Beste Mark. Even als Marken onder elkaar. Wat ben je nou aan het doen? Waar ben je nou echt mee bezig, in godsnaam? Je dreigt al bijna een jaar met één of ander virus, je neemt waanzinnige maatregelen die alles, maar dan ook alles kapot maken, en het helpt geen zier.  Beste Mark, ik ga je wat vertellen, nu is het mijn beurt als Marc.

57 jaar ben ik nu, ben een vrolijke, altijd positieve vent die geniet van het leven zoals het leven zich aanbiedt in al haar glorie. Ben nu 33 keer geopereerd, van zware hartproblemen tot de laatste, een linker onderbeenamputatie. Ben ook diabeet. En weet je Mark, het is allemaal mooi en prachtig, zoveel mooie en diepe ervaringen meegemaakt, het heeft mij gevormd tot een vrolijk mens. De BDE (bijna dood ervaring) was misschien het mooiste. Bang voor de dood ben ik niet meer, dat weet ik vanaf mijn 39^ste. Toen kwamen de eerste hartproblemen, nog wel als verjaardagscadeau. Sindsdien weet ik dat ik het leven op onze mooie planeet voluit moet leven, omdat het morgen afgelopen kan zijn. Dat is leven, dat is hét leven. Doodgaan is de enige garantie die we krijgen als we op deze planeet komen, geboren uit de liefdevolle schoot van je levengeefster, je moeder. Is dat niet geweldig?

Nu omdat ik absoluut geen enkele angst meer ken om te sterven, ik beloof je, het is “daarboven” “beter” dan hier, leef ik voluit, niemand of iets kan mij tegenhouden, ook jij niet, Mark.

Toen ik begin vorig jaar de waanzinnige beelden uit Wuhan zag verschijnen op mijn laptop, wist ik één ding onmiddellijk; dit is en wordt de grootste hoax ooit. De beelden waren overduidelijk in scene gezet, en erg onecht. Hoe ik dat wist? Nou Mark, sommige mensen mogen terug als ze sterven, ik was daar één van, en nee, het is geen pretje om terug te keren in een pijnlijk lichaam, dat beloof ik je. Maar ik mocht terug, en kwam terug met een  “ge-upgrade” sensor. Meer gevoel zonder aan te raken, en meer zien zonder te kijken. Meer ruiken zonder te snuiven. Er ging een nieuwe wereld voor mij open. Het heeft mij ook veel gekost in negatieve zin, maar als ik daar een keuze in zou hebben, zou ik het zo weer doen.

En weet je Mark, soms denk ik wel eens, laten we het maar doen. Want Mark, er gaat iets niet goed. Dood is onlosmakelijk verbonden met het leven. Maar dood is niet meer dan een verhuizing, dit zei Pythagoras al.

Nu bijna een jaar sleep je een hele bevolking mee in jouw ellende, scherm je met woorden als beschermen, de zwakkeren, dood, en ziekte. Maar het klopt niet. Toen ik je eerste toespraak zag, wist ik direct, deze man leest iets voor, dit komt niet uit hemzelf. Een soort scenario of zo. Dus hou ik mij al die tijd (bijna een jaar dus) aan niet één van de door jou ingestelde maatregelen. Simpel omdat ze niet werken, maar vooral omdat het niet nodig is. Kan niet bedenken waarom, werkelijk niet. Dus, ik was mijn handen niet kapot, loop niet met een mondkapje, hou al helemaal geen afstand. Nee Mark, ik was mijn handen als dat nodig is, knuffel en kus mijn geliefden. En dat zal ik ook blijven doen vanzelfsprekend. Net als jij ben ik ook vorig jaar mijn moeder verloren, het eerste wat we als familie hebben besloten zijn de maatregelen aan de kant schuiven, niet voor ons, maar voor de anderen, opdat zij in de gelegenheid konden worden gesteld afscheid te nemen zoals zij dat wensten.

Een ander, later bijkomend voordeel is dat er niemand in mijn familie, vrienden en kennissen die griep waar jij zo overdreven angstig over doet, heeft of heeft gehad. Al bijna een jaar leven we “gewoon” door, en al een jaar gaat het prima. Zelfs tijdens de ziekenhuisopname en revalidatie van mijn linker onderbeen, heb ik niet meegedaan aan die vreemde maatregelen van je. Het heeft geen zin, en het kan en zal nooit werken, ik als “kwetsbare” kan dat nu wel stellen. En dat geldt natuurlijk ook voor het vaccin. En als de prijs is, dat ik niks meer mag of kan, ach Mark, so be it! Daar lig ik helemaal niet wakker van! Je kunt niet meer stuk maken dan dat er stuk te maken valt!

Maar nu Mark, omdat je ziet dat de maatregelen uitgewerkt raken, de angst van mensen begint af te nemen, de tegenspraak groter en groter wordt, grijp je naar een nog zwaarder middel, de avondklok! Nu moet je weten Mark, dat ik woon in een voormalig bejaardenhuis wat omgebouwd is tot zelfstandig wonen. Ik woon in één van die aanleunwoningen. Het merendeel wat hier woont, Mark, is 80+. Nu moet je weten, Mark, dat in tegenstelling tot wat jij weet en doet, deze mensen je stuk voor stuk verafschuwen. Ze vinden je een erg oneerlijk, onbetrouwbaar persoon, en ze willen al helemaal niet ongevraagd beschermd worden. Zij vinden het helemaal niet erg om te sterven, als ze maar kunnen sterven in liefde, in liefde met hun kinderen en kleinkinderen. Iets wat jij ze nu ontneemt. Ongevraagd Mark!

De avondklok raakt mij wel, niet direct, ik laat mij niets opdringen door jouw totale ondeskundigheid, maar het raakt mij indirect wel. Want Mark, je zit figuurlijk met je vingers aan mijn kinderen, en als dat gebeurt staat een vader op. Nu ben jij geen vader, dus ken en herken je deze gevoelens helemaal niet. Daarom ga ik je dat als vader van drie kinderen vertellen. Waar haal je de moed vandaan en het recht om met je figuurlijke vingers aan mijn kinderen te zitten? Eigenlijk ben ik in staat om je bij de oren te pakken en een pak rammel te geven! Ben je nu helemaal… vorig jaar, het jaar van het overlijden van mijn moeder, het jaar van mijn beenamputatie is ook het jaar geweest dat één van mijn kinderen een zelfmoordpoging heeft gedaan. Een jonge meid in de bloei van haar leven, een twintiger. Gelukkig hebben de artsen haar kunnen redden, en gaat het nu beter met haar. Weet je wat het met een vader doet als je dochter mogelijk sterft aan een overdosis medicijnen en je mag er niet bij zijn vanwege een griepje? Waar haal je in godsnaam het recht vandaan om haar en de toekomst van duizenden andere kinderen te slopen? Wie denk je wel dat je bent? Dan heb ik nog twee andere schatjes, jonge mensen aan het begin van hun leven, geen huisje kunnen vinden, geen bioscoopje kunnen pakken, niet met hun vrienden kunnen zijn omdat paps en mams de angst ingejaagd zijn. En nu kom jij met een avondklok! Je moet echt niet wijs zijn om een dergelijke maatregel serieus te kunnen bedenken! Heb je weleens gedacht aan de generatie die oorlog heeft meegemaakt? Waar ik nu woon, zijn er al oudjes die wachten tot het donker is, de gordijnen dicht doen en de buurvrouw bellen voor koffie, die dan als een dief in nacht naar de buurvrouw gaat om koffie te drinken. Mark, je gaat zo ontzettend fout!

Mij rijst zomaar het ernstige vermoeden dat je iets mist, een ziel, Mark. Heb je die wel, of eigenlijk beter geschreven, ben je dat wel? Een ziel met een lichaam? Ik denk het niet Mark! Want vandaag tijdens het debat ging je mis, o, wat ging je mis.

Het is duidelijk dat het je helemaal niet om de griep gaat! Vandaag zag ik het, het draait allemaal om macht. Dat is waar jij warm van wordt, macht, pure macht. Voor het eerst in een jaar zag ik je echt lachen en sterretjes in je ogen, och, wat vond je het mooi! Kreeg je een erectie, Mark, toen het gebeurde, ik denk van wel. Lachend, echt lachend zeggen dat: ”u ons toch niet meer kan wegsturen, we hebben meer macht dan vorige week”. Normaal heb je matte, zwarte donkere ogen, maar nu kwamen ze tot leven, en zelfs bij het maken van excuus moest je lachen, want je meent niks van dat excuus!

Het laat zien wie je echt bent, Mark, een nare, machtsbeluste man. Je maakt vele levens kapot, al tien jaar lieg en bedrieg je alles aan elkaar vast. Van de 1000 euro, tot de onderste steen, niets, maar niets komt goed. Ik geloof je niet meer, dat je mijn leven stuk maakt, lig ik niet zo wakker van, je mag dat moment wel hebben hoor, ik lach daar om. Maar je blijft met je figuurlijke vingers van mijn kinderen af! Is dat duidelijk, Mark? Ik zal mijn kinderen de weg wijzen hoe ze dingen en zaken toch kunnen doen. Daar sta ik voor als vader, geen Mark, geen griep die mij tegenhoudt! Never, ever!

Mark, als je nog iets van mannelijkheid in je hebt zitten, sta dan op en ga naar huis, alsjeblieft, het is echt genoeg geweest!

Gegroet,

die andere Marc

Delen? Graag, gebruik deze link https://vriendenplek.nl/read-blog/643_van-marc-tot-mark.html

Wilt u ook in vrijheid kunnen spreken en schrijven? Maak een gratis account aan op vriendenplek.nl