Je ziet het vaker en vaker. Mensen die het copyright logo gebruiken om hun creaties te beschermen. Ook hier op yoors een toenemend fenomeen. Het lijkt natuurlijk goed om je eigen creaties te beschermen tegen kopiëren en/vervalsen. Immers, jij hebt het bedacht, gemaakt en/of gecreëerd. En door het te beschermen, waarschuw je de anderen om er niet aan te komen, mits jou als creator toestemming is gevraagd. En uiteraard wil je op zijn minst dat je creatie onaangetast blijft en je naam wordt vermeld. Misschien hoop je stiekem wel op bekendheid of zelfs op geld.

Is een dergelijke bescherming nou wel zo eerlijk? Ja, zal waarschijnlijk je eerste reactie zijn. Begrijpelijk ook, zeker in de eerstelijnsgedachte waarin de meesten wonen. Het komt uit jouw pen, computer, of wat dan ook, maar zeker uit jouw hoofd. Dus is het van jou! Dus plak je het copyright logo erop als bescherming en waarschuwing.

Vele onder ons zijn wel bekend met het fenomeen Permission Machine… u weet wel als je iets zonder toestemming gebruikt van een ander daar torenhoge boetes op kunnen staan. Het volledig geautomatiseerde systeem houdt alles in de gaten. Hoe mooi kan het zijn? Velen onder ons zijn daar tegen en vinden het een belachelijk iets, voor een foto kan het honderden euro’s zijn, en misschien inmiddels wel duizend(en). Toch doen velen onder ons er van harte aan mee om het copyright teken onder hun creatie te plaatsen en zo voer te genereren voor deze machine. Hypocriet dus!

Bescherming is beperking!

U leest dagelijks in de kranten hoe u wordt beperkt door verkoopbare simpele bescherming die door uw eigen angst wordt gevoed. Hoewel bescherming klinkt als een veilig woord is het niets anders dan een beperking. Uw beschermde resultaat wordt door uzelf beperkt voor groei en ontwikkeling. Zeker zonder uw toestemming al dan niet door allerlei voorwaarden. Meestal uw naam, linkje en zo mogelijk geld. Deze zaken komen allemaal uit het egoïsme en hebzucht. Het gaat om uw naam, en de hang naar mogelijke bekendheid en geld. Uw wens om uw voetafdruk achter te laten op deze mooie planeet. U, het gaat dus alleen maar om u.

Uw creatie is niet de uwe.

Nu, dat is een statement dat mij wel eens de digitale kop zou kunnen kosten. Maar heus, alles wat u bedenkt en creëert komt voort uit uw hoofd, uit uw gedachten, dus lijkt het van u te zijn. Het is immers uw hoofd, het zijn immers uw gedachten, het zijn immers uw ideeën. Maar is dat wel zo? Is dat echt wel zo?

Stel, u schildert een prachtig schilderij en iedereen wil deze hebben. U heeft de nachtwacht van deze eeuw in uw handen. Maar waar kwam de inspiratie vandaan? Wat heeft u getriggerd om deze creatie te creëren? Deze inspiratie komt voort uit invloeden van uw leven, uw liefde voor iets, een product of wat dan ook. Deze buitenstaande invloeden zijn niet van u, maar zijn u gegeven door het leven zelf. Of misschien wel door een stukje verfrommeld papier op de grond. Alle gedachten die in onze geest zitten zijn het collectieve resultaat van wie we waren, zijn en zullen worden. Collectief en zonder vooroordeel inspireren wij elkaar tot alles wat mogelijk is. Het artikeltje wat ik hier schrijf komt misschien wel uit mijn vingers, uit mijn hoofd, maar is niet van mij natuurlijk. De inspiratie kwam binnen toen ik alweer iets zag voorbijkomen met een copyright logo. Feitelijk zou ik dus diegene moeten benoemen, linken en betalen voor het idee wat bij mij ontstond om dit artikel te schrijven. Vervolgens zou mijn bron de bron van zijn/haar inspiratie weer moeten bedanken etc. Onbegonnen werkt dus en erg onlogisch. Hoewel we het opwaarderen door het goed fatsoen te noemen is het eigenlijk een beetje kinderachtig.

Zelfs als u niet geïnspireerd zou zijn om iets te creëren en u creëert toch, is het nog steeds niet van u. Het komt uit u, maar het is niet van u. In de ultieme vorm heeft iets of iemand het u doen creëren, anders was het niet in uw hoofd opgekomen. Wij als mens worden geboren en vervolgens geconditioneerd in de tijdgeest waarin we op dat moment aanwezig zijn. Dat resultaat bent u en ik, zijn wij als/het collectief. Wat u en ik ook creëren, copyright is onzin, wat u en ik creëren is niet meer dan het resultaat van het collectieve zijn, en derhalve van ons allemaal. Copyright gaat over hebzucht, en egoïsme. Copyright houdt groei en ontwikkeling tegen. Copyright? Left staat de prullenbak!

Als je de wereld echt mooier, beter en liefdevoller wenst te maken gooi dan het copyright weg, gooi de beperking eraf en laat het zich ontwikkelen en groeien...

Zoals ik wel vaker heb geschreven, ik ben niets, ik heb niets, ik ben alles, ik heb alles...