Een Nieuw Paradigma
- Virussen vs Exosomen
Virussen zijn overwegend niets anders dan af/uitscheidingen van zieke cellen. Met andere woorden, het is niet het virus - wat dus geen virus is, niet in de traditionele betekenis van de term - dat ons ziek maakt. De aanwezigheid van wat wij 'virus' noemen geeft aan dat er iets (anders) aan de hand is en dat bepaalde cellen 'ziek' zijn en dus een 'virus' uitscheiden. Het lichaam gaat in de verdediging om zichzelf te genezen van hetgeen dat het 'ziek' maakt.
Wat er dus gebeurt is een volkomen normale en noodzakelijke reactie van het immuunsysteem, het uitscheiden van zogenoemde exosomen, wat (nu) wordt weergegeven als een, al dan niet (levens)gevaarlijk, virus.
Wanneer een cel wordt 'vergiftigd' door het één of ander, scheidt het iets uit dat (reeds) exosomen wordt genoemd (Béchamp). Exosomen zijn een soort van blaasjes die worden uitgescheiden door de aangetaste cellen. Ze ontstaan in de cellen zelf, middels het afweermechanisme, waarbij de 'beschadigde' cel-inhoud door de blaasjes wordt ingekapseld en uitgestoten om de cel en het lichaam via de natuurlijke 'afvoersystemen' te verlaten.
Een 'virus' is dus intern van oorsprong, niet extern, d.w.z., dat wat we virus noemen is een interne (afweer)reactie op een, over het algemeen, externe (aanvals)actie, c.q., een gevolg van een oorzaak - dus niet andersom, wat blijkbaar wordt gedacht dan wel wordt verteld.
- Tunnelvisie
Exosomen en 'virussen' zijn microscopisch klein en kunnen zichtbaar gemaakt worden middels een electronenmicroscoop. Echter, een 'virus' en een exosoom zien er eender uit, het verschil is niet zo 1-2-3- te detecteren, dat kost tijd. Het verschil zit 'm -niet alleen in hun aard- in de identificatie ervan, in eerste instantie in de 'richting' waarin ze 'bewegen'. Immers, een virus treedt een gebied; een terrein, binnen (invasief) daar waar een exosoom een gebied; een terrein, verlaat (extractief).
- Tijdsfactor
Bijkomende moeilijkheid is, dat vanuit onze perceptie virussen/exosomen in extreme slow-mo 'bewegen', dus monitoring ervan tijd kost, veel tijd. Tijd die we vaak niet hebben wanneer er sprake is van een schadelijke woekering, al dan niet virus genoemd. Tegen de tijd dat de 'beweging' ervan is vastgesteld, kan het al te laat zijn. Sinds 1883/1890 kan dat echter ondervangen worden door een identificatie-methode ontwikkeld door Robert Koch. Zie: "Koch's Postulaten" verderop in dit artikel.
- Causaliteit
Het 'virus' is dus niet het probleem, het is het signaal, het is de natuurlijke oplossing voor een oorzaak waar het 'virus' een gevolg van is. Een exosoom voor een virus aanzien, wat het dus niet is, of het zo noemen, is dus of een misvatting of opzettelijk.
Vooralsnog heeft het er alle schijn van dat het begrip 'virus' herzien moet worden als zijnde de alleen- of allesboosdoener. Het begrip 'virus' lijkt onderhevig aan het causaliteitsprobleem, d.w.z., dat het gezien wordt als oorzaak terwijl het 't gevolg is van een andere oorzaak: met name elektrificatie (electromagnetische straling); stress.
Het causaliteitsprobleem houdt in dat oorzaak en gevolg met elkaar verward worden of dat 'derden' -die (nog) niet bekend zijn- niet worden meegenomen in de analyse.
Een bioloog op zoek naar een exosoom, zal een exosoom vinden. Een bacterioloog op zoek naar een bacterie, zal een bacterie vinden. Een viroloog op zoek naar een virus, zal een virus vinden. Het is maar net waar je naar zoekt, wat je wil 'zien'.
Kort gezegd, een 'virusinfectie' is het symptoom, niet de oorzaak. Hetzelfde geldt, overwegend, voor bacteriële en schimmel-infecties, het zijn de symptomen, niet de oorzaken.
- Corona
Het is niet zo dat Corona en 'Covid-19'/Sars-CoV-2 niet zouden bestaan. Het is begrijpelijk dat het wordt gezegd/beweerd, is echter iets te kort door de bocht. Het verdient enige nuance. Het gaat erom dat in deze het begrip 'virus' de misvatting is; een waarde wordt toegedicht die het niet heeft.
'Corona' is een generale term voor een griepfamilie van rond de 30 stammen waarvan er 7 besmettelijk voor mensen zijn w.o. SARS-CoV (2003), HCoV-NL63 (2004), MERS-CoV (2012/2014) en SARS-CoV-2 (2019).
'CoV' betekent COronaVirus en verwijst dus naar de coronagroep, meer niet. Hetzelfde geldt voor 'Covid-19' want 'covid' betekent COronaVIrusDisease, wederom een generale term die slechts naar de coronagroep verwijst en '19' is simpelweg de verwijzing naar het jaar 2019, het jaar dat het vermeende 'nieuwe' virus de kop opstak.
Dat 'Covid-19' ook SARS-CoV-2 (nCoV) wordt genoemd is omdat het vrijwel identiek is aan SARS-CoV uit 2002/03 (het verschil is moleculair en betreft slechts 4 strengen).
- De C-19 Griep
Griep nestelt zich voornamelijk in de bronchiën. Wat SARS-CoV; 'Covid-19', zo vervelend maakt is dat het zich diep nestelt, wat het tot een 'zware' griep maakt en 't enige tijd behoeft het beestje de nek om te draaien, gelijk elke 'heftige' griep.
- Een Wetenschappelijke Methode : 'Koch's Postulaten'
Het is dus niet verwonderlijk dat het bestaan van het vermeende virus niet is aangetoond -dat iets een virus wordt genoemd maakt nog niet dat het ook daadwerkelijk een virus is ( 'lijkt op -- dus is' denken/redeneren), tenzij aangetoond- conform de methodologie die er voor ontwikkeld is.
Aanhoudende verzoeken door professionele en onafhankelijke medici om het wetenschappelijk, peer-reviewed rapport dat het bestaan van het vermeende virus aantoont te overleggen, blijven onbeantwoord.
"Koch's Postulaten"
- De ziektekiem; het 'virus', moet in ongewoon grote hoeveelheden in de patiënt worden aangetroffen maar niet in gezonde organismen; flora/fauna, in deze de hominide, de mens.
- De ziektekiem; het 'virus', moet kunnen worden geïsoleerd (extractie; biopsie) en verder gekweekt.
- Een gezond 'proefsubject' dat met de gekweekte kiem geïnjecteerd/'besmet' wordt, moet dezelfde ziekte ontwikkelen/krijgen.
- De ziektekiem; het 'virus', moet uit het 'proefsubject' geïsoleerd kunnen worden en moet gelijk zijn aan de originele ziektekiem in het lichaam van de patiënt; 'patiënt zero'.
(De methode behoeft nog drie extra tussenstappen om eventualiteiten en misvattingen zoveel mogelijk uit te sluiten en tot wetenschappelijke zekerheid te komen)
Bij onderzoek in deze, om het even welke insteek wordt gehanteerd, komen we steeds op hetzelfde punt uit, het spoor leidt elke keer weer in dezelfde richting - en dat is veelzeggend.
Uit: 'Covid-1984 - De Corona Wereldorde'