Bron: E.H. Patrick van der Vorst (www.christian.art) 🇧🇪🇮🇹🇬🇧🇪🇸🇱🇺
Evangelie van 10 december 2024
God wil niet dat een van deze kleintjes verloren gaat.
Het emigrantenschip (ook bekend als 'Goodbye',
Schilderij van Charles Joseph Staniland (1838–1916),
Geschilderd rond 1878
Olieverf op doek
© Cartwright Hall Art Gallery, Bradford Museums and Galleries
Reflectie bij het schilderij:
De evangelielezing van vandaag presenteert de gelijkenis die vaak wordt aangeduid als de gelijkenis van het verloren schaap. Het zou echter toepasselijker kunnen zijn om het de gelijkenis van de toegewijde herder te noemen. De herder wordt niet alleen afgebeeld als toegewijd aan de kudde als geheel, maar ook als zeer attent op het individuele schaap. Wanneer een schaap afdwaalt en aan gevaar wordt blootgesteld, krijgt dit ene schaap voorrang boven de negenennegentig die veilig bij elkaar blijven. De toewijding van de herder aan het verloren schaap weerspiegelt de immense waarde ervan in zijn ogen, zoals blijkt uit zijn vreugde bij het vinden en teruggeven ervan aan de kudde.
Voor Jezus symboliseert de herder Gods grenzeloze zorg voor ons. De Heer waardeert ons als individu, met al onze uniciteit, en zoekt ons op, vooral als we op ons kwetsbaarst zijn. Daarentegen hebben veel politieke en institutionele leiders, zowel in het verleden als in onze eigen tijd, vaak prioriteit gegeven aan het collectief - of het nu de natie, de partij of de instelling is - boven de behoeften van het individu. Institutionele prioriteiten hebben soms de zorg voor de meest kwetsbaren overschaduwd. Toch was de aanpak van Jezus radicaal anders: Hij erkende dat door te zorgen voor de behoeften van het individu, met name de meest kwetsbare, de bredere gemeenschap wordt versterkt en kan bloeien.
In een wereld vol overweldigende uitdagingen is het zo gemakkelijk om je machteloos te voelen. Toch worden we, net als de herder in de gelijkenis, eraan herinnerd dat we altijd naast een kwetsbaar persoon kunnen lopen en hem kunnen steunen, vooral in deze Adventstijd. Waarschijnlijk zijn de vluchtelingen tegenwoordig de meest kwetsbaren, vooral tijdens deze koude winterdagen. Het schilderij ‘The Emigrant Ship‘ uit 1878 van Charles Joseph Staniland is een suggestieve weergave van het emotionele afscheid dat gepaard gaat met de massale emigraties uit Groot-Brittannië in die tijd. De scène legt een aangrijpend moment vast op de kade, waar een diverse groep toeschouwers - vrouwen, kinderen en een oudere man, mogelijk een herder - afscheid nemen van hun dierbaren. Het schilderij weerspiegelt de wijdverbreide emigratie van die tijd, gedreven door economische tegenslagen en de zoektocht naar betere kansen in het buitenland. Staniland, geboren in Hull, heeft mogelijk inspiratie geput uit zijn eigen observaties van dergelijke vertrekken. Zijn aandacht voor de emotionele diepgang van de personages nodigt ons uit om na te denken over de persoonlijke verhalen achter de massale bewegingen van mensen die op zoek zijn naar een nieuw leven in het buitenland. Er is weinig veranderd in de moderne wereld, aangezien talloze mensen nog steeds aan boord gaan van boten op zoek naar een beter leven. Tegenwoordig gaan ze echter vaak aan boord van veel kleinere en minder zeewaardige schepen, en maken ze gevaarlijke reizen in enkele van de meest onzekere en wanhopige omstandigheden die je je maar kunt voorstellen. We bidden voor hen.
Mattheüs 18:12-14
12 Wat dunkt u? Zo iemand honderd schapen heeft, en een daarvan van is verdwaald, laat hij dan niet de negen en negentig in het gebergte achter, om het éne te gaan zoeken, dat verdwaald is? 13 En zo hij het vindt, voorwaar, Ik zeg u: Hij verheugt zich over dat éne meer, dan over de negen en negentig, die niet zijn verdwaald. 14 Zó is het ook de wil van uw Vader, die in de hemel is, dat géén van deze kleinen verloren gaat.