Na aanleiding van de blog van Marjolein (De leerschool van relaties) ben ik enigszins getriggerd door haar bijzonder goede inzichten en haar verhaal. Denk dat haar verhaal aangaande relaties zomaar zou kunnen zijn, het kan zomaar kloppen. Wellicht denk en voelt het kloppend omdat ook ik weet wanneer een relatie welke ooit begon uit liefde stopt, en wat dat met een mens kan doen. Soms werkt het wanneer je elkaar leert kennen als je nog jong bent en zo langzaam een vriendschapsband uitgroeit tot een liefdevolle relatie. Niets is onmogelijk natuurlijk. Vaak gebeurd het dat je jezelf laat leiden door een gevormde ideaal beeld, welke je is gebracht door invloeden van buitenaf. Dan zie je persoon van je dromen staan welke volledig past in je ideaal beeld. Maar een voldoening aan je/een ideaalbeeld hoeft niet te betekenen dat er ware liefde in het “spel” is. Feitelijk gaat het al fout door te stellen dat er liefde in het “spel” is. Is liefde dan een “spel”? Is dat alles? Graag wil ik eens proberen te onderzoeken met u samen om te ontdekken, wat is liefde?
Liefde… al duizenden jaren wordt er over gesproken en geschreven. Door miljoenen mensen, gewoon door iemand in een flatje, of een huisje op de heide. Maar ook de grootheden en wijsgeleerden. In het groot verband durf ik wel te stellen dat we het nog steeds niet weten, we begrijpen maar niet wat oprechte liefde is, en misschien al helemaal niet, hoe we er mee om moeten gaan. Maar kan je dat weten en/of begrijpen als je niet weet wat liefde is?
Het is niet mogelijk om een onsje liefde te kopen online of in een winkel. Je zal het ook niet op straat vinden. Liefde is iets waarvan ik denk dat het fysiek ongrijpbaar is. Je kunt het niet zien in een bepaalde vorm. We hebben samen als mens een stilzwijgende afspraak gemaakt dat liefde zich kan uiten in bijvoorbeeld een roos, of in de huidige tijd, een hartje via whatsapp. Leuk, maar het zijn slechts symbolen en geen ware liefde, ze wijzen er alleen maar naar. Een doos met de beste chocolade verpakt als fraai geschenk met een rode strik, kan een feestje zijn voor de ontvanger, zelfs liefdevol, maar een doos chocolade is geen liefde, maar slechts een doos chocolade. Vaak denken we ook dat liefde iets te maken heeft met “gunnen” en iets voor elkaar over hebben. Maar waarom? Als het er niet was, kun je het ook niet missen, bovendien kan je jezelf prima iets gunnen of voor jezelf iets over hebben. Waarom die afhankelijkheid? Als je bijvoorbeeld een relatie aangaat om dat je het samen beter kan krijgen, is dat dan iets wat gebouwd is op/vanuit liefde of vanuit de wens het beter te krijgen? En wat is het “beter” dan? De kans bestaat dat je manipuleerbaar bent geworden in de wens het beter te krijgen, er ligt immers een verwachting dat je het beter kan/gaat krijgen. De uitspraak “alles voor de liefde” geeft ook meteen de valkuil weer. Je bent bereid je eigen gevoelens opzij te schuiven om de ander te plezieren, wat gebeurd er dan met je zelfliefde, gaat deze dan groeien, of sterft deze een langzame dood? En waar ligt de grens van “alles voor de liefde”? Mag/kan het überhaupt bestaan “alles voor de liefde”?
Liefde is iets wat mij persoonlijk al erg lang bezig houdt, en waarschijnlijk vele met mij. Sinds mijn BDE is dit een “level up” gegaan, maar daardoor nog moeilijker te bevatten en te begrijpen. Begin pas nu te leren, 15 jaar na mijn BDE, dat liefde niets te maken heeft met een relatie met een persoon die aan alle uiterlijke kenmerken voldoet/voldeed, en sterker nog, niets te maken heeft met überhaupt een ander persoon, maar alles met de liefde voor jezelf, als dit er niet is, om wat voor reden ook, leef je wel, maar ben niet echt aanwezig in je diepste zijn, je geest, je diepste ik, je ziel of in het engels, je soul…
Hoe denkt u daarover? Wat zijn uw gedachten, gevoelens over liefde? Wat is liefde voor u, in een relatie, maar belangrijker nog, in/voor uzelf?