Van tijd tot tijd zoom ik uit en vraag ik me af, waar ik mee bezig ben en of dat zin heeft en of het de juiste richting of manier is. Vaak doe ik dat ook kijkend naar groepen mensen of de mensheid als geheel. Doe ik zelf eigenlijk wel waar ik voor sta of blijft het alleen bij woorden? Ben ik net zo kritisch naar mezelf als naar bijvoorbeeld de overheid? Welke kant gaat de mensheid op? Blijven we niet binnen het systeem, zoals we nu misschien wel geprogrammeerd reageren? Via de instituten je recht behalen lijkt me inmiddels onbegonnen werk. Voor een deel kan dat, maar voor een belangrijk deel ook helemaal niet. Gaan we aan de slavendrijver vragen of we alsjeblieft iets vrijer mogen zijn, of jagen we hem het bos in? Waarom stemt niemand met zijn portemonnee? Het gaat altijd maar om: ja, maar...

• al mijn vrienden, collega's, kennissen en familie zitten ook op Facebook
• maar ik wil wel naar de bioscoop of op vakantie kunnen
• maar ik wil wel op de hoogte blijven van het laatste nieuws
• die en die gaat ook daar en daar heen, dus ga ik ook

Zijn we niet allemaal lampjes op een moederbord van een computer geworden? Een tijd terug zag ik hoeveel mensen nog online zaten op Facebook op een doordeweekse dag. Tot 1.00 uur. Gaan we het redden als we eigenlijk al voor een goed deel aan het digitaliseren zijn? Verslaafd aan onze sociale media op onze smartphones, tablets, computers, streaming video diensten, enz.?

Stemmen met je portemonnee doe je ook bij Facebook. 'Maar Facebook kun je toch gratis gebruiken?' Voor niets gaat de zon op. Facebook verdient geld doordat wij er met zijn allen op zitten, via reclame, overheidsgelden om censuur te bedrijven, info te verkopen die verkregen is door psychologische tests die gewoon doorgaan en nooit opgehouden zijn en de info van mensen op Facebook, waardoor ze zo goed mogelijk ons via algoritmes kunnen manipuleren en de info tegen ons kunnen gebruiken. Het is geen tool om ons te verbinden; het is een middel om ons in groepen tegen over elkaar te verdelen. De tegenstellingen tussen groepen mensen zijn nog nooit zo groot geweest en jij mag je afvragen hoe dat toch komt. Enerzijds wordt je gedreven in je linker hersenhelft te gaan zitten en aan de andere kant wordt je verleid te denken, dat je er goed aan doet zoveel mogelijk info met elkaar te delen. 

Maar zo werkt het niet. Het digitale tijdperk luidt ook digitalisering van de mens in. We zijn geen stukjes software, maar we gedragen ons er wel naar. Software doet niet anders dan waar ze voor geprogrammeerd is. En hoe wakker we ook denken te zijn, we zijn toch geprogrammeerd op een bepaalde manier te handelen, waardoor de uitkomst eigenlijk zo goed als bepaald is.

Daarom is het zo belangrijk, uit te zoomen, allereerst te kijken waar je zelf mee bezig bent in je leven en of dat de juiste richting is die je op wilt gaan en of dit de juiste manier van leven is, die bij jou en het geleerde past. En daarna te kijken welke kant de groep waarvan je onderdeel uit maakt en tenslotte de mensheid als geheel.

Kennis van psychologie, hoe de menselijke geest werkt, minus de symptomatologie die teveel verbonden is met het voorschrijven van medicijnen, kan ons heel veel helpen, om te zien waar we persoonlijk in zitten. Waar we mee bezig zijn, of dat strookt met ons gevoel, het gevoel van zingeving, alles in balans: dus niet teveel vanuit gevoel of teveel vanuit verstand.

En kennis van de natuurlijke werking der dingen; niet alleen in de natuur hier op Aarde, maar ook in de Kosmos als geheel. Sommige dingen zijn geen complot, maar de natuurlijke werking der dingen, zoals bij menselijke eigenschappen en te pragmatisch denken en handelen, het geheel der dingen uit het oog verliezend. Andere zaken zijn wel zéker complotten, maar die worden vaak weggewoven als iets dat niet zo kwaadaardig kán zijn. Maar je kunt niet altijd van jezelf uitgaan aan de ene kant en aan de andere kant is een kwaadaardig geworden persoonlijkheidsstructuur ook min of meer het gevolg van een natuurlijke werking: jeugdtrauma's, pech, opstapelende misverstanden, verbittering, niet de juiste helpers om zich heen hebben gehad, enz.

Zoom in: begrijp de details van ieder probleem. Het lijkt onbelangrijk, maar wie alleen e.e.a. oppervlakkig bekijkt, mist vaak de essentie van het punt. Ook kijk binnen jezelf, wat er speelt aan verlangens, trauma's, enz. Zoom uit: beschouw jezelf en de groep (lokaal, regionaal, nationaal, globaal) waarvan je deel uit maakt. Stap je niet uit het systeem in virtuele zin om goed daarnaar te lunnen kijken, dan zul je ook niet snel zien wat je aan jouw situatie en aan dat van anderen in je groep kan veranderen. Vraag je in de eerste plaats af, wat je zelf kan doen om je situatie te verbeteren, stel grenzen aan anderen van wat je wel/niet wilt (binnen alle redelijkheid - je hoeft ook niet over de grenzen van anderen te gaan, als je niet wilt dat anderen dat bij jou ook niet doen) en vanuit zelfkennis en een stevige basis in jezelf, kun je ook steviger naar buiten treden. Grenzen stellen is respect afdwingen, maar vaker ook vanzelf krijgen. Respect naar anderen zonder zelfrespect, dat wil zeggen zonder grenzen te stellen, is respectloos naar jezelf. Duidelijkheid is ten allen tijde belangrijk. Is iets niet duidelijk, ontbreekt een doel of een uitgesproken wens, of een meer precieze omschrijving daarvan, dan gaan er snel misverstanden ontstaan. Ik schat in dat het overgrote deel van conflicten ontstaat, doordat men niet duidelijk is geweest. Ergens tussen de 90 en 99% moet dat ergens liggen, volgens mijn stellige overtuiging. Slechts een klein percentage is het gevolg van bewust kwade opzet, om precies datgene te bereiken, wat men veroorzaakt heeft. Maar dan hebben we het alleen over normale mensen en niet over de 0,0001% die de wereld vanuit satanisme de wereld achter de schermen aanstuurt.

Zoom uit: wat is het effect van sociale media? Als het bedoeld was om mensen nader tot elkaar te brengen, dan zaten we niet nu al in een wereld, waarin er op alle gebied waarheidsbubbels zijn ontstaan van gelijkgestemden die elkaar opzoeken en zich afzettten tegen de groepen van 'andersdenkenden'. Met andere woorden: we zijn verdeeld in groepen tegen elkaar. Het is het ultieme Verdeel en Heers. Je kunt dit steeds zeggen en schrijven, maar het lijkt wel of iedereen er doof en blind voor is geworden. Zolang er geen schot gelost is, kun je kennelijk alles met een volk doen, als ze maar hun brood en spelen hebben. Als dit zo doorgaat, hebben we over twintig jaar geen mensheid meer. De mens is steeds dommer, naïever, apathischer, contactgestoorder, luier, volgzamer en concentratiegestoorder geworden. De wetenschap heeft al kunnen bevestigen, dat onze herseninhoud krimpt in plaats van toeneemt door de eeuwen heen, wat een teken is aan de wand. Ik denk dat een chronische stress-ontwikkeling als in de 'coronatijd' ook behoorlijk veel IQ-punten kost. Al betekent IQ op zichzelf helemaal niets. Een aap kun je kunstjes leren, maar niet zelfstandig laten nadenken of het wel zin heeft. Een mens kun je programmeren, maar na programmatie is die niet in staat out of the box te denken - want laat nou net die programmatie inhouden, te vertrouwen op de inzichten van de autoriteiten en hieraan te gehoorzamen. Naïviteit is het nieuwe normaal. Het nieuwe normaal, dat zó abnormaal is, dat er wereldwijd meer zelfmoorden dan ooit zijn. Maar al dit soort dingen hoor of zie je niet in de massamedia. Laat het nou zijn, dat alle kopstukken in diezelfde media aangestuurd worden door krachten die dezelfde afkomst hebben als die van de geplande pandemie (vandaar plandemie).

Er is ook een steeds grotere kloof ontstaan tussen arm en rijk en vooral tussen super/ultrarijk en de rest van ons. Dat verschil is zo groot en stijgt harder dan ooit; al helemaal in het 'coronatijdperk'. Er wordt duidelijk gehandeld met voorkennis: men heeft al voorgesorteerd op toekomstige verschuivingen in de economie en er flink misbruik van gemaakt. Ten koste van de middenstand en de armsten. Nog nooit is het aantal armen in de wereld zo snel gestegen als tijdens de zogenaamde 'plandemie'. En nog nooit zijn de super/ultrarijken zo rijk en vooral: zo machtig geworden. Helaas voor ons zit daar nogal een aantal tussen, die de theorie aanhangt, dat er teveel van ons (niet van hun: zij wanen zich superieur aan het volk) zijn en dat de wereldbevolking uitgedund dient te worden.

Stap 1 is al voltooid: er is al een soort van permafrost van groepen tegen elkaar ontstaan (zie daarvoor het boek van Tom Zwitser met dezelfde titel), die op elk gewenst moment opgelaaid kunnen worden. Je hoeft maar een paar false flags in elkaar te zetten, een paar incidenten te creëren of gigantisch nepnieuws te verspreiden en je komt er vanzelf op uit. Nu is de hoofdmoot het opzetten van mensen voor de maatregelen en de vaccinaties tegen de ongevaccineerden en die tegen de maatregelen. Maar in wezen betekent dat nog veel groter: voor en tegen de globalistische elite. Er is kunstmatig een tweepalt gecreeerd, maar zoals te hopen en te verwachten valt, houdt dit niet lang stand, aangezien veel mensen de macht uitdagen en  heel erg in twijfel beginnen te trekken. Het is alleen te hopen, dat mensen er tijdig achter komen, dat ze aan de hand van de inzichten van de massapsychologie tegen elkaar uitgespeeld worden en dat er een flink stuk zelfverwerkelijking voor nodig is om hier goed uit te komen. Tegen hun eigen trauma's/'duivels'. Doen ze dat niet, dan vechten ze in wezen niet tegen de elite, maar tegen zichzelf.

Zoom in en zoom uit. Het is belangrijk te weten wat er op micro- en op macroniveau zich afspeelt. Zie je dat niet, dan is er geen reet wat je aan de hele situatie kan doen. Al trommel je Jan en alleman op om ten strijde te gaan. Je zult dan immers eenzelfde soort maatschappij gaan creëren. Vanuit angst ontstaat alleen maar een maatschappij gebaseerd op angst. Het is tijd de angst los te laten, naar binnen te gaan en sterker naar buiten te treden. Alleen dan hebben we kans van slagen; niet eerder. Dus laten we in godsnaam maar een hele lange adem hebben. Niet verwachten dat dit binnen een paar maanden is opgelost. Tijd héb je niet; je moet het máken.