Wat zijn fytochemicaliën?
Fytochemicaliën zijn stoffen die in bestanddelen van plantaardige voedingsmiddelen zitten. Het woord ‘fyto’ is dan ook afgeleid van ‘plant’. Deze stoffen hebben een positieve uitwerking op de gezondheid van het menselijk lichaam door de biologische activiteit. Over fytochemicaliën is nog niet zoveel bekend, hoewel onderzoek hiernaar nog dagelijks wordt ontvouwd. Er worden regelmatig nieuw ontdekte soorten fytochemicaliën aan de nu al ellenlange lijst toegevoegd. Er wordt geschat dat er wereldwijd honderdduizenden fytochemicaliën in verschillende soorten planten voorkomen. In levensmiddelen geven fytochemicaliën smaak, geur en kleur. Voorbeelden van levensmiddelen waar fytochemicaliën in zitten zijn:
- aardbeien
- cacao
- knoflook
- bloemkool
- bleekselderij
- frambozen
Het bijzondere aan voeding is niet alleen de mogelijkheid van preventie, maar ook de omkering van ziekten. Het lichaam heeft een enorm vermogen om zichzelf te genezen - inclusief reparatie van de schade aan ons DNA. Bepaalde vitamines, mineralen en speciale fytonutriënten kunnen bevorderen dat onze cellen helen en worden versterkt zodat ze zichzelf beter kunnen beschermen tegen toekomstig letsel. Recent bewijs heeft zelfs aangetoond dat een gewoon kruid zelfs gewonde hersencellen kan redden wanneer het wordt ingenomen uren na het opgelopen letsel!
Hebben alle degeneratieve ziekten een gemeenschappelijke oorzaak?
De meesten van ons zijn er zeker van dat we niet kunnen veranderen wat er in het verleden is gebeurd, en velen voedingsdeskundigen in het verleden vertelden hun patiënten dat ze alleen maar diëten konden veranderen en dat we er dan het beste maar van moeten hopen. Vaak wordt er gevraagd door ouderen: is het te laat voor mij om deze voedingsveranderingen te starten? Dit is een goede vraag en een die veel voedingswetenschappers heeft geïntrigeerd. Het antwoord is ondubbelzinnig: het is nooit te laat. De reactie van uw lichaam op voedingsveranderingen zal niet zo dramatisch zijn in vergelijking met de besteedde zeventig jaar aan het nuttigen van slechte voeding en de ontstane degeneratieve ziekten; toch is het nooit te laat om te genieten van de vruchten van goede voeding, vooral wanneer het alternatief is om door te gaan op een pad van verzekerde vernietiging.
We weten nu dat veroudering en degeneratieve ziekten het resultaat zijn van een leven lang geweld op onze cellen. De medische wetenschap heeft zich gerealiseerd dat alle ziekten op celniveau voorkomen en zelfs op moleculair niveau. Het verouderingsproces, wordt langzaamaan begrepen.We weten bijvoorbeeld dat vanaf het moment dat we voor het eerst zijn gevormd in de baarmoeder van onze moeder, onze cellen destructieve deeltjes produceren die we vrije radicalen noemen.Gedurende ons leven breken deze vrije radicalen onze cellen af, zoals water steen wegslijt, totdat deze cellen zo verzwakt zijn dat ze beginnen te storen. In veel gevallen leidt dit verouderingsproces tot degeneratieve ziekte.
