Cre(de)volutie - CPH4-TCBP

Reacties · 2463 Bekeken

De aardse jij is een avatar, voor de ziel; een zelfgekozen verschijningsvorm in een virtuele realiteit, een fysieke belichaming van een idee of een concept; een personificatie, een digitale representatie van jouzelf, die elke gewenste vorm kan aannemen in een 3D omgeving; een stuk software, een audio-visueel lichaam; te gebruiken voor de interactie binnen een metaversum ...

 

PREAMBULE

In Den Beginne ...

Toen (de) oneindige eenheid het begrip bewustzijn conceptualiseerde, en, uit eigen vrije wil, besloot om te reproduceren, om (zichzelf) te ervaren, vond (de) schepping plaats.

Van daaruit ging het → die kant op → om te ervaren → ad infinitum ...
___________________________________________________________________________


AKTE I

Oneindige Verveling ...

Door de dimensies reisden ze, almachtig, onbevlekt; multi-dimensionale wezens van licht. Ze wisten alle dingen (en nog een paar dingen ernaast). Ze waren oneindigheid, plus één.

Het was hen bekend dat ze juist die vrijheid misten die de lagere schepselen wel hadden, de macht van de vrije wil; de vrijheid om te kiezen.

Ze bestonden, ze waren wat ze waren, ze hadden geen ander alternatief; almachtig, universeel, onsterfelijk; oneindig onsterfelijk, bewoners van overal en nergens. Ze hadden geen substantie, hoe konden ze? Substantie is gefixeerd, 'onveranderlijk'. Hierin zagen zij hun devolutie.


AKTE II

Achterwaarts Om Indruk Te Maken ...

Ze bedachten een ontsnapping uit hun oneindige verveling. Er werd besloten dat ze achterwaarts konden evolueren, achterwaarts gaan om indruk te maken, en in één dimensie vonden ze een de mogelijkheid om substantie te worden; een mogelijkheid om te vergeten, een mogelijkheid om niets te weten. Ze hadden keuze ontdekt. Substantie is feilbaar, het degradeert, het houdt op te bestaan. Substantie sterft. Ze konden de dood kiezen, ze konden ophouden te bestaan.


AKTE III

Het Plan ...

In hun oneindige verveling waren ze niet zo waanzinnig geworden dat ze hun eigen ondergang wilden, ze ontwikkelden dus een plan. Ze kozen een aantal (van hen) om achter te blijven, om in rotatie te worden vervangen. Ze kozen meesters van (de) substantie om de overleving te garanderen. Ze programmeerden deze meesters met de kennis om opnieuw licht te worden zodat substantie de mogelijkheid zou hebben om door te gaan als voorheen; de mogelijkheid om oneindigheid te herwinnen. Het enige dat nodig zou zijn, zou de wil zijn om opnieuw te leren, plus de kennis van de meester.

Het oneindige kon kiezen substantieel te zijn, het substantiële kon kiezen oneindig te zijn, een elegante oplossing. Het substantiële zou er ook voor kunnen kiezen om ... niets te worden; totale dood.

Het Spel Werd Ingezet ...

 

https://vriendenplek.nl/read-blog/802_the-holographic-nature-of-existence (incl. "time" revisited) 


AKTE IV

"Genesis 1: 1-4"

In het begin ... was oneindige eenheid
Toen ... zag bewustzijn het licht
Angst volgde ... duisternis eiste zijn rol op
De strijd begon ... voor de vrije keuze


AKTE V

Macht ...

In het licht groeide een vlek, een plek waar geen licht bloeide, duisternis. Sommigen hadden de mogelijkheid van een andere evolutie gezien. Een einde aan gelijkheid.

Zoals gerelateerde, met elkaar verbonden, zaken de eigenschap hebben elkaar te beïnvloeden, zo had de ongelijkheid van substantie het licht geleerd om macht uit te oefenen. Sommigen zagen de kans om over het licht te heersen, om een, nooit eerder verbeelde, universele hiërarchie te creëren.


AKTE VI

De Strijd Begon ...

Duisternis bracht kennis in de substantie voort die geen meesters waren. Deze substantie hunkerde naar macht, zij gebruikten deze kennis om degenen te vinden die de overlevering hoog hielden. Ze grepen de overlevering voor zichzelf, ondermijnden het, verborgen het, beheersten het.


AKTE VII

Verslagen ...

Voor de licht-geworden substantie was er geen weg terug. Geen vrijheid om te kiezen, niets anders meer dan uitsterven. Toch ...


AKTE VIII

Het Licht Vocht Terug ...

Zorgvuldig, om de voorschriften van hun visie na te leven; de vrijheid om te kiezen, zaaiden ze de oprechten met de mogelijkheid om terug te keren.


AKTE IX

De Universele Strijd ...

In het verloop van tijd, achterwaarts en voorwaarts, ging de kennis over van de duisternis naar het licht, van het licht naar de duisternis. Nooit een equilibrium, nooit een echt evenwicht; de universele strijd, de enige echte strijd ... de strijd voor de vrijheid om te kiezen.


AKTE X

O

Toen vergaten we ....

 

0
/\
1  2 


Wat 'ze' niet willen dat we weten, is wat ons potentieel is, hoe krachtig we werkelijk zijn, want als we dat zouden beseffen, zouden we 'hen' "verpletteren", in een oogwenk. We zijn veel machtiger dan we ons realiseren, en 'ze' vrezen daarom bovenal de dag dat we het (her)ontdekken - maar willen we dat, want het zou betekenen dat we terugkeren naar onze eerdere staat: oneindige verveling ...

__________________________________________________________________________________________________

Gerelateerd:

'Het Mister Smith Effect of Mister Smith Syndroom'
https://vriendenplek.nl/read-blog/562_het-mister-smith-effect-of-mister-smith-syndroom 

'Archonten'
https://vriendenplek.nl/read-blog/505_archonten

 

- Biblio:
https://vriendenplek.nl/read-blog/666  
https://vriendenplek.nl/read-blog/1177  
https://vriendenplek.nl/read-blog/2310 
https://vriendenplek.nl/read-blog/3188 

 

https://vriendenplek.nl/WaarofNietWaar 
https://vriendenplek.nl/FeitofFictie 

Reacties