Af en toe een zonnetje maar wel koud: een metafoor voor het leven in Nederland. Veel aspecten doen aan alsof het leven na corona weer normaal is geworden. Toch mist er iets, een levenslust, een vertrouwen dat we een mooie toekomst tegemoet gaan.
Zelfs bij de mensen die alle prikjes namen en alle propaganda voor zoete koek hebben geslikt; ook zij hebben een unheimisch gevoel.

Ondanks de overwinning van Trump, de ruk naar rechts en de wederopstanding van het populisme knaagt er iets; we zitten niet in een normaliteit maar in een bijzondere tijd. De economie is broos en de zekerheid over huis, baan en pensioen is wankel. Velen sjokken door in de hoop dat het overwaait. De gelatenheid van de bevolking, die wordt overspoeld met belasting, inflatie, energieberoving en andere vormen van corporate en statelijke oplichting, is veelzeggend. Waarom zijn er geen grote protesten? Hier en daar een snelwegje dat ritueel wordt bezet door wat verloren XR-rebellen die na een verplichte fotosessie, met waterwerper op de achtergrond, weer huiswaarts keren of boze burgers die zich uitspreken over hun lokale AZC. Veel verder komt de ‘brede volksbeweging’ niet. Bijna apathisch wacht men op de implosie in de hoop dat zij het wel overleven en dat er na het zuur ook eindelijk weer het zoet komt.

Juist die gelatenheid is de voorwaarde voor wanbeleid. Een overheid die niet dagelijks ter verantwoording wordt geroepen en niet transparant is naar de kritische burger, zal zich gaan gedragen als een tirannie. De coup die in 2020 werd gepleegd is niet weg: nog steeds is er censuur, is er polarisatie, is er de strijd tegen desinformatie, zijn er geen excuses gemaakt voor de grove staatsmisdrijven en gaat vooral de beroving flink door.

Wat is er nodig om op te staan? Moeten de meesten eerst alles verliezen of in ieder geval iets dat waardevol en dierbaar is? Waarom niet opkomen voordat het verloren is? Waarom niet je laten leiden door een moreel kompas in plaats van door comfortzone, het genot, de luxe, het bekende, de verworvenheden, de baan, huis, carrière etc. etc., alles wat men wil behouden, maar waar geen garantie voor bestaat. Het is de menselijke natuur om actief te worden bij honger, en passief bij verzadiging. De voorlopige conclusie is dat ‘we’ het in Nederland nog te goed hebben.
Ik hoop stiekem dat ik het mis heb en dat er 10.000-den in alle stilte bezig zijn met het organiseren van groepen, het voeren van acties tegen gemeentes, het doen van WOO-verzoeken, en vooral het veiligstellen van hun bezit, want zonder hetgene dat nodig is, komt er geen overwinning.

Welk goed voornemen heb jij voor 2025 waar jouw leven beter van wordt, welke idealen zet jij om in gedrag? Welke acties zet jij om in gewoonten? Alleen met vereende inzet krijgen wij de overheid onder controle.
Er is nog heel veel te doen dus we zijn heel dankbaar dat, als je ons werk waardeert, je ons ondersteunt in onze strijd voor liefde en waarheid. De websites met al onze dossiers en uitzendingen in de lucht houden is niet gratis, evenmin als de rechtszaken die nog lopen. Noodgedwongen betalen we op dit moment een aantal van deze zaken van onze persoonlijke rekeningen, daarom zijn we erg dankbaar voor jullie donaties.

http://willdofreedom.com/
http://dfacto.nu/