Wie een groot deel van de geschiedenis kent, ziet het wel. Daarvoor moet je veel verder terug om het te gaan begrijpen. Zo niet lees dan ook eens de enkele bronnen door onder aan de pagina.

_______________________________________________________________________________________________________________________________

Artikel, leestijd 6 minuten:
03-05-2022

"Het Russische ministerie van Buitenlandse Zaken kan niet op Joden worden gehouden"
- Israël ontdaan door de hypothese van Hitlers wortels -

Het conflict in Oekraïne heeft Rusland en Israël aan weerszijden van de barricades gescheiden met betrekking tot de interpretatie van de geschiedenis. Voordien had Rusland niet zo'n diepe verstandhouding gehad met een andere staat buiten de post-Sovjetunie over kwesties die verband hielden met het behoud van de herinnering aan de Tweede Wereldoorlog. Nu beschuldigt Israël Rusland van "historische fouten", en het Russische ministerie van Buitenlandse Zaken verwijt de Israëlische minister van Buitenlandse Zaken "ahistoricaliteit". De reden voor het diplomatieke schandaal was het interview met de Russische minister van Buitenlandse Zaken Sergej Lavrov, waar hij de aanwezigheid van Joods bloed bij Adolf Hitler niet uitsloot. Het kwam tot het ontbieden van de Russische ambassadeur bij het Israëlische ministerie van Buitenlandse Zaken. Russische diplomaten hebben ook veel grieven verzameld tegen de Joodse staat, die vanuit hun oogpunt het 'neonazistische regime in Kiev' steunt.

De verklaring van de Russische minister van Buitenlandse Zaken Sergei Lavrov in een interview met het Italiaanse televisiebedrijf Mediaset, gepubliceerd op 1 mei in Israël, produceerde het effect van een ontplofte bom. Gevraagd door een journalist om commentaar te geven op de Oekraïense president Volodymyr Zelensky die zei dat "denazificatie nutteloos is" omdat hij zelf Joods is, antwoordde de Russische minister: "Hij voert een argument aan: wat voor soort nazificatie kunnen ze hebben als hij Joods is. Ik kan me vergissen, maar Adolf Hitler had ook Joods bloed. Het betekent helemaal niets. De wijze Joodse mensen zeggen dat de meest vurige antisemieten meestal Joden zijn. "De familie is niet zonder freak", zoals wij zeggen.

De volgende dag werd de Russische ambassadeur in Israël Anatoli Viktorov ontboden bij het Israëlische ministerie van Buitenlandse Zaken. Een reeks opmerkingen van Israëlische politici en publieke figuren volgde ook.

Premier Naftali Bennett zei: "Het is noodzakelijk om onmiddellijk te stoppen met het gebruik van het thema van de Holocaust als een middel voor politieke strijd en wederzijdse aanvallen. Zijn [Lavrov's] woorden zijn in wezen onwaar en onaanvaardbaar."

De Israëlische minister van Buitenlandse Zaken Yair Lapid noemde de uitspraken van zijn Russische ambtgenoot niet alleen 'onvergeeflijk en schandalig', maar ook een 'vreselijke historische fout'. "Joden hebben zichzelf niet gedood tijdens de Holocaust. Joden zelf beschuldigen van antisemitisme is het meest basale niveau van racisme tegen Joden," zei hij.

Minister van Financiën en hoofd van de Russischtalige partij "Ons Huis Israël" Avigdor Lieberman nodigde Sergej Lavrov uit om zich te verontschuldigen. Maar als reactie hierop gaf het Russische ministerie van Buitenlandse Zaken nog een verklaring uit over de geschiedenis van de Holocaust en stuurde deze rechtstreeks naar Yair Lapid, die onlangs zeer irritant Moskou is geweest.

"We hebben de aandacht gevestigd op de ahistorische verklaringen van de Israëlische minister van Buitenlandse Zaken Yair Lapid, die grotendeels de koers verklaren van de huidige Israëlische regering om het neonazistische regime in Kiev te ondersteunen", zei het Russische ministerie van Buitenlandse Zaken in een verklaring gepubliceerd op het Telegram-kanaal van het Russische ministerie van Buitenlandse Zaken.

Het Russische ministerie van Buitenlandse Zaken dook in de geschiedenis en citeerde "tragische voorbeelden van Joodse samenwerking met de nazi's" in het getto (in Israël werd dit echter nooit ontkend, maar alleen aangespoord om feiten niet uit de historische context te halen). "De Joodse afkomst van de president is geen garantie voor bescherming tegen ongebreideld neonazisme in het land", verdedigt het Russische ministerie van Buitenlandse Zaken zijn standpunt.

Moskou vroeg zich ook af waarom Lapid en andere Israëlische politici "binnenlands en politiek antisemitisme en nazisme" in Oekraïne niet opmerken en "cynisch de epidemie van vernietiging en ontheiliging van monumenten voor de echte rechtvaardigen van de volkeren van de wereld negeren - de soldaten van het Rode Leger die de Holocaust stopten en de Joodse wereld redden." "Hoe vaak heeft het Israëlische ministerie van Buitenlandse Zaken de ambassadeurs van Polen, Bulgarije, de Baltische landen, hetzelfde Oekraïne ontboden om bij deze gelegenheid scherpe protesten te dienen?", vragen ze op het Smolenskplein.

Bedenk echter dat Israël herhaaldelijk scherpe kritiek op Warschau heeft geuit vanwege de verdraaiing van de geschiedenis, en Kiev ook herinnerde aan de ontoelaatbaarheid van rehabilitatie en verheerlijking van nazi-handlangers. Dit werd met name gezegd tijdens een bezoek aan Oekraïne in 2016 door de toenmalige president van Israël Reuven Rivlin.

Tot nu toe heeft Israël, als geen ander land buiten de post-Sovjetunie, vergelijkbare standpunten met Rusland gehad over alles wat te maken heeft met het behoud van de herinnering aan de Tweede Wereldoorlog en over de kwesties van 'het herschrijven van de geschiedenis'. Dit werd gezegd op bijna alle politieke bijeenkomsten - zowel op het niveau van staatshoofden en ministers van Buitenlandse Zaken van de twee landen, ambassades, als op openbare evenementen.

Israëlische politici praten voortdurend over de heldhaftigheid van Sovjetsoldaten, wiens prestatie het Joodse volk van de ondergang redde. Dezelfde Yair Lapid herinnert zich bij elke geschikte gelegenheid dat Sovjetsoldaten zijn vader van de dood hebben gered. "Israël en Rusland zijn vandaag verenigd tegen antisemitisme en elke poging om de geschiedenis van de Holocaust te herschrijven. Dit is de belangrijkste boodschap aan de hele wereld", schreef Lapid in oktober vorig jaar in de Israëlische krant Yediot Ahronot.

En een paar weken eerder, na zeer warme gesprekken met Sergey Lavrov in Moskou, sprekend over de rol van het Rode Leger in de overwinning op het fascisme, en ook herinnerend aan de deelname van de USSR aan de oprichting van de staat Israël, merkte de Israëlische minister van Buitenlandse Zaken op: "We zijn u verschuldigd. En we zijn een volk met een lang geheugen." Hij voegde er toen aan toe dat "alle moeilijke pagina's van de gezamenlijke geschiedenis, waarvan er ook veel waren, de partijen op de een of andere manier probeerden om te draaien."

Blijkbaar gaf dit alles reden voor Moskou om te denken dat de Israëli's een flexibeler standpunt zouden innemen over de Oekraïense crisis. Bovendien hebben Rusland en Israël de afgelopen jaren nauw samengewerkt op veel gebieden, waaronder die met betrekking tot regionale veiligheid, vooral als het ging om Iran en zijn rol in Syrië. Russische en Israëlische standpunten over deze kwesties komen niet overeen, maar de veiligheidsbelangen van elkaars partijen zijn altijd heilig in acht genomen. Dus, Moskou, hoewel het de aanvallen van Israël op Iraanse doelen in Syrië bekritiseerde, heeft nooit geprobeerd ze te voorkomen.

De betrekkingen tussen Rusland en Israël verslechterden sterk enige tijd na het begin van de "Russische speciale operatie" in Oekraïne.

"Vanaf de eerste minuut heeft Israël een voorzichtige houding ten opzichte van Oekraïne gekozen, waardoor we zowel onze belangen kunnen respecteren als een van de geloofwaardige spelers kunnen blijven die rechtstreeks met beide partijen kunnen spreken en helpen", zei de Israëlische premier Naftali Bennett, die probeerde de rol van bemiddelaar tussen Rusland en Oekraïne te spelen, begin maart.

Van eind februari tot eind maart vonden zes telefoongesprekken plaats tussen hem en de Russische president Vladimir Poetin. Begin maart bezocht Bennett Moskou en Kiev, maar van zijn bemiddeling kwam niets terecht en in april sprak hij nooit met het Russische staatshoofd.

Terwijl de partijen aan de top elkaar geen pijn probeerden te doen, laaide er geleidelijk een polemiek op op het niveau van de ministeries van Buitenlandse Zaken van Rusland en Israël. "Er zijn twee punten die voorzichtigheid en voorzichtigheid van ons vereisen. Ten eerste heeft Israël in veel opzichten een veiligheidsgrens met Rusland. Rusland is de belangrijkste militaire macht in Syrië, en ons mechanisme van samenwerking met hen helpt in onze resolute strijd tegen de versterking van de Iraanse aanwezigheid aan onze noordelijke grens, "zei de heer Lapid eind februari.

Aan het begin van de vijandelijkheden in Oekraïne probeerde hij uit te leggen waarom Israël in de Algemene Vergadering van de VN tegen Rusland stemt - we hebben het over resoluties die de acties van Moskou veroordeelden, en ook de kwestie aan de orde stelden van het opschorten van het Lidmaatschap van Rusland in de VN-Mensenrechtenraad. Een maand later was er echter geen sprake van enige voorzichtigheid van de kant van het Israëlische ministerie van Buitenlandse Zaken. In een reactie op de beelden die werden vrijgegeven na het vertrek van het Russische leger uit de stad Buchi, noemde Lapid het een "oorlogsmisdaad" om "opzettelijk de burgerbevolking te schaden". Bedenk dat Rusland het feit van oorlogsmisdaden in de regio Kiev ontkent en het gepubliceerde foto- en videomateriaal "nep en provocatie" noemt.

Yair Lapid's verklaringen over Bucha, evenals zijn woorden dat "de Russische invasie van Oekraïne niet kan worden gerechtvaardigd", bleven niet onopgemerkt door het Russische ministerie van Buitenlandse Zaken. In een officiële verklaring gepubliceerd op de website van het agentschap, werd Israël herinnerd aan de illegale bezetting van de Palestijnse gebieden, in het bijzonder de transformatie van de Gazastrook in een "openluchtgevangenis". De toon van de boodschap was scherper dan ooit.

Dit alles veroorzaakte een reeks publicaties in de Arabische media over de mogelijke aanscherping van de koers van Moskou ten opzichte van Israël en zijn acties in regionale conflicten. Tot nu toe zijn er echter, naast de uitwisseling van sarcastische opmerkingen, geen andere tekenen van verergering van de betrekkingen tussen de twee landen, hoewel de situatie gespannen is en kan verergeren naarmate het conflict in Oekraïne zich ontwikkelt.

Israël heeft zich nog niet aangesloten bij de anti-Russische sancties, hoewel het heeft verklaard dat het niet zal toestaan dat ze ze omzeilen via zijn economische instellingen. Lange tijd zag Israël er ook van af om Oekraïne niet alleen van wapens te voorzien, maar ook van militair materieel. En pas op 20 april keurde de Israëlische minister van Defensie Benny Gantz het sturen van helmen en kogelvrije vesten naar Kiev goed voor reddingsdiensten en civiele organisaties.

Nu, volgens de Israëlische krant Haaretz, bespreken politici in Israël actief wat er nog meer aan Oekraïne kan worden verstrekt. De discussie houdt volgens de krant verband met Europese en Amerikaanse druk. Bovendien wonen duizenden immigranten uit de USSR in Israël, ook uit Rusland en Oekraïne, die de acties van Moskou niet steunen en hun politici oproepen om Kiev actiever te helpen. Het negeren van de "stem van het volk" wordt steeds moeilijker voor politici in Israël.

Uit Russisch vertaald, bron:
https://www.kommersant.ru/doc/5339600
_______________________________________________________________________________________________________________________________

Overig:
Hierbij raad ik nog wat andere bronnen aan om je het inzicht te geven wat er aan de hand is geweest in het verleden en waar het nog steeds omdraait. ( o.a. Oekraïne)

- Eenvoudig in het Nederlands verteld over de Khazaarse Mafia ( een stuk geschiedenis van groot belang die ons nooit is geleerd) - waar ze vandaan komen, wie/ wat ze waren en hun invloed nu.
https://www.tribute.nu/post/de-khazaarse-mafia

- Engelstalig:
  https://www.veteranstoday.com/2017/09/05/khazarians-then-khazarians-now

- Ook interessant om te lezen, Janis Say hier op vriendenplek heeft hier in het Nederlands ook een blog over geplaatst met informatie hierover:
https://vriendenplek.nl/read-blog/623_de-khazaarse-maffia-km.html

Let op de locatie waar Khazaria zich in het verleden ophield.

Zelensky:
"Oekraïne zal zeker niet zijn wat we vanaf het begin wilden dat het zou zijn. Het is onmogelijk. Absoluut liberaal, Europees – zo zal het niet zijn. We zullen een 'groot Israël' worden met een eigen gezicht."
Bron: www.rt.com/russia/553365-ukraine-will-be-big-israel

Laat de informatie eens goed inzinken, bekijk het rustig en als je meer wilt weten, zoek er meer over op.