Ontdekken posts

Ontdek boeiende inhoud en diverse perspectieven op onze Ontdek-pagina. Ontdek nieuwe ideeën en voer zinvolle gesprekken

Nog een verhaal....copy<->paste:

Hoi,

Ik wil je toch even delen wat ons woensdag 19 op donderdag 20 januari overkomen is omdat ik dit in de wereld wil hebben. Vandaar mijn bericht die ik hier zal plaatsen met de hoop dat jij, en vele andere dit zullen lezen.

Ik werk op een groep met 16 matig verstandelijk beperkte jong volwassenen en volwassen mensen. Gister was het bij ons helaas D-Day. De dag dat het vaccin bij de cliënten werd gezet. Van de 16 cliënten werden er 13 gevaccineerd...

Nu heb ik een client die vroeger bekend was met epilepsie. Echter was zij al ruim 20 jaar aanvalsvrij. Ja je leest het helaas goed, was.

Gisteren rond 16.15 uur werden mijn cliënten ingespoten. Rond 18.15 uur zag ik de client erg wit wegtrekken. Op het moment dat ik dit tegen mijn collega zeg, hoor ik al dat zij incontinent wordt en schiet zij in een, eerst, nog "niet gevaarlijke" absance aanval. Ik schiet van mijn stoel, haal nog een andere collega en in onze loop naar de client toe schiet zij in een tonisch colonische aanval. Dit is een hevige aanval die je eigenlijk niet van dichtbij wil zien of meemaken. Wij dienen haar de medicatie toe en na 5 minuten is zij uit haar aanval en valt zij direct in diepe slaap.

Wij hebben de arts direct gebeld. Echter reageerde de client niet meer op pijnprikkels. Al haar spieren waren slap. Wij hebben haar met moeite vanaf de eetkamer naar haar bed kunnen krijgen. Na ongeveer een uur begon zij lichtelijk te bewegen maar kon zij nog niet praten. Pas rond een uur of 21.00 kon zij een paar woordjes zeggen en rond 01.00 uur vanacht zat zij pas in bed en kon ze weer (vermoeid) praten.

In eerste instantie werd het afgewimpeld dat het door het o-zo-leuke vaccin zou komen. Later op de avond kregen we toch te horen dat het een bijwerking op het vaccin zou zijn geweest.

Ik hoop uit de grond van mijn hart dat het bij dit incident zal blijven voor mijn 13 cliënten en dat er niet nog meer gaat opspelen.
Bedankt dat ik hier mijn verhaal kwijt kon.

❤️ Kim

image

Ter info... maak er een gezellige middag van!

image
Kimmie Venlo deelde een post  
4 jr

😢😢de andere kant van de medaille die rutte niks intereseert

4 jr

Ze is niet de eerste, en ze zal niet de laatste zijn....
===========
Geen uitweg meer zien door coronamaatregelen: "Alles viel weg voor Alisa"
Een prachtige jonge vrouw, lief en zacht, soms wat stil en dan weer rebels. Het leven lachte de 28-jarige Alisa Krul uit Heerenveen toe. Maar toen kwam corona. Door de maatregelen viel voor Alisa zo'n beetje alles weg. Op zoek naar een uitweg vond ze er maar één. Vorige week op een vroege ochtend zei ze thuis dat ze even ging wandelen. Ze kwam niet meer terug.
"Het is zo onwerkelijk, mijn moeder denkt nog steeds dat ze elk moment kan binnenkomen. Het is keihard", vertelt zus Richella Krul (31). Het is allemaal nog zo vers. Toch wil Richella tussen de tranen door haar verhaal vertellen. Om te waarschuwen. "Alisa is niet aan corona gestorven, maar wel door de maatregelen. Wat haar is overkomen, mag niemand gebeuren. Ook al is dat maar één iemand, die zich laat horen. Die uitspreekt hoe groot de impact van de coronamaatregelen is."
Alles viel weg voor Alisa. Ze kwam de deur niet meer uit, vereenzaamde in haar appartement.
Richella Krul, zus van Alisa
Alisa studeerde in Maastricht en daar had ze het naar haar zin. Ze was vaak te vinden in de bibliotheek, dronk daar koffie en zocht vriendinnen op. Ze hield van reizen en ging er regelmatig even op uit. "Het ging gewoon goed met haar, tot de corona kwam. Ze vertelde me dat ze daar enorm van baalde en er erg last van had. Alles viel weg voor Alisa. Ze kwam de deur niet meer uit."
Na de zomer kwam de tweede golf en die hakte er nog meer in bij Alisa. Eind december ging het helemaal mis. Alisa raakte in een psychose. "Ze zag overal een dreiging in: mensen met mondkapjes waren nazi's. Ze dacht dat ze gedood zou worden en dat de boel in brand zou worden gestoken." Na een korte opname in een psychiatrische inrichting ging ze terug naar moeder in Heerenveen. Om tot rust te komen.
Het waren zware weken in Heerenveen. "Elke dag vertelden we haar dat het leven het waard was om te leven. Dat ze mooi en intelligent was, dat we nog leuke dingen zouden gaan doen. Maar elke keer weer voelde ik dat het niet meer bij haar binnenkwam. Haar blik was leeg. Ze wilde dood, zei Alisa."
In de nacht van 12 op 13 januari is Alisa onrustig. Regelmatig stapt ze uit bed en dan gaat ze weer in bed. 's Ochtends vroeg trekt ze haar kleren aan en vertelt thuis dat ze even gaat wandelen. "Even later schrokken we van sirenes. In de loop van de ochtend belde een politieman aan. Toen wisten we genoeg."
Meer hulpvragen bij 113
Uitvaartverzorger Anja de Roos uit Jubbega heeft de crematie van Alisa begeleid en de familie gesteund bij het verlies. Ze heeft in vijf jaar tijd geen zelfdoding meegemaakt, maar de laatste twee maanden drie. "Dat raakt mij", zegt De Roos.
"Mensen raken het zicht op elkaar kwijt, omdat ze niet meer bij elkaar mogen komen. Ze zien dus niet hoe het met de ander gaat. En dat wordt alleen maar erger. Ik begrijp dat we het virus moeten indammen en dat we kwetsbare mensen beschermen. Maar er is ook een andere grote groep die door de maatregelen kwetsbaar is geworden en daar is in mijn beleving te weinig aandacht voor."
Bij de landelijke organisatie 113 Zelfmoordpreventie zien ze ook dat de risicofactoren voor zelfdoding toenemen. Zo is er minder afleiding, zijn er minder sociale contacten en is er daardoor meer tijd om te piekeren. Toch is het nog niet terug te zien in de cijfers, zegt een woordvoerder van 113. "Wel zien we dat er meer hulpvragen binnenkomen. Veel jongeren die minder vertrouwen hebben in zichzelf of de ander."

image
Kimmie Venlo deelde een post  
4 jr

Kimmie Venlo deelde een post  
4 jr

Kimmie Venlo deelde een post  
4 jr

GB is er ook klaar mee

image