- Discussie -- Debat

In een discussie 'dwingen' meningsverschillen een partij die gaat claimen; zij die iets stellen als waar, hun (loutere) beweringen te ondersteunen met (meetbare; verifieerbare) substantie: bewijsmateriaal en/of argumentatie; rede en logica, waarmee de discussie verwordt tot een debat.

Kortom, regel 1 in de argumentatieleer: hij/zij die beweert draagt de bewijslast.

Niemand wordt er echt 'wijzer' van wanneer er, in om het even welke 'discussie', slechts dingen worden geroepen. Iedereen kan wel iets roepen en het daarbij laten (ipse dixit), da's makkelijk, kunnen we allemaal wel - wat het dan niet is, is een discussie en nog minder een debat, het is dan meer een geval van schoolpleingeroeptoeter.

Kortom, de logische gevolgtrekking van regel 1 in de argumentatieleer: een bewering zonder onderbouwing kan (mag) op dezelfde manier worden afgedaan (als ontoereikend). Immers, een bewering zonder onderbouwing is als een mening zonder substantie.

- Een mening is geen onderbouwing

Een (waarheids)bewering onderbouwen we door middel van argumentatie, niet met meningen. Een mening zegt namelijk helemaal niets over het onderwerp ter discussie, een mening zegt iets over onszelf; het zegt iets over degene die 'm ventileert. Met een mening zeggen we wat we van iets vinden, niet wat iets is.

- Het geven van een mening versus het presenteren van een feit

We kunnen van alles vinden over bijvoorbeeld de 24-uurs economie, van helemaal geweldig tot helemaal niks, dat maakt de 24-uurs economie niet meer of minder waar, verandert totaal niets aan wat de 24-uurs economie is, het blijft wat het is (ook) zonder onze mening erover. Meningen veranderen niets aan feiten. Feiten zijn gelijk aan logica, vaststaand; onveranderlijk.(*)

Willen we beweren dat iets dìt of dàt is, dan zullen we toch echt met steekhoudende redenen moeten komen; met geldige argumentatie, met verifieerbaar bewijsmateriaal; empirisch en/of logisch-geldend, anders roepen we in het luchtledige en hebben we geen discussie of een debat maar een roeptoeterfestijn.

Kortom: een mening kan je geven, een feit kan je aantonen - hoe weten we anders dat het een feit is. (o¿O)

(*) Een (universele) waarheid, elementaire logica, vastgesteld feit etc. hebben een bestaan buiten onszelf; zijn niet van ons afhankelijk, en kunnen niet aangepast of 'gestuurd' worden, ze zijn immers zelfstandig; niet afhankelijk van onze voor of afkeur, ze zijn vaststaand, onveranderbaar - door de bepalende karakteristieken en wetmatigheden die van kracht zijn. 

- Communicatie

Wanneer we met elkaar communiceren dan doen we dat over het algemeen op 4 manieren:

- de conversatie : converseren is het huis-tuin en keukengesprek; niemand legt iets (aan een ander) op

- de discussie : discussiëren betreft eens en oneens; uitwisselen van meningen, ideeën, gezichtspunten enz.

- het debat : debatteren draait om waar of niet waar; feit of fictie

- de filosofie : filosoferen is speculeren; overwegen - waarheidsvinding

Ieder van die 4 gespreksvormen (die -niet toevalligerwijs- met de vier elementaire denk- of logica-wetten overeenkomen) heeft het eigen karakter en de eigen specifieke regels en zolang we die uit elkaar houden is er weinig aan de hand, het houdt zaken duidelijk; overzichtelijk. Doen we dat echter niet, halen we die gespreksvormen door elkaar en treden we de regels met voeten, dan wordt 't in no-time een onoverzichtelijke boel en weet niemand nog wat hij/zij aan het doen is, waar het over gaat, doen we maar wat, en voordat we het weten gaat 't over van alles en nog wat behalve over het eigenlijke onderwerp.

Vandaar ook dat de meeste 'discussies' verzanden en doodlopen in plaats van dat er een consensus wordt bereikt, zoals het de discussie betaamt.

De bedoeling van een discussie is dat er vooruitgang wordt geboekt. Wordt er geen vooruitgang geboekt, dan blijven we steken; draaien we in hetzelfde cirkeltje rond, en komen we dus nergens uit.

- De Stellingname

Bij elke stellingname geldt dat er een virtuele trein gaat rijden die vanaf een beginstation via tussenstations een eindstation bereikt en staat gelijk aan een logisch-geldend argument, inferentie (noodzakelijk gevolg).

Een inhoudelijke discussie is dus als een trein die vanaf een bepaald station vertrekt en via met elkaar verbonden tussenstations (door de rails; de rode draad) een eindstation bereikt. Het is dus zaak om bij het onderwerp te blijven, de hoofdzaak. Slaan we een zijspoor (een bijzaak) of een dood spoor (een irrelevante zaak) in (en keren we niet terug naar het hoofdspoor), dan bereiken we, welhaast vanzelfsprekend, nooit het bedoelde eindstation: de conclusie die noodzakelijkerwijs volgt uit een logisch-geldende redenering.

Kortom, met alles dat we er aan de haren bijslepen dat niets over het eigenlijk onderwerp zegt; weinig tot niets met het eigenlijke onderwerp ter discussie van doen heeft, incluis de ad hom; de persoonlijke aanval, begaan we een drogredenering; hanteren we foutieve argumentatie, en slaan we de plank mis. https://iep.utm.edu/fallacy/ 

- Logica

Logica is de wetenschap die de redenering binnen argumentatie evalueert.

Logica dient als middel om de kwaliteit van ratiocinatie (bewijsvoering, gevolgtrekking) die wordt toegepast in argumentaties te evalueren om te bepalen of de bereikte of geboden conclusies al dan niet geldig zijn.

Logica is niet-contingent; niet afhankelijk van iets anders, het staat op zichzelf, het is vaststaand. Logica toont aan dat een argument een ware conclusie oplevert wanneer we correcte premissen en geldige inferentie hanteren.

Anders gezegd, logica is het gereedschap; het hulpmiddel, waarmee de gehanteerde methode; redeneren, onder de loep wordt genomen om de zuiverheid ervan vast te stellen; een zelf-corrigerend bepalingssysteem, over het algemeen aangeduid als gezond verstand.

- Argumentatie

Bij argumentatie, voor of tegen iets, staat of valt het argument dus met twee zaken die van essentieel belang zijn. In argumentatie dienen niet alleen de premissen aantoonbaar waar of op z'n minst zeer aannemelijk te zijn, net zo belangrijk, zo niet belangrijker, is dat de argumentatie sluitend dient te zijn: logisch-geldend, d.w.z., dat de premissen uit elkaar voortkomen; met elkaar verbonden dienen te zijn, een ononderbroken ketting; de trein die alleen maar het gewenste eindstation kan bereiken via de met elkaar verbonden tussenstations.

- Onderbouwing

Bij onderbouwen (bewijsvoering) werkt het precies hetzelfde, of we nu willen ontkennen of bevestigen, in beide gevallen willen we iets aantonen en het verschil zit 'm in de 'richting' waarin beargumenteerd wordt. Bij oneens; niet waar, beargumenteren we tégen iets, bij eens; wel waar, beargumenteren we vóór iets.

De meest overtuigende vorm van 'oneens zijn' is het weerleggen van het centrale punt van een argumentatie. Wanneer we het centrale punt werkelijk willen weerleggen, dan moeten we het eerst identificeren; de 'smoking gun' vinden, en ons er vervolgens expliciet aan verbinden.

Om iemand/iets te weerleggen, moeten we citeren; we moeten het "rokende pistool" vinden. Over het algemeen is dat iets waar we het niet mee eens zijn; iets waarvan we vinden dat het een vergissing is, niet klopt of foutief is. We dienen dat expliciet te vermelden, vervolgens dienen we te onderbouwen waarom het niet klopt en hoe het 't geheel beïnvloedt, als dat al het geval is. De kracht van een weerlegging is daarom afhankelijk van WAT we weerleggen en HOE we dat doen.

- Methode

Een echt effectieve weerlegging zou er ongeveer zo uitzien:

"Het belangrijkste punt (van de poster) lijkt X te zijn, zoals het zegt:

- citaat -

Dit is niet waar; foutief, om de volgende redenen .....

(opsomming; tegenwerping, contrapropositie)

Deze redenen tonen aan dat het (centrale) punt (van de poster) fout(ief) is omdat .....

(onderbouwing; uitleg; argumentatie)

Daarom .....

(het resultaat; de conclusie; de uitkomst)"


Wanneer correct uitgevoerd slaan we twee vliegen in één klap:

1) we tonen aan waarom het foutief is

2) we tonen aan wat wel correct is

Echter, wanneer we geen "rokend pistool" kunnen vinden; geen centraal punt presenteren -waar we het mee oneens zijn- en we toch in de discussie gaan, dan is de kans groot dat we in discussie gaan met een "stroman" of "stropop" (een klassieke drogredenering) en effectief met, en tegen, onszelf aan het discussiëren zijn; onze eigen woorden aan het bestrijden zijn. Immers, een stroman of stropop is onze eigen interpretatie; ons eigen verzinsel, een verdraaiing van hetgeen er gesteld is. Het is derhalve niet dàt wat er werkelijk te berde is gebracht en volgen we een foutief, eigen verzonnen, spoor en komen we altijd verkeerd uit.




Moge al onze argumenten waar en sluitend zijn. 
http://www.philosophypages.com/lg/index.htm


Gerelateerd:

'Wat is Logica?' 
https://vriendenplek.nl/read-blog/974_wat-is-logica


- Biblio:
https://vriendenplek.nl/read-blog/666  
https://vriendenplek.nl/read-blog/1177  
https://vriendenplek.nl/read-blog/2310 
https://vriendenplek.nl/read-blog/3188 


- https://vriendenplek.nl/FeitofFictie