Pats! PVV-Kamerlid Marco Deen roept minister op tot ontslag van falende Femke Halsema
PVV-Kamerlid Marco Deen opent de aanval op Amsterdamse burgemeester Femke Halsema en roept tijdens het begrotingsdebat op tot haar ontslag. Hij beschuldigt haar van een zwak optreden en het gedogen van pro-Palestijnse betogers tijdens een herdenking van de recente Hamas-aanval op Israël. Volgens Deen staat Halsema stelselmatig geweld en wanorde toe, en is het nu genoeg geweest. Hij wil dat minister Judith Uitermark onmiddellijk ingrijpt en haar de laan uitstuurt.
De Kamer barstte los. Kritiek en verontwaardiging vlogen Deen vanuit alle hoeken om de oren. Politieke opponenten zoals D66 en GroenLinks-PvdA schreeuwden dat hij de rechtsstaat ondermijnde en goedkope politieke spelletjes speelde. Deen trok zich hier niets van aan en haalde nog harder uit. Voor hem is het geen kwestie van spelletjes, maar van daadkracht. Terwijl de rest volgens hem wegkijkt en verdoezelt, durft hij tenminste te zeggen waar het op staat: Halsema moet weg.
GroenLinks-PvdA en de SP probeerden de discussie te verleggen naar sociaaleconomische problemen, armoede en de financiële crisis bij gemeenten, maar Deen kapte dat direct af. Voor hem zijn dat onderwerpen die al genoeg aandacht krijgen.
De hele rel werd gevoed door een eerdere uitlating van Geert Wilders. Zijn boodschap was simpel: tuig eruit, en Halsema kan mee. Dat zette meteen de toon, en politiek Den Haag was weer eens in rep en roer. De oppositie eiste dat premier Dick Schoof Wilders zou afvallen, maar de coalitie hield zich afzijdig. Niet voor het eerst kozen ze ervoor om de harde woorden van de PVV te negeren, wat onmiddellijk werd afgeschoten door de linkse oppositie als zwak leiderschap.
Ondertussen houdt minister Uitermark zich op de vlakte. Ze lijkt niet van plan om Deens eisen serieus te nemen. Hoewel ze erkent dat de uitlatingen emotioneel beladen zijn, weigert ze positie te kiezen. Het is duidelijk dat ze de bom liever laat liggen dan deze te laten ontploffen.
Toch raakt Deen een gevoelige snaar. De roep om Halsema’s vertrek is geen incident, maar onderdeel van bredere onvrede. Halsema is inmiddels een symbool geworden van alles wat foutgaat met het bestuur in Nederland: zwak, besluiteloos en te toegeeflijk.
