De documentaire Thrive die hier gedeeld is en ik in het engels kijk want nederlandse vertaling van engels is altijd zo cringe 😬 laat na 1 uur al zien wat ik al jarenlang denk en nog sterker sinds de cjona 'crisis'.
Martijn Poels had een documentaire gemaakt met daarin een verhaal wat dat nog duidelijker maakt: Een boer verkocht een zak aardappelen in WO2 voor een gouden ketting.
Na de oorlog bleek die ketting iets van 80k waard te zijn.
Stel je voor dat je een zak aardappelen te koop ziet voor die prijs.
Zou je het dan kopen?
Voortdurend hoor ik de 'experts' zoals Ab Flipse me vertellen dat ik goud of zilver moet kopen en mijn reactie is altijd: Goud kan ik niet eten.
Ik heb eigenlijk ook nooit gesnapt waaróm mensen goud als ruilmiddel zijn gaan accepteren.
Tot ik me realiseerde dat goud een stropop is.
Doe net alsof goud het belangrijkste is en iedereen het nodig heeft voor overleving en je creëert een tekorten economie want er is geen oneindige voorraad van goud.
Er is wél een oneindige bron van voedsel en, volgens deze documentaire, energie maar geef mensen fomo (fear of missing out) en ze rennen als kippen zonder kop naar de supermarkt om wc papier te kopen.
Goud is nutteloos voor overleving.
Voedsel, onderdak, water en energie.
Dát is nodjg voor overleving en ik geloof heilig dat als we gemeenschappen oprichten die dáár vanuit gaan, dat we binnen de kortste keren de Rockefellers etcetera aan de deur hebben, smekend om een zak aardappelen in ruil voor goud staven.
Waarop wij lachend zeggen: Been there, done that and all I got was a life of slavery and fear.
Nu weer verder kijken.
