De zomervakantie van 2020 ziet er voor veel mensen anders dan anders uit. Een kleine groep mensen waagt het om naar het buitenland op vakantie te gaan. Ik hoor echter vooral over uitgestelde vakanties, vouchers en annuleren. In deze omstandigheden vergaat veel mensen de lust om erop uit te trekken en om in het buitenland met een mondkapje in een supermarkt te moeten lopen. Ik moet zeggen dat ik daar ook geen zin in heb. Onze vakantie was al eerder geannuleerd doordat Marc in april zijn onderbeen verloor. We zien wel of we er nog even tussenuit gaan of toch maar thuis blijven. Positief is wel dat de terrassen en restaurants weer open zijn en dat ook de draconische maatregelen wat verminderd lijken. Waar we een paar weken geleden nog onze naam op moesten geven toen we op een terrasje een kop koffie wilden drinken, werd dat afgelopen weekend niet meer gevraagd. En ook de bekende vragen of je verkoudheidsklachten of koorts hebt, of gezinsleden met corona, werden achterwege gelaten. Een verademing. Iedereen mag toch weten dat je geacht wordt bij klachten thuis te blijven, bovendien kan niemand controleren of je de vraag over je gezinsleden wel eerlijk beantwoordt, net als de vraag of je tot dezelfde huishouding behoort. Het wordt dus weer leuker om op een terrasje te gaan zitten, dat voelt al als een minivakantie.
Niet op vakantie gaan is deze zomer makkelijker dan ooit. Voorheen moest je je dan verbijten bij de vakantieverhalen van anderen, maar dit jaar is het meer een soort van gedeelde smart die we ervaren. Dat vond ik ook altijd het nadeel van in het voorseizoen op vakantie gaan. Dan was je allang weer terug en je vakantie alweer bijna vergeten als anderen nog mochten. Nee, dan liever in het naseizoen, met de ‘grijze golf’ mee. We zijn natuurlijk nog veel te jong om daar bij te horen, maar de periode is wel fijn. Net na de zomervakantie, als de kinderen weer zitten te zwoegen in hun klassen, als het weer vaak nog heel erg goed is, lekker naar het buitenland, want dat draagt toch wel bij aan het ultieme vakantiegevoel, zo’n heel andere omgeving.
Ik ben snel tevreden. Een redelijk huisje, bij voorkeur niet op een vakantiepark, lekker weer (zonnetje en rond de 23 graden, dan ben ik erg blij), en voldoende gelegenheden om met koffie en taart op een terrasje te zitten, is voldoende voor mijn vakantiegevoel. Maar wellicht onderzoeken we deze zomer de terrassen in onze omgeving maar eens extra goed en hoop ik ook veel en tot laat in de avond, gebruik te kunnen maken van ons eigen tuinterrasje.
Maken jullie er weer een mooie week van?
