PENTAGRAM SYMBOOL
Het pentagram of pentakel is een vijfpuntige ster en een van de oudste symbolen ter wereld: het werd reeds meer dan 4000 jaar voor Christus gebruikt. De naam stamt van het Griekse πεντάγραμμον pentagrammon, hetgeen vijf lijnen betekent. In Griekenland wordt het pentagram ook wel pentalfa, vijf alfa's, genoemd, omdat er vijf A's in zijn te herkennen. Het symbool wordt ook wel merrievoet (van nachtmerrie), druïden- of drudenvoet genoemd, in het Latijn pentangulum, pentaculum. Bij Pythagoras en zijn volgelingen was het pentagram een heilig symbool van fysieke-psychische harmonie en erd op grond daarvan het teken van gezondheid. Het staat hier ook voor de vijf elementen: licht, lucht, wind, vuur en water en het is een centraal krachtig teken dat door veel sekten is opgenomen. Vaak treft men het het pentagram aan als bezweringsteken bij magische rituelen. Traditioneel wordt de met een punt naar boven wijzende vorm gerelateerd aan witte magie,de omgekeerde vorm aan zwarte magie. In de zwarte magie werd vaak een satanische bokkenkop ingetekend, in de witte magie werd een mensengedaante ingetekend. Ook op rotstekeningen in het Alpengebied heeft de ‘drudenvoet’ stellig een onheil afwerende betekenis. Tevens speelt het pentagram een belangrijke rol als ‘vlammende ster’ in de symbolische wereld van de Vrijmetselaars, voorzien van stralen of vlammenbundels met een G in het midden. De ster herinnert ons aan de zon,die de aarde met haar stralen verlicht. Als demonen bannend teken komt het pentagram vaak voor op oude deurbalken en drempels.