Heb je dat ook? Dat je snakt naar hogere temperaturen? Naar lenteweer? Nu is de term ‘lenteweer’ een gevaarlijke, want wat is lenteweer eigenlijk? In ons hoofd is dat een graad of twintig en zon, maar in de praktijk is het meer ‘maart roert zijn staart’ en ‘april doet wat ie wil’. Kou, regen en wind. En zon. Dat is ook wat de natuur nodig heeft om te ontwaken na de winter, zon, maar zeker ook water.
Maargoed. De kou heeft wel lang genoeg geduurd, vind ik. Na die paar heerlijke, bijna zomerse dagen twee weken geleden is het weer winterachtig koud. De zon schijnt wel, maar tegelijkertijd is het water in het vogeldrinkbakje in de tuin ’s morgens bevroren. Het duurt te lang. We snakken naar zon en buitenlucht, zeker omdat er al zo weinig mogelijkheden zijn om er even uit te gaan. We snakken naar de terrassen die open gaan.
Die boodschap zal er niet zijn bij de persconferentie vanavond. Grapperhaus liet zich ontvallen dat er zeker binnen een maand versoepeld gaat worden. Binnen een maand. Wat denkt de man? Maargoed, laat ik niet afdwalen naar mijn gedachten over het coronabeleid. We hadden het over het weer en de lente.
In de tuin is goed te zien dat de natuur zin heeft in de zomer. Het perenboompje (Conference) die we eind vorige zomer kochten zit vol met trosjes aankomende bloesem. Ook mijn appelboompje (Cox Orange) die ik al veel langer heb, heeft er dit jaar erg veel zin in. Overal zie ik bloesemknoppen! Volgens mij heeft dit boompje een ritme van: één goed jaar, een heel slecht jaar en een tusseninjaar. Dat tusseninjaar was vorig jaar, drie appels konden we plukken, dat worden er dit jaar heel veel meer, zo te zien.
De natuur staat te popelen, maar het groen groeit maar heel erg langzaam. Als de temperaturen gaan stijgen, zal dat heel veel sneller gaan. Ik heb er zin in. Ik kijk de blaadjes uit de takken zo’n beetje. Wat betreft moestuinen is het een drukke tijd. De tuinbonen, doperwten, kapucijners en sugar snaps komen al op. Binnen staan tien paprikaplantjes in minikasjes en achttien tomatenplanten, die heel hard groeien. Van mijn zoon kreeg ik wat peperzaadjes en ook die komen al op. Nog even dan kunnen de courgettes gezaaid worden. Nog even. Nog een maand, dan zijn de IJsheiligen geweest en mag alles naar buiten. Nog even en dan kunnen we hopelijk genieten van beter weer. Nog even, dan wordt het echt lenteweer, de zonnige soort dan. Nog even en dan gaan de terrassen weer open. Alhoewel, van dat laatste kun je niet zeker zijn.
De koolmees op de foto heeft er ook zin in, hij schreeuwt luidkeels vanuit de boom in onze tuin.