Aanstaande woensdag is het dan zo ver: mijn Marc komt weer thuis! Hij is dan net iets langer dan een maand weg geweest, bijna een week ziekenhuis en bijna vier weken revalidatiecentrum. En dat is ook wel meer dan genoeg. Ik mis hem, we missen elkaar. We zijn er klaar voor om ons leven samen weer voort te zetten en dat gaat best lukken, ook zonder dat onderbeen. Wij zijn er klaar voor en ons huisje is er klaar voor. De slaapkamer is veranderd, zodat hij er met zijn rolstoel door kan. Want voorlopig zal hij nog even afhankelijk zijn van een rolstoel. Over een tijdje kan hij weer lopen, met een prothese. De eerste stapjes met een oefenprothese zijn al gezet.
Donderdag is het Hemelvaartdag, dus we hebben meteen vier dagen vrij, tijd voor elkaar, om te kijken hoe dat gaat thuis, waar hij nog tegenaan loopt eventueel. De hele dag samen zijn, wat een luxe! Nu moeten we het doen met maximaal één uur bezoek per dag en videobellen. Straks kunnen we gewoon weer samen in de tuin zitten. Ik ben benieuwd wat hij ervan vindt! Er is veel veranderd in de tuin de laatste maand. Toen hij naar het ziekenhuis vertrok was de tuin net wat aan het ontwaken, alles is heel veel groter geworden inmiddels! Maar er is genoeg ruimte voor hem en voor de rolstoel. De tuin is er tenslotte in de eerste plaats om lekker in te zitten en te genieten van de zon.
Afgelopen week heb ik voor het eerst snijbiet gegeten, lekker hoor. Lijkt een beetje op spinazie. Inmiddels zijn de planten alweer aardig gegroeid en kan er deze week nog een keer van geoogst worden. De tomatenplanten zijn in potten gezet en gedeeltelijk uitgedeeld, ik had er twintig, dat is toch wat veel. Acht staan er nu in onze eigen tuin. De courgettes staan inmiddels samen in een grote pot en ook de maïs en de Nieuw-Zeelandse spinazie staan lekker buiten in het zonnetje. En nu maar groeien.
Ik ben ook een experimentje begonnen om zelf mungbonen te kweken. Mungbonen worden gebruikt om taugé mee te kweken, dat doe ik ook regelmatig. Nu vind ik mungbonen best duur en ik bedacht dat ik ze misschien zelf kon kweken. Er zijn niet veel mensen die dat doen en de planten hebben veel warmte nodig, maar na wat sparren op een moestuingroep in Facebook heb ik de stoute schoenen aangetrokken en inmiddels 21 mungbonen in zeven groepjes van drie stuks, in een grote pot gezet. Deze week wordt het flink warm en kunnen ze mooi ontkiemen en vast kleine plantjes worden, hopelijk. Normaal gesproken heb je met vijf dagen taugé, dus dit zal ook snel gaan, verwacht ik. Ik ga straks als het wat kouder is, op aanraden van een medemoestuinier, een grote plastic zak met gaten over de pot heen zetten, wat als een soort kas zal gaan fungeren. Volgens internet duurt de teelt van mungbonen ongeveer 60 dagen. Op 17 juli zouden mijn mungbonen dus ongeveer klaar moeten zijn. Ik hou jullie op de hoogte van het experiment!
Maak er een fijne week van, de zon en de vrije dagen werken alvast mee!
