Sinds corona, of eigenlijk sinds de eerste rechtszaken tegen de coronamaatregelen, werd het voor een grotere groep duidelijk dat de rechtsstaat en democratie toch anders functioneren dan een rechtsstaat en democratie. Wetten werden aangenomen zonder echte discussie. Deze wetten gaven de uitvoerende macht in de handen van een klein groepje ministers en ambtenaren. Rechters keurden dit goed, terwijl het evident in strijd was met alle principes van de rechtsstaat. Verdragen van mensenrechten, de grondwet, internationaal recht, eeuwenoude principes van de magna carta en het sociaal contract uit de verlichting werden wereldwijd buitenspel gezet, voor een verkoudheid.
Zijn de instituties echt zo zwak dat ze in een moment van paniek bezweken? Dat zou het voorjaar van 2020 nog hebben kunnen verklaren, maar niet het najaar van 2020. Ondanks dat in september 2020 wel duidelijk was dat er geen sprake was van een levensgevaarlijk virus, een supersnelle verspreiding of zelfs maar een overbelasting van de gezondheidszorg, gingen de stappen gewoon door: mondkapjes, testen, anderhalve meter, quarantaine werden verplicht, er kwam zelfs een avondklok.
Die laatste maatregel ging echter te ver, rechter Hoekstra die in de zomer van 2020 het regime nog carte blanche had gegeven, zette een streep door de zoveelste schending van mensenrechten. Zowel juridisch als wetenschappelijk was er geen reden voor de avondklok. Dezelfde dag nog, op 16 februari 2021, werd een turbo spoedappel besteld waarin de uitkomst vast stond. Voorzitter Tan-de Sonnaville versprak zich door vlak voor het vonnis te stellen dat ze de zitting voor 210 wilde afronden, omdat niet iedereen een vrijstelling had om tijdens de avondklok te kunnen reizenโฆ.
Tan-de Sonnaville was al een bekende, zij wees eerder al het arrest in de Urgenda-zaak (samen met Glazener en Boele). De Urgenda-zaak was de opmaat naar het klimaatkalifaat en de covid-kleptocratie. De redenatie van de rechters was de volgende: Schending zorgplicht ex artikelen 2 en 8 EVRM. Staat moet broeikasgassen nu verder terugdringen.
Hiermee werden een paar doelen behaald:
1. Het opheffen van de scheiding der machten.
2. Pseudo wetenschap verheffen tot de waarheid.
3. NGOโs leidend voor het beleid
4. Buiten werking stellen van mensenrechten door artikel 2 en 8 van het EVRM, het recht op leven, te gebruiken om alle anderen te laten overheersen.
In dit arrest wordt nadrukkelijk verwezen naar het klimaatverdrag van Rio de Janeiro 1992, het startschot van Agenda21, waar de millenniumdoelen en later de SDGโs van Agenda2030 onderdeel van zijn. In de 26 jaar tussen het verdrag en het vonnis is er een groupthink ontstaan binnen de academische wereld en vooral binnen de rechterlijke macht dat mensenrechten wel goed zijn, maar dat die natuurlijk moeten wijken als de planeet en dus de mensheid zelf in gevaar is.
Bij vrijwel alle vonnissen in de inmiddels 50 rechtszaken die wij voerden kwam dit mantra weer naar voren.
Een opsomming en geschiedschrijving van de voorgeschreven werkelijkheid geschreven door hoogleraren die als expert het nieuwe gospel prevelden. Daarna de andere zwarte jurken: de rechters die maatregelen niet wilden toetsen aan internationale verdragen onder het mom van โde margin of appreciationโ, zeg maar de beleidsvrijheid van de staat die in tijden van crisis heel ruim moest worden opgevat. Meestal aangevuld door wat spreuken van de WHO en de ECDC om de indruk van internationale samenwerking op juridisch en wetenschappelijk vlak te benadrukken. Met als conclusie dat de rechters na wikken en wegen telkens weer de kant van de staat kozen, want die vertegenwoordigde per slot van rekening toch alle mensen.
We zijn inmiddels bijna 5 jaar verder en hebben een ontwikkeling gezien in hoe de rechtspraak vooral met zichzelf worstelt. Niet dat er sprake is van een geweten. Nee, waar het wringt is dat de rechtspraak in haar ijver zo ver is gegaan dat een groot deel van de bevolking niet meer gelooft in de onafhankelijkheid en objectiviteit van dit instituut, en dat is funest voor het gezag. Tot de avondklokzaak probeerde de rechtspraak met live-uitzendingen, live-verslaggeving en snelle behandeling te laten zien dat echt alles eerlijk ging en er door heel slimme mensen heel goed over werd nagedacht, en dat het beleid van de overheid dus echt getoetst was, niet alleen door de politieke oppositie, maar door de wetenschap en ultiem door de rechtspraak.
Sinds de avondklok merkten wij de eerste vuile trucs. Stukken die kwijt raakten. Onnavolgbare vonnissen waarin wij niet ontvankelijk werden verklaard, zelfs een zaak waarin de rechtbank zichzelf niet bevoegd verklaarde, of een deurwaarder die โper ongelukโ de stukken twee dagen te laat aanleverde, waardoor een hoger beroep tegen de Gezondheidsraad niet werd behandeld. Ook mochten we nog wel filmen, maar de rechtbank verzorgde de livestream niet meer zelf.
Eind 2021 was de maat vol. Zaken die wij aanbrachten kwamen รณf pas na heel lang wachten รณf gewoon helemaal niรฉt meer op de zitting. Ook werd er begonnen met het buiten werking stellen van onze stichting door in de bodemzaak ING toe te staan de bankrekening op te heffen en de woordvoerders met meerdere strafrechtelijke vervolgingen lastig te vallen. Ikzelf moest drie strafvervolgingen verduren in Nederland en Jeroen Pols meerdere strafzaken in Duitsland. Het anti-institutioneel extremisme werd door de NCTV en AIVD in het leven geroepen, speciaal om mensen die het gezag van de rechtspraak en andere instituten zoals de experts ondermijnden, keihard aan te pakken.
Rechter Jacco Janssen die mij veroordeelde, was toevallig ook de schrijver van de โcorona-crisis-contextโ, een leidraad in het strafrecht waarmee de strafnorm EN de bewijslast werd aangepast, specifiek om ongehoorzame burgers harder te kunnen aanpakken. Daarnaast is hij ook een ondermijningsrechter, wat inhoudt dat hij intensief overlegt met het Openbaar Ministerie, datzelfde Openbaar Ministerie dat onder leiding staat van de NCTV. Daarmee werd voor ons duidelijk, waarom er in alle zaken die wij tegen de staat voerden altijd een mannetje van de NCTV achter in de zaal zat om alles in de gaten te houden.
Het laatste aspect van de coup van de zwarte jurken zit vooral in mijn alma mater, de Universiteit Leiden.
Dit ISGA is de denktank van de geheime diensten die de academische wereld direct verbindt met rechtshandhaving en rechtspraak. Denk ook aan Voermans en Pierik die als hoogleraar promotors waren voor de maatregelen en de injecties vanuit hun zogenaamd onafhankelijke rol als hoogleraar. Of Nikki Sterkenburg, Jelle van Buuren en Jan-Willem van Prooien die de media vaak opzoeken om te vertellen dat er tussen de burgers anti-institutionele extremisten zijn, die misschien wel je buurman, je collega of je familielid zijn.
NGOโs al dan niet opgericht door hoogleraren, academies, geheime diensten en de rechtspraak beheersen de waarheid en weten wat goed is voor de mens, eigenlijk moeten wij dankbaar zijn dat ze in hun schier onmetelijke wijsheid ons tegen onszelf beschermen en de lastige keuzes bij ons weghalen, het enige dat we hoeven doen is gehoorzamen en alles geloven wat deze zwarte jurken ons op de mouw spelden.
http://willdofreedom.com/
http://dfacto.nu/
Mieke W
Verwijder reactie
Weet je zeker dat je deze reactie wil verwijderen?
Francis
Verwijder reactie
Weet je zeker dat je deze reactie wil verwijderen?