Vanaf aanstaande woensdag nieuwe versoepelingen, net op tijd om weer wat meer mogelijk te maken voor de bruiloft van mijn dochter, volgende week woensdag, 26 mei.

De versoepelingen waren uitgesteld omdat de IC-beddenbezetting niet snel genoeg daalde, het werd dus weer spannend. Afgelopen dinsdag werden er versoepelingen aangekondigd die alleen door zouden gaan als er meer ruimte kwam in de ziekenhuizen. En gelukkig kwam die er! Ik heb in geen maanden de berichtgeving over de IC bedden bijgehouden, maar de afgelopen week wel! En gelukkig daalt de bezetting al een dag of tien en is er ruimte om de aangekondigde versoepelingen door te laten gaan.

Wat maken deze versoepelingen mogelijk op de bruiloft? De ceremonie wordt gehouden met dertig mensen in een zaaltje, meer mag nog steeds niet. Daarna is er een receptie op het terras met maximaal vijftig genodigden. Het bruidspaar heeft het zo geregeld dat de twintig mensen die wel op de receptie zijn maar niet bij de ceremonie mogen, de ceremonie kunnen volgen via een livestream in een andere zaal. De receptie moet nog steeds buiten gehouden worden, daarom zullen er tenten neergezet worden om de boel te overkappen in geval van regen. En regen valt er. Hopelijk is het weer volgende week beter, ik moet nog even in gesprek met de weergoden, dus ook dat komt goed.

Eerder zou het geheel om zes uur afgelopen zijn omdat de horeca om die tijd moet sluiten. Nu de horeca vanaf 19 mei tot acht uur ’s avonds open mag blijven, hebben we de mogelijkheid erbij gekregen om een diner te houden. Ook dat moet buiten, maargoed, het mag tenminste!

Ondertussen worden her en der de puntjes op de i gezet. Ik ben naar de kapper geweest, aankomend weekend mijn haar nog even verven. Panty’s zijn gekocht, uiteraard ook een reserve, of twee. De schoenen moeten eigenlijk nog even worden ingelopen en de speech is geschreven. Jawel! Ik liep er al een tijd mee rond, ik had de drieëntwintig jaar die mijn dochter hier op aarde rondloopt nog even aan me voorbij laten gaan en toen ik ervoor ging zitten, stroomde de speech zo mijn vingers uit. Ik denk dat ik er niks meer aan verander. Nu wat oefenen en hopelijk ben ik niet te nerveus als ik hem voorlees straks. Nog negen nachtjes… het schiet op nu.