- Dit verhaal schreef ik 10 maanden geleden op yoors - 

Vandaag even geen film of video, maar een kleine anekdote welke ik even met jullie wil delen. Naast dat ik als vrijwilliger werk met ouderen, en deze al serverend een lach bezorg, werk ik ook als vrijwilliger in een kringloopwinkel. Niet zomaar een kringloopwinkel, maar één waar mooie geselecteerde spullen staan, een winkel die een beleving oproept. Ik zorg ervoor dat het nodige gerepareerd wordt en zo weer functioneert. Dat gaat van een klassiek baby bedje uit je jaren dertig tot, de nieuwste elektronica. Daarnaast doe ik de website en andere automatisering klussen. Erg veelzijdig dus, maar dat past wel bij me.

Gisteren middag komt er een oude man binnen lopen, ik schat rond de 80 jaar. De beste man had een cd speler bij zich welke niet meer goed functioneerde. Hij had gehoord dat hier iemand werkte die nogal handig was en hem wellicht kon helpen. Ik twijfelde geen moment en besloot de man te helpen. Ik bood de man koffie aan en zo liepen we gezamenlijk naar de “werkplaats”. Ik schroefde zijn cd speler open, haalde de cd eruit en zag het al; stukjes zakdoek lagen verspreid door de unit. Nadat ik er alles had uit gevist, de laser had gereinigd sloot ik de cd speler aan te sluiten om deze even te testen. Het duurde niet lang of er kwam muziek uit de boxen. Ik zag dat de man blij gestemd was. Ook zag ik dat de man enigszins geëmotioneerd raakte. Ik pakte ik een stuk van de keukenrol en gaf het aan hem. Het vroeg aan mij; kent u dit nummer? Het is van Ko van Dijk. Ik vertelde hem dat ik het nummer niet kende. Hij vroeg mij dat nummer eens te luisteren, het was een bijzonder nummer voor hem en hij wilde het graag delen. Ik vroeg hem even te wachten en haalde nieuwe koffie voor ons. Ik besloot in een opwelling het nummer op te zetten, het was belangrijk voor hem. We hebben samen naar dat nummer zitten luisteren en ja, samen ook zitten snotteren. Het nummer heet “Nu weet ik het”. De man vertelde dat hij het na ruim 80 jaar nog steeds niet wist. Hij vertelde aan mij; hoe u ook blijft zoeken, u zal het nooit vinden. Alsof de man dwars door mij heen keek. Ik voelde een brok in mijn keel en wilde de man omarmen. Dat heb ik helaas niet gedaan.

Graag wil ik dit delen alsook het nummer. Ik weet niet hoelang, maar voorlopig is dit mijn nummer 1 geworden;

Ko van Dijk – Nu weet ik het

Toen ik een kwajongen was, drie turven hoog

Sloeg ik sterke taal uit, om een man te lijken

Ik zei: "Ik weet, ik weet, ik weet, ik weet"

Dat was in 't begin en in de lente

Toen ik achttien was geworden

Heb ik gezegd: "Ik weet 't

Nou ben ik erachter

Nou weet ik 't"

Maar vandaag, nu

De tijd dat je terug kijkt

De tijd dat je kijkt naar de aarde

Waarop je al zoveel stappen gezet hebt

Weet je nog altijd niet waarom 't draait

Toen ik vijfentwintig was, toen wist ik alles

Over de liefde, de rozen, 't leven, de centen

Ah, de liefde, ik heb er alles van meegemaakt en genoten

Maar gelukkig, net als mijn kameraden

Had ik al mijn kruit nog niet verschoten

In de zomer van mijn leven

Heb ik nog veel geleerd

En wat ik geleerd heb, dat kun je in een paar woorden zeggen

De dag waarop iemand van je houdt, dat is een mooie dag

Ik kan 't niet beter zeggen

Een mooie dag

Wat mij, in de herfst van mijn leven, nog steeds verwondert

Je vergeet zoveel avonden van droefheid

Maar nooit een morgen van tederheid

Heel mijn jeugd heb ik gezegd: "Ik weet"

Alleen, hoe meer ik zocht, hoe minder ik wist

Nu heeft de klok zestig keer geslagen

Ik sta nog steeds voor mijn raam

Ik kijk en zoek je in mezelf

Nu weet ik 't

Ik weet dat ik het nooit zal weten

't Leven, liefde, geld, vrienden, de rozen

Je zult nooit iets weten van de klank en de kleur van de dingen

Dat weet ik

Dat weet ik dan ook zeker