De Wereld Binnenin

"De psychologische regel zegt dat wanneer een persoon zich niet bewust is van de verdeeldheid binnenin, de wereld die het individu ervaart, noodgedwongen het conflict moet aangaan en in tegengestelde helften zal worden verscheurd"

- - Carl Jung

- Het Plot Verbergen

Wanneer we ons voorstellen dat de wereld wordt gerund door een machts-elite aan de top van het bankwezen en de industrie, kunnen we de vraag stellen hoe een dergelijke groep zou kunnen proberen te voorkomen dat we hun ware machtsniveau ontdekken ...

We zijn van nature intelligente en nieuwsgierige wezens. We hunkeren naar input en stimulatie, en het lijkt onmogelijk dat een waarheid, elke waarheid, van welke omvang dan ook, voor langere tijd voor ons verborgen kan blijven.

Het is in werkelijkheid relatief eenvoudig.

- Conditionering

Het 'conditioneringsproces' dat we als kinderen ondergaan, zorgt er niet alleen voor dat het ons afleidt van ons natuurlijke gedrag, ook dat het ons wegleidt van onze natuurlijke denkpatronen. Wanneer we kijken naar hoe een 'typische westerse jeugd' ons onbewust verslaafd kan maken aan materiële genoegens, de zoektocht naar persoonlijke macht; controle, bestand tegen informatie die in tegenspraak is met wat we denken dat we (al) weten, ongevoelig voor natuurlijke zelfgenezing enz., en allemaal zonder dat we ons hiervan bewust zijn, kan het ons enige duidelijkheid verschaffen.

- De Repressie-Respons

Als pasgeborenen zijn we volkomen afhankelijk van ons instinct, informatie die ons via onze genen wordt doorgegeven, om te begrijpen wat er om ons heen gebeurt, en hebben we alleen de primitieve 'repressie-respons' om ons te 'beschermen' wanneer we in een situatie geraken waarmee ons instinct niet kan omgaan.

Wanneer de repressie-reactie is geactiveerd, ervaren we een gebeurtenis niet volledig en wordt de herinnering eraan onderdrukt, tezamen met de daaraan gekoppelde emotie(s). Om deze ervaring onderdrukt te houden, wordt het bedekt met lagen van angst. Hierdoor ontstaan valse herinneringen en maskeren traumatische ervaringen, met name jeugdtrauma's.

Wanneer we als kinderen voor het eerst ervaren dat onze ouders ons conditioneren; bestraffen, om ons tot 'geciviliseerde menselijke wezens' te maken, wordt de repressie-reactie geactiveerd. Dit gebeurt omdat onze instincten ons vertellen dat onze ouders; onze 'opvoeders', onvoorwaardelijk van ons zouden moeten houden, geen genegenheid zouden moeten onthouden - om ons weg te leiden van ons natuurlijke gedrag. De angst die onze eerste herinneringen over het niet bemind worden bedekt, is de angst dat we niet bemind kunnen worden, dat er niet van ons gehouden kan worden, dat we van nature onbeminbaar zijn.

- De Persona

Omdat deze angst niet echt wordt geadresseerd in onze cultuur, begint het ons gedrag en denken te veranderen om te voorkomen dat we met die angst in contact komen. Deze veranderingen in denken en gedrag staan bekend als verdedigings- en afweer-strategieën, en de meest elementaire verdedigings-strategie is het gebruik van een persona: een schild; een masker, waarachter we ons ware zelf verbergen zodat we interacties kunnen uitvoeren met mensen om ons heen, en er zijn drie vrij belangrijke gevolgen van het ontwikkelen van de persona.

- Omgaan Met Verdedigings-Strategieën

Ten eerste, omdat we leren niet te vragen om dat wat we echt willen, nodig hebben, maar slechts om symbolische weergaven van onze behoeften, zijn we nooit lang tevreden en merken we dat we bijna verslaafd raken aan het verkrijgen van materiële bezittingen, het verwerven van persoonlijke macht, het zoeken naar sensuele genoegens en het verlangen naar bewondering - allen vervangingen voor de onvoorwaardelijke liefde van onze ouders; onze 'opvoeders', die nooit de onze was. Dat is de wortel van het universele probleem van hebzucht, in al zijn vormen, want iemand die onbewust wordt gedreven om een gat te vullen met iets dat het niet opvult, kan nooit genoeg krijgen.

Ten tweede, omdat de persona op zijn plaats wordt gehouden met persoonlijke trots en zelfrespect, ontwikkelen we onbewust een zeer krachtige afkeer van 'belachelijk' te worden gemaakt binnen onze groep (groepsdruk) en maakt ons kwetsbaar want levert het risico van afwijzing en uitsluiting op. Dit heeft als algemeen resultaat tot een sterke beperking van ons vermogen om de aangeleerde versies van onderwerpen als geschiedenis, wetenschap, onderwijs, opvoeding enzovoort te betwijfelen, want om ze serieus uit te dagen, ongeacht het bewijs, levert het gevaar op om spot en afwijzing uit te lokken en dus, mentale, pijn te veroorzaken.

Ten derde, omdat we ons zelfrespect moeten behouden om ons schild op zijn plaats te houden, moeten we ook heel sterk alles betwisten dat zou kunnen leiden tot een conclusie over de negatieve invloed van onze conditionering. Omdat we conditionering hebben meegemaakt, vinden we het erg moeilijk om het ware effect dat het op ons heeft gehad, en heeft, te herkennen, en omdat we de tragedie die zich in ons leven heeft voorgedaan niet kunnen begrijpen, heeft dit tot gevolg dat we onszelf niet kunnen genezen of voorkomen dat we onze kinderen op dezelfde wijze conditioneren.

- De Eeuwige Cirkel

Het leven is daarmee een niet-natuurlijke, zichzelf-voedende, terugkoppeling geworden: omdat we geconditioneerd zijn, kunnen we niet onder ogen zien dat we geconditioneerd zijn; omdat we het idee dat we geconditioneerd zijn niet onder ogen kunnen zien, kunnen we onszelf niet genezen van de effecten van onze conditionering; omdat we onszelf niet genezen van de effecten van onze conditionering, gaan we dus geconditioneerd verder - en conditioneren we anderen op dezelfde wijze, inclusief onze kinderen. We kunnen immers alleen maar verder geven wat we kennen; denken te weten, niet wat we niet kennen en niet weten.

- Er Schuilt Een Monster

Het proces van conditionering roept dus natuurlijke afweer-reacties op en heeft het effect dat het ons tot emotioneel kwetsbare wezens maakt, afhankelijk van materiële verlangens, verslaafd aan het behouden van eigenwaarde en uiterst resistent voor natuurlijke zelfgenezing; allen afweer-mechanismen die bedoeld zijn om ons te beschermen wanneer we worden geconfronteerd met emoties waarmee we niet kunnen omgaan, wat neerkomt op zelfonderschatting en bovenal zelfontkenning.

Als ouders proberen we onze kinderen op deze manier te 'beschaven' omdat de grondleggers van onze cultuur de voorwaarden hebben gecreëerd om ons daartoe te dwingen. Religieuze en sociale overtuigingen; 'normen en waarden', werden, en worden, voortdurend gemanipuleerd om ervoor te zorgen dat alle ouders dat doen; 'in de pas lopen', om niet geconfronteerd te worden met sociale uitsluiting. Echter, er schuilt een, misschien meer sinistere, oorzaak achter dit alles.

De meeste culturen conditioneren hun kinderen, in het Westen en Westers-georiënteerde culturen echter, gebeurt dit met de specifieke bedoeling om individuen te creëren die door het leven gaan als slaven van het systeem met de gerichtte bedoeling om mensen te vormen die de slavernij van de planeet ondernemen namens en voor de machts-elite.

- Een Valse Realiteit

Wanneer je mensen kunt laten geloven dat hetgeen ze werkelijk zoeken; werkelijk nodig hebben, kunnen verkrijgen door het najagen van abstracties: geld, controle, bezittingen, macht, adoratie enz., dan is dat precies wat ze zullen doen: de jacht op de surrogaten voor hetgeen ze werkelijk nodig hebben en dus nooit de gratificatie wordt verkregen die werkelijk gezocht wordt - en hoewel mensen intuïtief weten dat er iets fundamenteel mis is, gaan ze er niet tegenin omdat ze niet kunnen ingaan tegen iets dat ze niet beseffen, het bestaan ervan niet kennen, en dus de aard ervan niet kunnen begrijpen: hoe strijd je tegen, en versla je, een onzichtbare vijand?

- De Tegenovergestelde Richting

Dus "de vragen van het leven" blijven, want blijven onbeantwoord. Echter, vragen veronderstellen antwoorden.

Misschien is het een idee om het proces om te keren ... welke antwoorden heb je nodig om de vragen daadwerkelijk te bevredigen?

Wanneer die 'zelf-bedachte' antwoorden toepasbaar en effectief blijken, dan zien we 'het geheim' - en wanneer we 'het geheim' zien, openbaart zich, als vanzelf, het antwoord.

Immers, een principe; een wetmatigheid, werkt altijd 'beide' kanten op; wanneer het tégen ons kan werken, kan het vóór ons werken - een schaakspel kan nu eenmaal niet gespeeld worden wanneer de pionnen weigeren (mee) te spelen ...

- we zijn altijd slechts één beslissing verwijderd van een (totaal) ander leven -