Mijn tuintje. Ik kan me er uren in vermaken en het heeft me de afgelopen hectische weken veel afleiding bezorgd. Inmiddels groeit alles als een raket. De aardbeitjes beginnen te bloeien, de bloesem van de appelboom is inmiddels verleden tijd en er zijn al beginnetjes te zien van appeltjes. De tuinbonen bloeien uitbundig en de doperwten en kapucijners groeien zo hard dat ik ze iedere dag even begeleid langs de touwtjes. Dat is natuurlijk niet echt nodig, maar het is zulk leuk speelgoed. Peulen maken van die leuke vangarmpjes waar ze zich mee vastgrijpen aan alles wat voorhanden is en het is leuk om die vangarmpjes, als ze beginnen om te krullen, een touwtje of ijzerdraadje te laten pakken. Mijn rare manier van ontspannen. Ook de kiwi gaat hard en heeft een lange rank gemaakt met rood stekelhaar erop. De snijbiet kan ik deze week wel oogsten. Ik heb het nog nooit gegeten, maar daar gaat snel verandering in komen. Als ik de buitenste bladeren oogst, groeit de plant gewoon door en kan ik over een tijdje nog een keer oogsten.
Ook in mijn wormenhotel is het lente. De wormen functioneren het beste tussen den 15 en 25 graden en dat is te zien. Het krioelt er van honderden babytijgerwormpjes! Ze houden vooral van koffieprut. In de slaapkamer staan de tomatenplanten te wachten tot ze weer naar buiten kunnen. In verband met de sterke wind heb ik ze binnen gehaald, maar ook zullen de temperaturen deze week nog een paar keer erg laag worden en dan heb ik ze liever nog even binnen. Die grotere potten komen aankomend weekend weer, dan kunnen ze buiten blijven, dan zijn de IJsheiligen weer op bezoek geweest en achter de rug. In de vensterbank wachten ook de mais- en courgetteplantjes tot de temperatuur buiten hoog genoeg is. De courgette gaat weer ontzettend hard! Donderdagavond zag ik dat hij zijn kopje boven de aarde uitstak en vanochtend was hij al vijf centimeter hoog!
De koolmeesjes vliegen af en aan naar het vogelhuisje dat we afgelopen winter aan onze boom hebben gehangen, het gepiep van de jongen is al hoorbaar! Afgelopen zaterdag ben ik even bij het tuincentrum geweest om vast éénjarigen te kopen en een paar bakken te vullen met bloemen. Afgelopen week heb ik veel in mijn tuin gezeten en gerommeld. Ik word niet snel bruin, maar als ik naar mijn handen kijk, zijn die toch al behoorlijk getint en het is pas half mei! Dat belooft nog wat. Aankomende week zijn de temperaturen helaas wat lager, bovendien waait het momenteel erg hard. Ik zal dus noodgedwongen wat minder van de tuin kunnen genieten. Hopelijk krijgen we deze week goed nieuws en mag mijn man naar huis vanuit het revalidatiecentrum. Dan kunnen we straks weer samen in de tuin zitten en genieten, van de tuin en van elkaar.
Maak er, ondanks het wat mindere weer, een mooie week van!
