Covid-1984 : De Corona Wereldorde

Covid-1984 : De Corona Wereldorde 4/4

Hoe Vleermuizeritis De Vampiers Van Deze Wereld Vrij Spel Geeft

Maart/April/Mei 2020

Appendix

Inhoud

Dr. Ryke Geerd Hamer : Germaanse (Nieuwe) Geneeskunde
Dr. Stefan Lanka : Waarom het begrip 'virus' een misvatting is
De Revelatie
Energie-Vampieren Herbezocht

Bijlage: De Spartacus Brief
Biblio

- Dr. Ryke Geerd Hamer, “Dirk Hamer Syndroom”, “Hamerse
Haard”, Germaanse (Nieuwe) Geneeskunde

Gescande Pagina's 10-20 verbatim

Op 18 augustus 1978 ontving de arts Dr. Ryke Geerd
Hamer, die op dat moment als internist werkzaam was
op de afdeling oncologie van de universiteitskliniek van
München, het schokkende bericht dat zijn zoon Dirk was
neergeschoten. Dirk overleed in december 1978. Een
paar maanden later werd bij Dr. Hamer de diagnose
testiscarcinoom gesteld. Omdat hij voor die tijd nooit
ernstig ziek geweest was, vermoedde Dr. Hamer
onmiddellijk dat de ontwikkeling van zijn kanker direct
gerelateerd zou kunnen zijn aan het tragische verlies van
zijn zoon.

Na zijn eigen herstel ging hij naar de kankerafdeling van
het ziekenhuis waar hij werkte, en vroeg aan de vrouwen
die baarmoederkanker hadden of zij in het afgelopen
jaar ook zo’n emotionele schok hadden meegemaakt. In
alle gevallen was het antwoord positief, wat Dr. Hamer
sterkte in zijn hypothese dat kanker op één of andere
manier een BIO-logische reactie moest zijn op een
PSYCHO-logisch conflict.

Hieruit, na veel uittesten van hypotheses en schrandere
observaties, zijn dan de 5 biologische wetten van Hamer
voortgekomen, met het bijhorende Hamerse kompas,
die deze wetten in één diagram chronologisch voorstelt.
Elke ziekte bestaat namelijk uit exact vijf fasen: (1) de
conflictactieve fase, (2) de conflictolyse, (3) de initiële
herstelfase, (4) de elleptoide schok, en (5) de definitieve
herstelfase. Dit is geldig voor alle ziektes. Dr. Hamer
identificeerde er maar liefst 122, allemaal toewijsbaar
ergens in de hersenen.

De conflictactieve fase of CA ontstaat op het moment dat
de psyche een onverwachte schok moet verwerken, iets
wat niet te voorzien was. Men verliest bijvoorbeeld een
geliefde door een ongeval, men wordt plots aangevallen
op een verbaal brutale manier, of men krijgt te horen dat
men kanker heeft. Zo’n schok heeft Dr. Hamer een “DHS”
genoemd, of “Dirk Hamer Syndroom”, dit als eerbetoon
aan zijn overleden zoon. Die DHS of “conflictshock” zet
in ons lichaam een aantal mechanismen in werking die
onze psyche helpen om het probleem dat zich stelt, ter
dege op te lossen. Symptomen in deze fase zijn koude
voeten en handen (bloed gaat naar het centrum), niet
goed slapen (lichaam houdt je wakker om problemen op
te lossen), en een verminderde eetlust (geen energie
verspillen aan de vertering). Het hele organisme is nu
gefocust op het oplossen van het probleem.

Een DHS is dus een onverwachte psychische shock, en
het materiële resultaat daarvan, in eerste instantie, is
een zogenaamde “Hamerse Haard” in de hersenen. Die
kun je op CT-scans herkennen als perfect concentrische
cirkels. In de jaren ’80 dacht men nog dat het hier ging
om een storing in de beeldapparatuur, maar vandaag is
het duidelijk dat dit wel degelijk de correcte weergave
van de realiteit is: na zo’n psychische schok is standaard
zo’n Hamerse Haard te zien.

De functie van zo’n Hamerse Haard is het opstarten van
een zogenaamd “Zinvol Biologisch Speciaalprogramma”
dat, afhankelijk van de embryonale weefsellaag een
ander soort actie zal laten zien in het corresponderende
orgaan. Een enorm belangrijk inzicht uit de Germaanse
Geneeskunde, namelijk, is dat de conflictschokken die bij
dieren letterlijk ervaren worden, bij mensen symbolisch
ervaren worden. Een hyena die uit “voedselnijd” een
grote vleesbrok in zijn maag heeft lijdt een zogenaamd
“brok-conflict”, waarbij de maagwand meer weefsel zal
aanmaken, om meer maagsappen af te kunnen scheiden,
om de brok alsnog te kunnen verteren. Bij mensen kan
deze brok ook figuratief zijn, b.v. een situatie die men,
figuurlijk gesproken, niet kan verteren”.

Het centrale inzicht is dat net als dieren, mensen dat ook
kunnen krijgen, maar dan symbolisch. Bijvoorbeeld “een
belediging niet kunnen verteren”, “iets dat op je lever
ligt”, “je ei niet kwijt kunnen”, “je hart luchten”: dit zijn
dan misschien wel allemaal literaire verwijzingen, maar
het onderbewustzijn is niet logisch, en kan dus geen
onderscheid maken tussen een letterlijk conflict, dat we
BIO-logisch zouden kunnen noemen, en een symbolisch
conflict, dat we PSYCHO-logisch zouden kunnen noemen.

...

Afhankelijk van waar in de hersenen deze HH (Hamerse
Haard) te lokaliseren is, die op zich weer afhankelijk is
van de individuele perceptie van het gebeurde, zal het
ZBS (Zinvolle Biologische Speciaalprogramma) in het
corresponderende orgaan een programma opstarten. In
het geval dat de HH zich in de oude hersenen bevindt, zal
het corresponderende orgaan extra weefsel aanmaken,
hetgeen de moderne medische ideologie een “tumor”
noemt. Dit is het geval bij darmkanker. In het geval dat
de HH zich in de nieuwe hersenen bevindt, zal in het
corresponderende orgaan weefsel worden weggenomen,
hetgeen de moderne medische ideologie “necrose”
noemt. Dit is het geval bij botkanker.

Een zeer belangrijk moment tijdens zo’n ZBS, is wanneer
het PSYCHO-logische conflict opgelost geraakt, iets wat
Dr. Hamer “conflictolyse” heeft genoemd. Strikt gezien is
dit eigenlijk het moment waarop de ziekte, die geheel
mentaal van aard was (namelijk: een bepaald probleem
niet kunnen oplossen, niet kunnen plaatsen, niet kunnen
aanvaarden) eigenlijk al voorbij is. Je lichaam heeft je via
het ZBS ondersteund, en nu is het gewoon zaak om die
BIO-logische compensatie weer weg te nemen.

Een mooi voorbeeld hiervan is longkanker. Dat is géén
ziekte, maar een Zinvol Biologisch Speciaalprogramma
dat zich in werking stelt wanneer de psyche doodsangst
heeft uitgestaan. De biologische functie van de extra
longblaasjes (tijdelijke, iets grotere hulpcellen) is om aan
het organisme extra zuurstof te bezorgen, zodat het
ofwel beter kan vluchten, ofwel beter kan vechten. Eens
die doodsangst niet meer is (na de CL of Conflictolyse)
begint het lichaam dus ZELF met het opruimen van dit
tijdelijke hulpweefsel, met behulp van lichaamseigen
TBC-bacterien.

Dat doet het lichaam door inflammatie of ontsteking,
wat nooit verward mag worden met zogezegde “infectie”
of “besmetting”. Dit laatste is een concept dat de GG niet
accepteert, omdat het uitgaat van het idee dat de mens
ziek wordt van een externe ziektemaker. Longonsteking,
bijvoorbeeld, wordt NIET veroorzaakt door bacteriën.
Dat is de zaak omkeren. Het is het lichaam zelf (en meer
bepaald de Hamerse Haard) die het orgaan aanstuurt om
die inflammatie te beginnen. Dit, namelijk, om bacteriën
te activeren.

In ons lichaam wonen ongeveer een drietal kilogram aan
bacteriën. Dit moeten we zien als de brave burgers van
ons eigen universum. Ze zijn NIET schadelijk, maar staan
ons bij met allerlei taken, zoals het verteren van ons
voedsel, het terugbouwen van verloren gegaan weefsel,
en zeker ook het afbreken van tumorweefsel. Het zijn de
kleine werkertjes van ons lichaam. De reden dat wij hen
zo negatief inschatten, heeft hoofdzakelijk te maken met
het “werk” van Louis Pasteur. In 1995 werd duidelijk dat
hij al zijn “wetenschappelijke” experimenten vervalste,
en wij 100 jaar lang onze vrienden bestreden hebben.

Meestal leven die een sluimerend bestaan. Maar als een
ZBS actief wordt, dan beginnen ze zich te vermeerderen,
en vanaf de conflictolyse, als de inflammatie begint dus,
worden ze actief. Bijvoorbeeld in het afbreken van een
longkanker. In de longen doen de TBC-mycobacteriën
dat, die geheel ten onrechte nog steeds als ziekmakers
en vijanden worden gezien. Terwijl ze ons net helpen om
de restanten van een afwikkelend ZBS op te ruimen, ziet
men ze als de oorzaak van longontsteking.

...

Of hoe dom we als mensen eigenlijk wel niet zijn: het
lichaam is Zelf-helend, en de kunst van het helen is de
snelheid ervan in goede banen te leiden. Dit kan door de
oplossing van het conflict (de conflictolyse) in fasen te
laten verlopen, zodat de algemene heling niet zo zwaar
is. Als de zogenaamde “conflictmassa” die zich vóór de
conflictolyse heeft opgebouwd namelijk heel groot is,
dan zal ook de inflammatie achteraf heel groot zijn.

Dit was bijvoorbeeld het geval met de Spaanse Griep, die
noch Spaans was, noch een griep, maar een zéér zware
helingsfase na de oplossing van een enorm doodsangst-
conflict. Geen enkele “viroloog” of “epidemoloog” kan
uitleggen, namelijk, waarom gedurende de oorlog, toen
de hygiënische omstandigheden véél slechter waren dan
na de oorlog, géén massale griep uitbrak. Loopgraven die
vol met water stonden, zogezegd ziektedragende ratten,
slecht eten, met duizenden mannen opéén gepakt zitten.
Als er ergens een epidemie had moeten ontstaan, dan
was het daar wel.

Maar de “griep” brak slechts uit NA de oorlog, in 1918.
De verklaring vanuit het standpunt van de Germaanse
Geneeskunde is dan ook simpel: de wapenstilstand was
in feite één grote, massieve conflictolyse, hetgeen ervoor
zorgde dat de longkankers die tijdens de oorlog waren
aangemaakt (hoe denk je anders dat mannen kunnen
vechten als beesten? Omdat ze extra zuurstof hebben!)
nu werden weggenomen via longontsteking. En omdat
de conflictmassa zich vier lange jaren had opgebouwd,
was de heling ook zeer zeer heftig, met als gevolg dat
velen stierven aan een slecht gemanaged helingsproces.

Medici uit die tijd dachten dus ten onrechte dat het hier
ging om een besmettelijke ziekte. Nog maar eens een
erfenis van Fraudeur Pasteur (zie Geison, 1995, Princeton
University Press). Massaal veel mensen zijn inderdaad
gestorven, maar niet door bacteriën. Louter en alleen
doordat de afbraakproducten die zij achterlaten (hun
eigen excrementen die via het bloed worden afgevoerd +
de brokken van cellen die via slijm wordt afgevoerd) te
snel werden geproduceerd.

Mensen stikten dus letterlijk in hun eigen slijm, iets wat
ook vandaag nog op de IC-afdelingen van ziekenhuizen
gebeurt. De oorzaak daarvan is echter niet één of ander
extern “virus”, maar de overdadige werkzaamheid van
onze bacteriën die, het moet herhaald, niet eens van
buiten ons komen, maar onze interne vrienden zijn, die
altijd al in ons wonen, en trouwens enkel in werking
treden wanneer het lichaam het inflammatieprogramma
opstart. Een inflammatie-programma dat op zijn beurt
weer een gevolg is van de conflictolyse van een PSYCHO-
logisch probleem.

...

Het probleem qua heling is dus de snelheid ervan, en als
het concreet over de symptomen gaat die nu nog aan de
fictie worden toegeschreven die we nu nog “COVID-19”
noemen, dan is het vooral van belang dat de patiënt (1)
de causaliteit van zijn ziekte kent, (2) de inflammatie
uitgespreid wordt over de tijd, en last but not least (3)
met liefde en warmte omringd wordt – iets wat Dr.
Hamer “de dans rond de patiënt” noemde. De wreedheid
waarmee zieken nu afgezonderd worden van elk fysiek
contact, uit de vrees voor een letterlijk onbestaand virus,
is vanuit GG-oogpunt niet om aan te zien. En het is ook
extreem ongezond.

We mogen er namelijk donder op zeggen dat door de
extreme angst die sommige mensen hebben ervaren (die
vooral door de media is opgewekt, en kunstmatig is
opgeblazen) verschillende nieuwe ZBS’sen zijn opgestart,
waarvan ironisch genoeg longkanker er één zal zijn. Op
het moment dat deze “lockdown” (wat een vreselijk
negatief woord) dus gedaan zal zijn, zal de opluchting zo
groot zijn dat er een conflictolyse plaatsvindt, waardoor
de initiële helingsfase van start gaat. Het gevolg? Nou,
dat kan u nu zélf al voorspellen: long-ontstekingen.

Ik acht het dus goed mogelijk dat deze nieuwe golf aan
long-onstekingen foutief zal uitgelegd worden als een
nieuwe golf aan COVID-19-gevallen. En dat terwijl de test
die wordt gebruikt om vast te stellen of u “besmet” bent
met “Sars-CoV-2” niet eens test voor het virus, maar
voor slechts twee genen die niet eens specifiek zijn voor
het Corona-“virus”, maar in heel veel verschillend
genetisch materiaal naar voren komt.

Kary Mullis, die in 1993 de Nobelprijswinnaar voor
chemie won, zei zelfs expliciet dat de PCR-test niet voor
de diagnose van besmettelijke ziekten kon worden
gebruikt. Hij was ook een hevig criticus van de hele HIV-
hoax. Jammer genoeg overleed hij in augustus 2019. Het
lijkt wel of men op zijn dood gewacht heeft om met deze
hoax te beginnen.

...

Voor we tot een analyse van de politieke redenen achter
deze False Flag komen, wil ik nog even de vierde en
vijfde fase bespreken van elke ziekte: de epileptoïde
crisis en de definitieve herstelfase. Ook die fasen zijn van
enorm belang om de zogezegd “chronische” ziektes te
begrijpen: terwijl de elliptoide crisis net de laatste push
is richting definitief herstel, wordt die vaak verkeerdelijk
uitgelegd als een “hervallen” of als “complicaties” in het
geval van kanker, wat nieuwe diagnoseschoks en
symptomen met zich meebrengt.

...

Herinner u dat het onmiddellijke gevolg van een conflict-
schok of “DHS” een zogenaamde “Hamerse Haard” is,
een patroon dat op een computertomografie (CT) gezien
kan worden als een set van concentrische ringen. Dit is
géén hersentumor, zoals de meeste oncologen denken,
maar een hersen-oedeem, een waterzak die het gebied
beschermt waar de hersenen bezig zijn met hun speciale
herstelprogramma. Wanneer de initiële helingsfase naar
zijn hoogtepunt evolueert, echter, en de ergste helings-
symptomen (pijn door de zwelling, misselijkheid door de
koorts, en kortademigheid door de vochtopeenhoping)
voorbij zijn, vindt er een belangrijke gebeurtenis plaats:
het buitenduwen van de beschermende waterzak. Die
heeft zijn taak nu namelijk vervuld en moet uit de
hersenen geduwd worden, zodat, na de organen, nu ook
zij kunnen beginnen helen. Symptomen van deze EC zijn
hoofdpijn, duizeligheid en wazig zicht, afhankelijk van
waar de HH zich bevindt.

Tijdens een kort en hevig moment triggeren de hersenen
dus even de fase die eigenlijk al voorbij was sinds de CL
of conflictolyse. Het hele organisme wordt even terug in
de conflictactieve fase geworpen. In de initiële herstel-
fase heb je dus vooral koorts, zwellingen, pijn. Maar in
de epicrisis ervaar je net rillingen, kou, nervositeit en
rusteloosheid. Alles dus, om het hersenoedeem uit het
hoofd te duwen. Kenmerkend, kort na zo’n fase (en
eigenlijk al in de definitieve herstelfase) is dat u veel
moet plassen (ook het overtollige vocht op orgaanniveau
mag nu worden geelimineerd). Zo’n epi-crisis gebeurt
meestal in de vroege ochtend, en wel omdat de
“vagotone” (=zenuwpassieve) staat dan eindigt en de
“sympaticotone” (=zenuwactieve) staat dan een aanvang
neemt. Bij sterk verzwakte mensen is het mogelijk dat ze
deze epicrisis niet overleven. Daarom sterven heel wat
mensen in de vroege ochtend.

Na de epi-crisis (zo genoemd omdat epi-lepsie eigenlijk
“overname” betekent, een tijdelijke overname door iets
dat sterker is dan jezelf – rillingen) begint de definitieve
helingsfase, die eigenlijk de minst spectaculaire van al is.
Het hersenoedeem is nu verwijderd, en ook de ergste
koorts en zwelling in het orgaan zelf is weg. Het enige
wat nu nog te zien is op de CT-scan is dat de plaats waar
vroeger de waterzak het gebied beschermde waar het
herstel plaatsvond, opgevuld wordt met zogenaamde
glioomcellen, tot het gat is opgevuld. En dan is het plots
zo, zonder dat je er eigenlijk erg in hebt, dat je terug
gewoon actief bent, zonder ziekte.

Tragisch genoeg legt de moderne medische ideologie dit
dan uit als een hersen-“tumor”. Maar een tumor is een
zwelling, en in dit geval zwelt er niet eens iets, maar
wordt er net een gat opgevuld! De man die dus aan het
einde van uw bed staat, in een witte schort, snapt er dus
eigenlijk niks van. De stelregel is nochthans simpel: nog
nooit in de geschiedenis van de mensheid heeft een
dokter al een patiënt genezen. De patiënt (letterlijk: “de
wachtende”) geneest zichzelf, en de kunst van het helen
is de patiënt te informeren over wat er aan het gebeuren
is, zo danig dat hij zonder paniek en in alle rust de fasen
kan doorlopen.

Beschouwen we dit helingsproces, dan kunnen we enkel
in ontzag staan tegenover twee dingen: de oneindige
liefde van het leven voor haar creaties, en de oneindige
domheid van de moderne mens. Ik weet eerlijk gezegd
niet welke van de twee groter is.

...

Begint u nu ongeveer te snappen hoe diep de deceptie
eigenlijk zit? Mensen worden bang gemaakt voor een
onbestaand virus (zie tekst Dr. Lanka) en dit terwijl alle
symptomen op BIO-logische – dat is: levenslogische –
wijze kunnen worden uitgelegd. Let wel: ik zeg zeker niet
dat gewone verpleegsters of dokters of zelfs specialisten
“mee in het complot” zitten. Dat is te simplistisch, en als
u dat beweert, dan snapt u niet eens hoe complotten
echt werken. Ik zeg zelfs niet dat onze politici mee in het
complot zitten. Ook zij volgen maar de mening van de
zogenaamde “experten”.

Ik zeg iets dat veel subtieler is: decepties worden op het
hoogste epistemologische niveau uitgevoerd. Op het
niveau van de concepten dus. Als wij wérkelijk geloven
dat “ziekte”-symptomen bestaan en daarin dus jammer
genoeg geen helings-signalen zien, wat ze feitelijk zijn,
dan liegen wij niet, of plegen de politici die ons besturen
zelfs geen bedrog. Dan geloven zij écht ... in een voor ons
én hen bewust opgezette illusie. Want het geloof dat de
onwetendheid reikt tot aan de top is dan ook weer té
naief. Aan de top (dan heb ik het voor alle duidelijkheid
NIET over onze politici) weet men maar al te goed dat de
visie van Dr. Geerd Ryke Hamer wel degelijk klopt.

Dat weet men al sinds 1981, toen Dr. Hamer een vroege
versie van deze theorie indiende als Habilitations-thesis
(een Habilitations-thesis is een werkstuk dat men indient
om een vaste benoeming te bekomen) bij de universiteit
van Tubingen. Gek genoeg werd zijn thesis niet eens
verworpen, maar “onontvankelijk” verklaard. Nooit
kreeg Dr. Hamer hiervoor een uitleg, en in de jaren die
volgden op zijn ontdekking werd hem ook het leven
steeds zuurder gemaakt. Zo werd hij beschuldigd van
wanpraktijken met kankerpatienten, werd hem zijn
medische licentie ontnomen, en belandde hij finaal ook
in de gevangenis, waar men hem onder dreiging van
geweld een document wilde doen tekenen waarbij hij
zijn intellectueel eigendomsrecht zou afstaan.

De vijanden van Dr. Hamer zijn duidelijk: mocht het zo
zijn dat deze kijk op de oorzaken van ziekte in elke lagere
school wordt aangeleerd, dan ligt de hele farmaceutische
industrie, die zijn geld vooral verdient met “Kurieren Am
Symptom” (het “genezen” van helings-signalen dus) van
de eerste keer op zijn gat. Te bedenken, bijvoorbeeld,
dat kanker door het lichaam zélf wordt weggenomen
onder begeleiding van inflammatie, is genoeg om u in te
doen zien met welke krachten hij te maken had. Over
chemo heeft hij steeds hetzelfde gezegd:
“Chemotherapie verkopen als therapie is wellicht de
grootste misleiding in de geschiedenis van de
geneeskunde. Wie deze marteling uitgedokterd heeft,
verdient een monument in de hel”.

-Brecht Arnaert, MacroTrends, April 2020, Corona Editie-
www.macrotrends.be

https://www.germaansegeneeskunde.nl/home/

- Dr. Stefan Lanka : Waarom het begrip 'virus' een misvatting is
https://www.germaansegeneeskunde.nl/wp-content/uploads/2020/06/W_FehldeutungVirus_A4_niederla¨ndisch-Version-27.4.2020.pdf

- De Revelatie

ELIMINEER DE ZIEL MET MEDICIJNEN

Rudolf Steiner voorzag begin vorige eeuw dat er vaccins ontwikkeld zouden gaan worden met als doel de ziel van de mens te 'doden' zodat deze geen enkel verlangen meer heeft naar spirituele ontwikkeling.

De onderstaande tekst is uit een voordracht die Rudolf Steiner hield op 27 oktober 1917 en gepubliceerd is in de 'Gesammt Ausgabe 177', maar niet is opgenomen in het -in het Nederlands vertaalde- boek met de teksten van zijn lezingencyclus, "De Val van De Geesten van De Duisternis".

"Ik heb u erop gewezen dat weliswaar de mensenlichamen zich zodanig zullen ontwikkelen dat daarin een zekere mate van spiritualiteit kan plaatsvinden, maar dat de materialistische zin die alsmaar meer zal uitbreiden door de aanwijzingen van de geesten van de duisternis {Archonten} die daar tegenin zullen werken en met materiële middelen daar tegen zullen strijden.

Ik heb u verteld dat de geesten van de duisternis hun gastheren, de mensen in wie ze wonen, ertoe zullen inspireren zelf(s) een vaccinatiemiddel te vinden om bij de zielen al in de prilste jeugd langs de omweg van de lichamelijkheid de neiging tot spiritualiteit uit te drijven.

Zoals men de lichamen tegenwoordig inent tegen het één en ander, zo zal men in de toekomst de mensen met een stof inenten die eigenhandig geproduceerd kan worden, zodat door deze inenting de mensen immuun zullen worden om de ‘dwaasheden’ van het spirituele leven niet vanuit zichzelf te ontwikkelen, dwaasheden natuurlijk, in materialistische zin."

https://vriendenplek.nl/read-blog/505_039-archonten-039.html

- Energie-Vampieren Herbezocht

Energie wordt erkend als de sleutel tot alle activiteiten op aarde.

Natuurwetenschap is de studie van de bronnen en de beheersing van natuurlijke energie. Sociale wetenschappen, theoretisch uitgedrukt als economie, is de studie van de bronnen en de beheersing van sociale energie. Beide zijn boekhoudsystemen: wiskunde. Wiskunde is de primaire energiewetenschap en de 'boekhouder' kan de heerser zijn als het publiek onwetend kan worden gehouden over de methodologie en functie van de 'boekhouding'.

Alle wetenschap is slechts een middel tot een doel. Het middel is kennis. Het doel is controle. Buiten dat blijft er nog één factor van belang: wie de begunstigde zal zijn, in deze, de energievampieren, de Archonten. (Zie referentielijst Deel 2)