Wederom een term gevonden die verklaart, in twee woorden, waar ik me al een hele tijd aan erger: Emotional dumping.
Het is wat Karen's doen: I am going to dump my emotional trauma on you and I don't expect you to handle it because í can't handle it!!
Met andere (nederlandse) woorden: Ik ga mijn trauma in jouw schoot gooien en dan mag jij bewijzen dat je er beter mee om kan gaan dan ik...
Kijk..
Normaal gesproken, krijg je een relatie met iemand (al dan niet romantisch) en gaandeweg deel je diepe, traumatisch ervaren gebeurtenissen met die persoon. Je relatie verdiept daardoor omdat de ander eerst je oppervlakkige kant heeft leren kennen en die niet volkomen afstotelijk vind.
Emotional dumping daarentegen, is een manier om zogenaamd gelijk de 'daar ga ik mijn tijd niet aan besteden' figuren van te voren af te strepen.
'Oh, hij kan niet omgaan met mijn vijf abortusen of cocaïne gebruik? Byeeeee"
Op zich is dat voor de normalen onder ons een red flag die gelijk zegt: Ruuuuuuuun! Dus dat is ok maar dan valt social media overj e heen omdat je (vaak de man) afgeschildert wordt als niet empatisch. Wat overigens met name
en vrouwen ding is. Als je, je niet gelijk kan inleven in mijn (zelfverzonnen) drama dan ben je niet empatisch dus fuck off.
Maar een man is per defintie en biologisch gezien helemaal niet ingesteld op empathie. Hij moet gaan jagen en empatie voor de prooi, zorgt ervoor dat hij het niet dood omdat het een zielig hertje is en dan heeft je familie geen eten.
Empathie voor de barensnood van je vrouw gaat zover als : "What the fuck moet ik doen dan?!"
Laten we wel wezen, vrouwen willen diep in hun hart ook geen empatische man want die verdedigen je niet als je verkracht wordt.
Dat hij op de bedrand erbij gaat zitten, terwijl je verkracht wordt en hij vraagt: "Hoe voel je, je nu?"
Nee! Sla die eikel helemaal dood of op z'n minst kreupel voor de rest van zijn leven!
Vrouwen zelf zijn trouwens ook vérre van echt empatisch over het algemeen en het gaat enkel zover als: 'Kijk mij nou zielig zijn omdat ik niet geloof in mijn eigen kracht' en ondertussen da fuck manipuleren uit iedereen om hen heen.
Waardoor ze dús macht hebben en dús niet zielig zijn.
Ondertussen zijn het diezelfde vrouwen die sterke, getrainde, vrouwelijke atleten tegenover een man willen zetten. Hoeveel zelfhaat heb je eigenlijk als je, je complete biologische natuur verloochend en dat gepersonificeerd wil zien in een gevecht waarbij een man een vrouw inelkaar beukt?
En hoe groot is je mannelijk minderwaardigheids complex, als je daaraan meewerkt? Of hoe opportunistich? Kan je het een zielig menneke echt kwalijk nemen dat hij profiteert van zijn grotere lichamelijke kracht als zoveel jankwijven en ruggengraatloze, 'empatische' mannen hier in mee gaan?
Waarom hadden we eigenlijk die scheiding in de eerste plaats?
Maar daar hebben we het niet meer over want emotionele dumping zegt: Ik
Voel me vrouw en heb daar jarenlang trauma over gehad dus mag ik als man, jou als vrouw in elkaar slaan. Kan ik eindelijk toegeven aan vrouwen haat...
