PICTISCHE KNOOP SYMBOOL
Driehoek: het symbolische teken 'Hart van Hrungnir', samengesteld uit drie verstrengelde driehoeken. Gotland, de tijd van de vikingen.
Ineengeschoven vormen beide een gesloten dubbelsysteem, de zespuntige ster (Sigillum Salomonis: hexagram).
In het tantrisme van Tibet staat een hexagram combinatie van 'twee gelijkzijdige driehoeken voor 'doordringing van de vrouwelijkheid met mannelijk vuur'.
Bij de volgelingen van Pythagoras (circa 530 v.C.) geldt de Griekse letter Delta met zijn driehoekige vorm als symbool van de kosmische geboorte.
Twee eeuwen later beschouwde de filosoof Xenokrates (339 314 v.C.) de gelijkzijdige driehoek als 'goddelijk', de gelijkbenige als 'demonisch' en de ongelijkzijdige als 'menselijk' (onvolmaakt).
De joodse kabbala bevat in het 'Boek Zohar' (Glans) de zin: 'Aan de hemel vormen de beide ogen van God en zijn voorhoofd een driehoek, en de weer schijn ervan vormt een driehoek in de wateren.'
In de vroegchristelijke tijd gebruikten de manicheërs de driehoek als teken voor de Drievuldigheid, reden voor de Heilige Augustinus (354 43 om hem als symbool te verwerpen. Niettemin kwam hij later alsnog als symbool voor de Triniteit in zwang: als God de Vader, God de Zoon en God de Heilige Geest ( Drievuldigheid). Hand, hoofd en naam van God werden daarbij aangevuld met een oog. Dit 'oog van God' in een driehoek werd vooral in de barok veel gebruikt.
Ook in de vrijmetselarij is het als 'alziend oog' met negen stralen zinnebeeld van de godheid. Een rechthoekige driehoek met zijden die zich verhouden als drie staat tot vier staat tot vijf komt voor op de leertapijten van de vrijmetselaars en wordt 'Pythagoras' genoemd.
In Oudmexicaanse handschriften staat een driehoekig symbool, dat op een hoofdletter A lijkt, voor het begrip 'jaar’.