik zeker 90% van de fysiotherapeuten die daar werken, gezien heb. Ik heb oefeningen gekregen, ik heb daar onder begeleiding gesport, ik ben ontelbare keren gemasseerd en ik heb zelfs houding therapie gehad. Ik denk dat ik, terugkijkend, de massages nog het fijnst vond. Na zo'n massage barst je altijd van de pijn, maar na een paar behandelingen voelt je lichaam toch wel iets soepeler, helaas wel altijd van korte duur.

Als je ergens last van hebt, maar niet perse de oorzaak weet, zijn er altijd mensen in je omgeving die weten wat je mankeert.

"Ik heb ooit ook eens in een ver verleden iets gehad wat niet helemaal het zelfde is, maar zeker wel vergelijkbaar." "Mijn oom is toen daar en daar geweest, hij was meteen van zijn klachten af." "Ik las laatst op internet dat dit goed helpt, misschien moet je dat eens proberen."

Mensen bedoelen het goed en zeker in het begin, neem je elke tip serieus en ga je overal op in. Zo ben ik terecht gekomen bij Manueel therapie en het trainen van mijn core stability. weer twee 'oplossingen' die een hoop geld en tijd hebben gekost, maar uiteindelijk niets opleverden.

Je kunt je waarschijnlijk niet voorstellen hoeveel tijd ik besteed heb aan 'oplossingen'. Ik heb alleen al in deze periode zo veel hoop gehad, wat uiteindelijk een teleurstelling werd. Ondertussen was ik er al van overtuigd dat ze nooit de oorzaak, of oplossing zouden vinden, maar eindelijk, na 2 jaar, werd ik doorverwezen naar het ziekenhuis..

Wordt vervolgd..

Reacties