Bron: E.H. Patrick van der Vorst (www.christian.art) ๐ฎ๐น๐ง๐ช๐ฑ๐บ๐ฌ๐ง๐ช๐ธ
Evangelie van 17 november 2024
De sterren zullen uit de hemel vallen.
Leonid Meteor Storm, 1833,
Geschilderd door Edmund Weiss (1837-1917),
Uitgegeven in 1888, uit โBilderatlas der Sternenwelt"
Print op papier
ยฉ Wikicommons
Reflectie bij de gekleurde print:
De Advent staat voor de deur: een seizoen van verlangen, verwachting en geduldig wachten op de geboorte van Onze Heer. De lezing van vandaag weerspiegelt deze thema's van voorbereiding, geduld en waakzaamheid. Maar is het leven zelf niet een reis van voorbereiding? In de jeugd bereiden we ons voor op toekomstig werk; in het werk bereiden we ons voor op pensionering; in pensionering bereiden we ons voor op het verlaten van deze aardse oevers. Nieuwe rollen. De fasen van het leven lijken te vragen om constante voorbereiding en paraatheid. Maar bereiden we ons echt voor op de wederkomst van Christus? Dat is de vraag die ons in de evangelielezing van vandaag wordt gesteld. Geloven we zelfs in de wederkomst van Christus?
De opkomst van wetenschappelijk en rationalistisch denken in onze moderne samenleving heeft misschien een impact gehad op een aantal van onze persoonlijke Christelijke overtuigingen over bovennatuurlijke gebeurtenissen. We worstelen misschien met het concept van een bovennatuurlijke wederkomst van Christus, omdat we het zien als inconsistent met een naturalistisch wereldbeeld. Als we echter wisten dat Christus zou terugkeren, bijvoorbeeld aan het einde van het jaar, zouden we zeker anders leven en ons leven transformeren met vreugdevolle verwachting. Dit is, zo vertelt Jezus ons, de mentaliteit die we vandaag moeten aannemen: stel het niet uit, maar bereid je nu voor, alsof zijn wederkomst op handen is. Met deze focus krijgt ons gebedsleven een nieuwe dringendheid en levendigheid.
Het evangelie van vandaag staat vol met poรซtische beelden: sterren, de maan, de zon en engelen, die de grootsheid van de schepping oproepen. Jezus probeert ons niet bang te maken met deze kosmische beelden, maar wil ons juist naar het oneindige trekken. Het getoonde kunstwerk, een polychrome afdruk van de Leonidenmeteorenstorm over Noord-Amerika in de nacht van 12 op 13 november 1833, legt een soortgelijke ontzag vast. Deze prent, uitgegeven in 1888 door de Oostenrijkse astronoom Edmund Weiss, die doceerde aan de Universiteit van Wenen, brengt het hemelse wonder over dat talloze kunstenaars uit die tijd inspireerde. De Leonidische storm, een buitengewoon schouwspel, biedt een glimp van wat zou kunnen lijken op "de sterren die uit de hemel vallen". Toen deze meteorenstorm plaatsvond, dachten mensen dat het einde der tijden was aangebroken.
Marcus 13:24-32
24 Maar in die dagen, na die ellende, zal de zon worden verduisterd, en de maan geen licht meer geven: 25 de sterren zullen van de hemel vallen, en de krachten der hemelen zullen worden geschokt. 26 Dan zal men den Mensenzoon op de wolken zien komen met grote macht en majesteit. 27 Dan zal Hij zijn engelen zenden, en Hij zal van de vier windstreken zijn uitverkorenen verzamelen, van het einde der aarde tot aan het einde des hemels. 28 Leert van de vijgeboom deze gelijkenis. Wanneer zijn twijg al zacht is geworden, en de bladeren al ontspruiten, dan weet gij, dat de zomer nabij is. 29 Zo ook, wanneer gij dit alles gebeuren ziet, weet dan, dat het dicht voor de deur staat. 30 Voorwaar, Ik zeg u: dit geslacht gaat niet voorbij, eer dit alles is geschied. 31 Hemel en aarde zullen voorbijgaan, maar mijn woorden zullen niet voorbijgaan. 32 Maar van die dag of dat uur weet niemand iets af, zelfs niet de engelen in de hemel, noch de Zoon, maar de Vader alleen.