Bron: E.H. Patrick van der Vorst (www.christian.art) 🇪🇸🇱🇺🇧🇪🇬🇧🇮🇹
Evangelie van 19 september 2024

Een vrouw bracht een albasten pot met zalf mee.

Een Egyptische zalfpot met hoge schouders,
Oude Rijk,
ca. 2500-2400 v.Chr.
albast
© Metropolitan Museum of Art, New York

Reflectie bij de albasten zalfpot:

De albasten pot die ik vandaag met u deel, is misschien niet zo heel anders dan die van de vrouw in de evangelielezing. Hij is ongeveer zo groot als een klein parfumflesje, wat overeenkomt met het soort kruikje dat in de oudheid veel werd gebruikt om kostbare zalven en parfums in te bewaren. Albasten potten, zoals de hier afgebeelde, werden al in het oude Egypte gebruikt en bleven populair in het Griekse en Romeinse rijk. Ze werden doorgaans gebruikt om waardevolle oliën, parfums en andere cosmetische producten in te bewaren.

Albast zelf is een zachte, licht poreuze steen, waardoor het ideaal is voor het snijden van ingewikkelde ontwerpen. De schoonheid ervan ligt niet alleen in de bewerkbaarheid, maar ook in de doorschijnendheid. Een uniek kenmerk van albast is dat je door de kruik tegen het licht te houden, door de steen heen kunt kijken om te zien hoeveel olie of parfum er nog in zit. Dit praktische voordeel, gecombineerd met de esthetische aantrekkingskracht van het materiaal, maakte albasten kruiken zeer gewaardeerde bezittingen.

In het evangelie van vandaag krijgt deze albasten kruik een diepere symbolische betekenis. Elke maaltijd die Jezus met anderen deelde, onthult iets aan ons als christelijke gemeenschap. Hoewel het Laatste Avondmaal het meest bekend is, hebben andere gevallen waarin Jezus een maaltijd deelt in de evangeliën ook een grote betekenis. In de lezing van vandaag huilt de vrouw die Jezus nadert, haar tranen zijn een uiterlijk teken van de innerlijke onrust en het verdriet dat ze voelt. Haar daden - Jezus zalven met het parfum uit de albasten kruik - zijn extravagante gebaren van nederigheid en liefde.

Jezus neemt de tijd om Simon de Farizeeër de diepte van de daden van deze vrouw uit te leggen. Haar tranen, het water dat ze gebruikte om Zijn voeten te wassen en de olie uit de albasten kruik waren uitingen van haar berouw en dankbaarheid. Op dezelfde manier merkt Jezus de kleine gebaren van liefde en toewijding op die we Hem in ons dagelijks leven aanbieden. Net zoals de daden van de vrouw, hoewel ogenschijnlijk eenvoudig, rijk aan betekenis waren, zo zijn ook de kleine daden van vriendelijkheid die we voor anderen verrichten. Jezus ziet en waardeert elk van hen.

Lucas 7:36-50

36 Een der farizeën verzocht Hem eens bij zich ten eten. Hij ging het huis van den farizeër binnen, en lag aan tafel aan. 37 En zie, daar was een vrouw, die in de stad als zondares bekend stond. Toen ze vernam, dat Hij in het huis van den farizeër aan tafel was, ging ze er heen met een albasten kruik vol balsem. 38 Wenend ging ze achter Hem staan, bij zijn voeten, en begon zijn voeten met tranen te besproeien, en met het hoofdhaar af te drogen. Dan kuste ze zijn voeten, en zalfde ze met balsem. 39 Toen de farizeër, die Hem genodigd had, dit zag, zeide hij bij zichzelf: Als Hij een profeet was, zou Hij weten, wie en wat voor een vrouw het is, die Hem aanraakt; een zondares! 40 Nu nam Jesus het woord en sprak tot hem: Simon, Ik heb u iets te zeggen. Hij zeide: Spreek, Meester. 41 Een geldschieter had twee schuldenaars; de een was hem vijfhonderd tienlingen schuldig, de andere vijftig. 42 Daar ze niet konden betalen, schold hij het beiden kwijt. Wie van de twee zal nu het meest van hem houden? 43 Simon antwoordde: Ik vermoed: hij, wien hij het meest heeft kwijtgescholden. Hij zei hem: Ge hebt juist geoordeeld. 44 Nu keerde Hij Zich naar de vrouw, en sprak tot Simon: Ziet ge die vrouw? Ik ben in úw huis gekomen; gij goot geen water op mijn voeten, maar zij heeft mij voeten met haar tranen besproeid en met de haren afgedroogd. 45 Gij hebt Mij geen kus gegeven; maar zij heeft, sinds Ik binnenkwam, niet opgehouden, mijn voeten te kussen. 46 Gij hebt mijn hoofd niet met olie gezalfd, maar zij heeft mijn voeten met balsem gezalfd. 47 En daarom zeg Ik u: Haar zonden, haar vele zonden zijn haar vergeven; want zij heeft veel liefde getoond. Wien weinig vergeven wordt, toont weinig liefde. 48 Nu sprak Hij tot haar: Uw zonden zijn u vergeven. 49 De disgenoten begonnen bij zichzelf te zeggen: Wie is Hij, dat Hij zelfs zonden vergeeft? 50 Maar Hij zei tot de vrouw: Uw geloof heeft u gered, ga heen in vrede.