Emo-Denken (Sentiment) versus Ratio-Denken (Rede)

-de toekomst is vooraf bepaald - door het karakter van degenen die 'm vormgeven-

- - Emotioneel Denken - Sentiment gaat vooraf aan rede

Dit is verreweg de meest voorkomende vorm van denken. In deze manier van redeneren wordt eerst een sentiment gekozen uit concurrerende sentimenten, waarna hypothesen worden gevormd om het sentiment te 'rationaliseren'. Het individu zoekt naar feiten en ideeën die het sentiment rechtvaardigen. Dit is een inferieure en primitieve vorm van denken omdat het individu emoties 'rationaliseert'. Waarom verkiest het individu het ene sentiment boven het andere? Wat is de rechtvaardiging om het ene sentiment boven het andere te verkiezen? Dat is het nu net, er is geen rechtvaardiging, het is irrationeel.

Het hangt voor een groot deel af van denkbeelden ontstaan door ervaringen uit de kindertijd; de formatieve jaren, denkbeelden die worden beïnvloed en gecontroleerd door (vroege) blootstelling aan propaganda en indoctrinatie. Mensen die emotioneel denken toepassen, zijn makkelijker vatbaar voor beeldspraken en associaties, en de effectiviteit van propaganda en associatie is direct evenredig aan het percentage mensen dat emotioneel denken toepast. Sentiment gaat vooraf aan de rede.

-geloof berust op emotie, kennis niet-

- - Rationeel Denken - Rede gaat vooraf aan sentiment

Dit is de zeldzamere manier van denken. In deze manier van redeneren onderzoekt het individu, in het proces van het vormen van een mening, zorgvuldig alle feiten van een gegeven, vormt een hypothese en probeert vervolgens de eigen hypothese te weerleggen. Na een zekere mate van rigoureus onderzoek in weerlegging van de eigen hypothese, kan het individu concluderen dat de hypothese wel of niet correct is. Wanneer de hypothese nauwkeurig onderzoek en weerlegging niet overleeft, wordt ze verworpen en wordt een nieuwe hypothese gevormd. Wanneer de hypothese klopt, neemt het individu het op in het wereldbeeld. In het proces van het opnemen van de hypothese of het idee in het wereldbeeld, worden bepaalde sentimenten en gevoelens aan het idee gehecht, het idee wordt een 'geloof'.

Sentiment is de basis van alle gedachten, het is de drijvende kracht achter het denken. Dus zelfs voordat de hypothese is gevormd, is er sentiment, maar er zijn concurrerende sentimenten, en het is het kenmerk van het rationele brein om rede de rechtvaardiging voor het sentiment te laten zijn. Zodra een rationele/beredeneerde hypothese is gekozen uit concurrerende hypothesen, wordt een sentiment gekozen uit concurrerende sentimenten. Rede gaat vooraf aan sentiment.

-kennis is een noodzaak, geloof niet-

N.B. Het is zaak sentiment; emotie, niet te verwarren met gevoel c.q. intuïtie -- emotie; sentiment, maakt onderscheid, is meerduidig - gevoel; intuïtie, maakt geen onderscheid, is éénduidig. Dat is dan ook de proef op de som om ze van elkaar te onderscheiden.

De emotionele denker start met een conclusie en gaat vervolgens op zoek naar (vermeende) feiten die de vooringenomen conclusie lijken te bevestigen.
De rationele denker gaat op zoek naar feiten en bekijkt van daaruit welke conclusie eruit getrokken kan worden.

.

Wat gebeurt er wanneer emotioneel denken wordt geconfronteerd met onaantastbare feiten en sluitende logica? Wat gebeurt er wanneer 'inferieure' logica, die het reeds bestaande sentiment rationaliseert en 'rechtvaardigt', wordt uitgedaagd door onweerlegbaar tegen-bewijs?

- CD ontmoet EG

Cognitie: (stukje) kennis, idee, overtuiging etc.
Cognitieve Vaardigheid: in staat zijn te kunnen (bij)leren
Meta-Cognitieve Vaardigheid: in staat zijn het eigen denken en doen (onbevooroordeeld) te kunnen beoordelen
Dissonantie: wanneer mening, gevoel; emotie, en gedrag met elkaar in strijd zijn
Consonantie: in overeenstemming brengen

- CD

De theorie van Cognitieve Dissonantie stelt dat individuen, wanneer ze bewijs voorgeschoteld krijgen dat in strijd is met hun wereldbeeld of situaties waarin ze zich gedwongen zien zich in strijd met hun wereldbeeld te moeten gedragen 'cognitieve dissonantie' ervaren. Dissonantie wordt over het algemeen gedefinieerd als "een onaangename toestand van mentale spanning".

Individuen zullen proberen deze dissonantie op twee manieren te verlichten:

1) Verhogen van het aantal consistente cognities - Om inconsistente informatie te assimileren in hun wereldbeeld, zullen individuen die dissonantie ervaren het aantal consistente cognities trachten te vergroten, waardoor de dissonantie wordt verminderd. Dit gaat over het algemeen gepaard met rationalisatie, d.w.z., kortzichtige focus op feiten, logica of ervaringen die een bestaand wereldbeeld lijken te versterken. (Cognitieve Bias)
In de meeste gevallen worden de 'storende' inconsistente cognities volledig verworpen als gevolg van deze kortzichtige focus op bestaande consistente cognities. Dit wordt "rationaliseren" genoemd omdat het individu semi-logische conclusies zoekt met behulp van bestaande cognities en/of nieuw gecreëerde consistente cognities gebruikt om een manier te vinden de inconsistente cognities 'ongeldig' te kunnen verklaren of, tegen beter weten in, in overeenstemming te kunnen brengen. (Zelfbedrog) Gerelateerd: Dunning-Kruger Effect.

2) Verminderen van het aantal inconsistente cognities - Individuen veranderen hun houding om inconsistente cognities te compenseren. In plaats van te rationaliseren, verwijdert het individu de inconsistente cognities uit hun wereldbeeld. Dit is meer in overeenstemming met rationeel denken wanneer het wordt gepresenteerd met logica of feiten die niet stroken met hun wereldbeeld.

Er is een sterk verband tussen emotioneel denken en cognitieve dissonantie. Op emoties gebaseerd denken is veel vatbaarder voor feiten en logica die de rechtvaardiging voor dat denken of dat emotionele wereldbeeld tegenspreken. Feitelijk of logisch inconsistente cognities worden niet gecounterd met consistente feitelijke/logische cognities, maar met emotionele cognities.

Voor de emotionele denker is het universum geen kwestie van logica en feiten, het is een kwestie van emoties, en wanneer de emotionele denker wordt gepresenteerd met logica of feiten die een sterk geankerde emotie tegenspreken, reageert de emotionele denker niet met een logische/feitelijke weerlegging van die tegenstrijdigheid, maar met een emotionele weerlegging.

De emotionele denker weerlegt emotioneel, niet logisch. Dit is de reden waarom je logica en feiten niet kunt bediscussieëren of bedebatteren met emotionele denkers. Elke beredeneerde discussie of elk inhoudelijk debat wordt beantwoord met emotionele discussie of emotioneel debat; de emotionele denker kan of wil het niet horen, durft het niet te horen - en daar is een fundamentele reden voor.

-Kennis is het verzamelen van feiten. Wijsheid is de vereenvoudiging ervan-

- EG

'Emotionele Gijzeling' beschrijft hoe een lager deel van ons brein onze informatieverwerkingsfaciliteiten zal 'gijzelen' en ervoor zal zorgen dat we irrationeel handelen in situaties waarvan wordt aangenomen dat ze emotioneel bedreigend voor ons kunnen zijn.

Emotionele gijzeling verwijst dus naar het vermogen van de lagere delen van ons brein; instincten, driften en afweermechanismen om de activiteit van de hogere delen van ons brein; analyse, deductie en creativiteit, te beheersen. Hoewel we een brein hebben ontwikkeld met een fenomenale verwerkingskracht, staat het nog steeds onder controle van onze instincten en als hetgeen het hogere brein aan het verwerken is, (mentale) angst begint te veroorzaken bij de lagere niveaus, grijpen de lagere delen in en 'gijzelen' de verwerkings-activiteit om af te leiden van bepaalde soorten deductie en het ertoe aanzet om mogelijke conclusies te verwerpen.(!!)

Een ander middel dat lagere delen van ons brein kan, en zal, gebruiken om informatie te dumpen waarvan het denkt dat het een bedreiging voor ons kan zijn, is door één bepaald element te zoeken en het te gebruiken om het geheel te negeren/verwerpen.

Proef op de som: tijdens het lezen van deze verhandeling, hebben we dit naar alle waarschijnlijk al meerdere keren gemerkt. Het brein is alert en zoekt naar elk mogelijk foutief (geachte) stukje redenering of een waarschijnlijke onwaarheid en als het 't minste excuus vindt, iets om het 'niet mee eens' te kunnen zijn, gebruikt het dit onmiddellijk om het als geheel te negeren/verwerpen. (Een briljant boek van 25 hoofdstukken als een slecht of onzinning boek bestempelen omdat hoofdstuk 12 saai, 'minder', ongeloofwaardig etc. bevonden wordt)

We dienen hier te realiseren dat het probleem niet is dat we niet geloven wat we lezen, horen, zien; tot ons nemen, het probleem is dat we niet de kans krijgen het rationeel te beoordelen - het wordt voorkomen via de gijzeling door ons lagere (reptielen)brein.(!)

- Empirisch bewijs vs Anekdotisch bewijs

Een andere zeer populaire en belangrijke route voor emotionele gijzeling is de verschuiving naar denken vanuit de rechterhersenhelft, soms ook de linkerhersenhelft, komt echter beduidend minder voor, en is logisch te noemen. Nogmaals, dit wordt getriggerd door de lagere delen van ons brein. Wanneer het lagere brein zich tijdens het verwerken van informatie zorgen begint te maken over ongewenste conclusies die zich aandienen, kan het 't hogere brein ertoe aanzetten om alternatieve manieren te zoeken om rekenschap te geven van hetgeen er wordt gepresenteerd.

Dit is vanzelfsprekend een natuurlijk onderdeel van het analyseproces, het is echter belangrijk te beseffen dat het hier niet gebeurt om het begrip te vergroten, maar om de vorming van angstopwekkende deducties te blokkeren. Het verschil is dat wanneer de analyse wordt gedaan voor blokkeringsdoeleinden, de persoon een emotionele behoefte zal ontwikkelen om te geloven dat hun interpretatie correct is. Ze zullen emotioneel, in plaats van intellectueel, bevooroordeeld raken in de richting van een gezichtspunt: emotioneel denken.

Voor de emotionele denker, meer nog dan voor de rationele denker, is het leven een zichzelf-voedende terugkoppeling geworden: omdat we geconditioneerd zijn, kunnen we het idee dat we geconditioneerd zijn niet onder ogen zien; omdat we het idee niet onder ogen kunnen zien dat we geconditioneerd zijn, kunnen we onszelf niet genezen van de effecten van onze conditionering; en zo gaan we geconditioneerd verder, en conditioneren we eveneens anderen, incluis onze kinderen.(!!)

Gebruik derhalve emoties en gevoelens voor inspiratie, en ratio en logica om antwoorden te vinden - tot ziens CD, toedeloe EG - een brein in balans.

-feiten, op elk gebied, evenals logica, dragen nu eenmaal die inherent-irritante eigenschap met zich mee-

(!) 'het drievoudige brein' - https://vriendenplek.nl/read-blog/1634

(!!) 'de wereld binnenin' - https://vriendenplek.nl/read-blog/577

Zie ook: Cognitieve Oorlogsvoering