Stemmen (verkiezingen) - Partijpolitiek

Over stemmen bestaan een aantal hardnekkige misverstanden en mythes, mythes die door het onderwijs, de media, en de politiek zelf, in stand worden gehouden.

Immers, als stemmen zou werken zoals ons wordt verteld, dan hadden we lang geleden al een andere regering gehad ...

.

Wanneer we het principe dat aan stemmen ten grondslag ligt kennen en vooral begrijpen, d.w.z., doorzien, kunnen we ook bevatten hoe het systeem werkt en dus hoe het systeem conform de eigen regeltjes schaakmat gezet kan worden.

De weg naar de stembus is een instinker, maar anders en ernstiger dan de meesten van ons denken en niet vermoeden; geen weet van hebben. Hadden we dat wel; er wel weet van, dan was het snel afgelopen met stemmen en heeft de regering sowieso een praktisch probleem, de kiesdrempel geldt namelijk ook, en voornamelijk, voor hen. Praten ze zich wel uit, zoals gewoonlijk, waar ze zich echter niet uit kunnen praten, naar hun 'meesters' toe, is waar kiezen werkelijk voor staat, het gedeelte dat ons niet verteld wordt: wilsverklaring.

Stemmen is namelijk een overeenkomst, een contract, een wilsverklaring.

Het gaat er bij een rechtsgeldig gesloten contract om dat wil en wilsverklaring in overeenstemming zijn, zowel bij het aanbod als bij de aanvaarding. De wil is wat iemand daadwerkelijk wil, de wilsverklaring is op welke wijze iemand die wil kenbaar maak aan de buitenwereld.

Het Burgerlijk Wetboek Art. 3:33 stelt: “Een rechtshandeling vereist een op een rechtsgevolg gerichte wil die zich door een verklaring heeft geopenbaard”.

Een wilsverklaring kan op verschillende manieren plaatsvinden: in geschrift, in woord, in gebaar, door stilzwijgende toestemming enzovoort.

Door te stemmen ga je 'vrijwillig' een juridisch contract met de regering aan, dat is waar 't ze om te doen is, niet om het netjes ingekleurde vakje (je bent geen kleuter) bij één of andere naam, de uitslag staat immers toch al vast.

Met stemmen ga je effectief een éénzijdig contract aan (er staat niet iemand van de regering met jou in het stemhokje om ook een 'handtekening' te zetten), dat door jou niet opzegbaar is, waarmee je goedkeuring geeft dat de regering voor jou beslist.

Met dat 'contract' geef je de regering jouw wilsverklaring de komende vier jaar te doen wat zij goed achten - en dat doen ze dan ook, of je het er nu mee eens bent of niet - contract is contract, een contract dat jij tussentijds niet kan opzeggen, wel 'openbreken' of niet aangaan, en dáár ligt jouw kans en kracht.

Het draait allemaal om consent; goedkeuring, zonder goedkeuring, van ons, de burger(ij), staat het systeem schaakmat, per direct.

Met stemmen kiezen we niet, zoals het lijkt en wij derhalve denken, voor een partij, we kiezen vóór het systeem. Daarom vindt de politiek het opkomtspercentage, mede vanwege de kiesdrempel, vele malen belangrijker dan op welke partij we stemmen, zolang we maar stemmen ... het gaat ze namelijk om het mandaat; om de, overdrachtelijke, toestemming/goedkeuring, die we met het 'kruisje zetten' aan hen toekennen.

Daarom wordt de nadruk gelegd op opkomstpercentages; procenten, dan worden het statistieken en kan de statistiekdrogredenering toegepast worden (the statistics fallacy). Zie: 'How to Lie with Statistics' (1954), "Liegen met Cijfers", Darell Huff.

Voorbeeld van hoe dat trucje werkt

https://vriendenplek.nl/read-blog/926_democratie-homeopathie.html

Het juridische trucje dat doorlopend wordt uitgehaald - los van het gegeven of betrokken ambtenaren er zelf wel of niet van op de hoogte zijn - is dat jou, overdrachtelijk, om toestemming wordt gevraagd, dat is namelijk juridisch het bepalende element, want zonder toestemming gaat er uiteindelijk helemaal niks; komt de machine tot stilstand.

Wilsverklaring dus.

Informeer je over wat wilsverklaring is en inhoudt en besef hoe je voortdurend, zelfs stilzwijgende, contracten (overeenkomsten) aangaat terwijl jij je er niet van bewust bent en jij je daarmee, precies als bedoeld, in een zwakke, onderliggende, en op voorhand verloren, positie zet.

Dat kan ook anders. Immers, een principe, geziende aard ervan, werkt altijd 'beide' kanten op: wanneer het tegen ons kan werken, kan het ook voor ons werken .... Kennis is Macht.

Enne ... een 'leider' kiezen betekent dat je jezelf neerzet als een 'volger' ... (O¿o)

Stemmen doe je niet met een rood potlood
Stemmen doe je met een slimme portemonnaie