Hoe Globalisten van Plan zijn om Technologie en Armoede te Gebruiken om de Massa -nog meer- tot Slaaf te Maken - Deel I

De tralies die je niet kan zien, proeven, horen, ruiken, aanraken

.

Tirannie wordt vaak gezien als een plotselinge en onverklaarbare ontwikkeling in een samenleving; het product van een enkelvoudig despootje dat voor een beperkte tijd aan de macht komt door publieke angst of dommigheid. Dit is één van de grote leugens van het moderne tijdperk.

De waarheid is dat voor bijna elke historisch verachtelijke 'tiran' geldt dat hij slechts een marionet was van een grotere bestuurlijke kliek en dat de constructie van elke totalitaire staat in de loop van decennia langzaam en stilletjes werd uitgevoerd door een paar financiële elitisten. Van de Bolsjewieken, tot Pol Pot, tot Mao Zedong, tot Idi Amin, tot de meeste tin-pot dictators in het Midden-Oosten en Afrika is er altijd een georganiseerde groep financiers en denktanks die de carrières van de corrupte politici en de militaire juntas van een tijdperk voeden en in stand houden.

De opkomst van een tiranniek systeem kost veel tijd, planning en enscenering. Mensen springen niet zomaar meteen impulsief recht in de armen van een dystopisch nachtmerriesysteem.

Ons is door populaire media verteld dat dit is hoe het werkt; dat tijdens moeilijke economische of sociale omstandigheden mannen met charismatische persoonlijkheden en kwade bedoelingen plotseling naar de oppervlakte komen en de macht grijpen door een betere wereld te beloven in ruil voor openbare trouw. Maar waar kwamen die economische en sociale crisissen eigenlijk vandaan? Waren ze een natuurlijk gevolg van het tijdperk of waren ze opzettelijk ontworpen?

Predictieve Programmering

De realiteit is dat mensen psychologisch geconditioneerd moeten zijn om vrijheid in te ruilen voor de illusie van veiligheid/zekerheid. Soms duurt dit generaties. Elke poging tot een totalitair kader roept onvermijdelijk een opstand op. Daarom is de meest succesvolle tirannie er één die het publiek zelf eist. Het publiek moet denken dat het hun eigen of op z'n minst een goed idee is, anders zullen ze het, vroeg of laat, bestrijden.

Globalistische financiers en machtsverslaafden hebben meer nodig dan alleen militaire macht of bureaucratische kracht om hun ideale slavenmaatschappij te verkrijgen. Ze hebben 4de generatie oorlogvoeringstactieken nodig. Ze moeten de massa verleiden om hun eigen dienstbaarheid; de onderwerping, te aanvaarden.

Er zijn twee elementaire instrumenten die deze uitkomst mogelijk maken: de eerste is klassiek, gecontroleerd economisch verval, de tweede is modern, de integratie van een technologische goelag in elk aspect van het openbare leven.

Economische Wapens voor Massale Afleiding en Geruisloze Wapens voor Stille Oorlogen

Het is geen toeval dat dictatoriale regeringen aan prominentie winnen als de wereldeconomie lijdt; het is buitengewoon moeilijk voor mensen om waakzaam te blijven voor tirannie wanneer ze volledig worden afgeleid door hun eigen strijd voor overleving. Dit is de reden waarom de focus altijd primair op economie en oplossingen voor begrotingsrampen ligt; het begint en eindigt met de economie. Wanneer een bevolking zich er toe aanzet de eigen alternatieve economische systemen te ontwikkelen voordat zich een crisis voordoet, autonoom is, zullen ze minder afgeleid worden door de chaos en meer geneigd zijn op te merken wanneer de globalisten tirannie aanbieden als de redding.

Het is daarom dat globalisten, de niet zichtbare dictators, autonome landen neerzetten als een dictatuur en een gevaar voor de wereldvrede en dus landen zijn die hoognodig vrede en democratie aangeleverd moeten krijgen, goedschiks of kwaadschiks.

Zonder alternatieve markten -met name op lokaal, regionaal en landelijk niveau- is er geen overvloed, geen bescherming tegen een economische crash. Omdat de meeste mensen afhankelijk zijn van het bestaande systeem voor hun levensonderhoud, verwordt de economie tot een zeer nuttig wapen voor de globalisten.

Het in gijzeling houden van de economie schept tal van voordelen. Door deflatoire druk kunnen de lonen laag worden gehouden, terwijl hogere betaalde banen verdwijnen. De productie kan geleidelijk worden afgebouwd of uitbesteed. Het runnen van eigen kleine bedrijven wordt moeilijk tot onmogelijk naarmate de belastingen in het algemeen stijgen, terwijl tegelijkertijd de financiële omstandigheden afnemen.

Door inflatoire of stagflationaire druk worden lage lonen en de ontoereikende banenmarkt gecombineerd met exploderende prijzen. Dit maakt overleven voor veel mensen onmogelijk zonder overheidssteun.

In deze kunstmatig gecreëerde sfeer wordt het werkende publiek afhankelijk van de dienstensector die geen bruikbare vaardigheden biedt. Al snel zijn er dan hele generaties mensen zonder enige productiecapaciteit. Het worden drones die werken in uitzichtsloze kantoor- en detailhandelstages die hun dagen verspillen, wetende dat ze niets bereiken dat verder gaat dan een schamel loonstrookje.

Het ontbreken van een groter doel of missie in het leven en het knagende besef dat de gemiddelde persoon geen productieve capaciteit heeft, creëert een voelbare atmosfeer van wanhoop. Mensen zijn geen eigenaar van hun werk en ze hebben niet veel om trots op te zijn voor hun werk; niets om naar te wijzen en te zeggen: "Ik heb dat eigenhandig gecreëerd". Het publiek komt dan op het punt dat ze zelfs een economische ineenstorting verwelkomen, eenvoudigweg om aan de uitzichtsloosheid te ontsnappen.

Dit is waar bewegingen die totalitarisme ondersteunen vandaan komen, de subset van burgers die genoeg hebben van vechten tegen de economie en geen gevoel van onafhankelijkheid hebben. Deze mensen weten niet hoe ze hun eigen problemen moeten oplossen en op zoek zijn naar iemand anders om het voor hen te regelen. De globalisten stellen graag hun eigen vooraf vastgestelde oplossingen voor aan het publiek zodra de financiële/economische structuur een punt van maximale pijn bereikt.

Nadat de economie is 'gerepareerd' in ruil voor de onderwerping van de bevolking, door de bevolking, kunnen mensen op een dag nog steeds besluiten dat de deal oneerlijk was en in opstand komen. Er is dus een afschrikmiddel nodig om ze op één lijn te houden.

De Technologische Vissentank

Het is belangrijk om te begrijpen dat er geen noemenswaardig land in de Westelijke of Oosterse wereld is dat geen digitaal controlenetwerk aan het bouwen is en dat Oosterse landen net zo ondergeschikt zijn aan globalistische eisen als Westerse landen. Al de geopolitieke drama's rond gebeurtenissen als de handelsoorlog, de Syrische oorlog, diverse verkiezingen, enz., doet er uiteindelijk niet toe. Bij het bepalen of aan de touwtjes van een bepaalde overheid worden getrokken door de globalistische kliek, hoef je alleen maar te kijken naar hoe snel ze onderdrukkende systemen implementeren die globalistische belangen dienen.

De Indiase regering bijvoorbeeld, heeft het nieuws gehaald omdat hun hooggerechtshof heeft beslist dat het controversiële biometrische programma "Aadhaar" legaal is. In een land van 1,3 miljard mensen is al ongeveer 1 miljard mensen biometrisch geprofileerd in een nationale database. Deze gegevens omvatten o.a. vingerafdrukken, irisscans en gezichtsscans.

Er wordt betoogd dat India een nogal vreemde plek is om met zo'n database te experimenteren aangezien 60% van de bevolking onder de armoedegrens leeft en de meeste mensen nauwelijks basisvoorzieningen hebben. Integendeel, juist daarom is het de perfecte plaats voor de globalisten om de wereldbevolking op grotere schaal te catalogiseren.

Financiële wanhoop en een gebrek aan productievaardigheden neigt ernaar om onderdanigheid te produceren. Honderden miljoenen mensen die door armoede zijn getroffen in India's uitgestrekte stedelijke riolen geven vrijwillig hun biometrische gegevens bloot in ruil voor hulpprogramma's van de overheid.

Voor de mensen die (nog) niet zijn verlamd door de slechte economie heeft India andere maatregelen ingesteld, waaronder de eis dat iemand toegang heeft tot overheidsdiensten, een bankrekening opent of zich aanmeldt voor een gsm-dienst en óók zijn biometrie vrijgeeft aan de overheid. In naties die nog niet verarmd zijn op het Indiase niveau, zijn er meer subversieve maatregelen genomen om de bevolking te bewaken. Gegevens wordt simpelweg beslag op gelegd in plaats van verhandeld.

. . .